تضعیف قیام حق در عاشورا و ظهور با خودکارشناسی‌

حجت الاسلام محمد رضایی در گفت و گو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان بااشاره به عوامل پیدایش دشمنی در واقعه عاشورا و دوران غیبت، گفت: دشمن های بیرونی ازجمله دسته بندی دشمن شناسی عاشوراست، این نوع دشمنی ها جریان های باطل آشکار هستند که یزید در زمان عاشورا و سفیانی در دوران ظهور را می توان به عنوان مصادیق تام آن نام برد.

وی با بیان اینکه این نوع دشمنی ها جریان های غیرشیعی هستند که بر حق نیستند، خاطرنشان کرد: به طور کل فلسفه قیام امام حسین(ع) و امام عصر(عج) مواجهه با این نوع دشمنی هاست زیرا این نوع دشمنی از جهت کمیت و کیفیت در نهایت گسترش و عمق و تکثر است که باعث قیام می شود.

حجت الاسلام رضایی با اشاره به نوع دیگر دشمنی که آشکار نیست و رودر رو با امام قرار نمی گیرد، اظهارداشت: این نوع دشمنی در فرایند قیام باعث اخلال و ضربه به جریان های مدعی دین داری است که به جای مخالفت آشکار خود کارشناسی گری، خود تحمیل گری و خود تفسیر گری دارند.

این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه این دشمنی قرائتی از دین ارائه می دهد که نه با جریان باطل است و نه با جریان حق، تصریح کرد: تنها کارکرد این نوع دشمنی این است که بدنه اجتماعی را از همراهی با جریان حق دور می کند و باعث ریزش جامعه از همراهی با حق می شود، این جریان مهمترین خطر برای واقعه عاشورا بود.

وی با اشاره به دو نمود از این نوع دشمنی، ادامه داد: نخستین نمود خودکارشناسی گری از طرف مدعیان دین داری در برابر امام بدون ادعای سیاسی است به عنوان نمونه در میان صحابه پیامبر مانند ابن عمر و زنی به نام عمره که از شاگردان عایشه بود و دیگر افراد در جامعه صاحب کرسی و منبر بودند که در زمان قیام امام حسین(ع) در مکه و مدینه مقابل امام قرار گرفتند و گفتند ما تشخیص می دهیم که شما در خطا هستید و اولویت ها را در نظر نگرفته اید و در نهایت اگر حادثه ای رخ دهد شما خود مقصر هستید.

حجت الاسلام رضایی افزود: این دسته از صحابه در مکه و مدینه فارغ از ارزش های معنوی اعتبار اجتماعی و فرهنگی برای خود درست کرده بودند و ادعای خود کارشناسی گری و خود تفسیر گری داشتند آنها در برابر ولی زمان، خود را صاحب نظر می دیدند و نظرات خود را به امام تحمیل می کردند.

این پژوهشگر مهدوی با اشاره به دشمنی های پنهان در کوفه در زمان قیام امام حسین(ع)، گفت: در زمان قیام عاشورا 100 هزار مرد جنگی در کوفه وجود داشت که بیشتر از 30 هزار مرد جنگی وارد قیام عاشورا نشدند، 10 هزار مدعی شیعه بودند که با وجود شیعه ستیزی در کوفه آنها هم شیعه واقعی نبودند.

وی با بیان اینکه لشکر 30 هزار نفری عاشورا نیز نماینده حزب اموی عثمانی بودند که با بغض علی(ع) به جنگ با امام حسین(ع) آمده بودند، خاطرنشان کرد: در نهایت 50 ، 60 هزار نفر در کوفه ماندند و به جنگ با امام نیامدند.

حجت الاسلام رضایی با بیان اینکه دومین نمود دشمنی در واقعه عاشورا مکتبی علمی بود که مکتب اهل سنت از این جریان ایجاد شد، اظهارداشت: نظریه این گروه در جریان عاشورا این بود که در مقابل خلیفه جائر حق قیام وجود ندارد اگرچه باطل است.

این پژوهشگر مهدوی تصریح کرد: این نظریه مردم را دعوت به سکوت و انزوا می کند و به این انزوا به طور دائم دامن زده می شود و مردم را از جامعه حق دور می کند.

وی با اشاره به نمودهای این دشمنی در دوران غیبت، گفت: مدعیان دروغین مهدویت و ساده انگاران این حوزه چه اهل سنت و چه شیعه گرچه به جریان باطل وصل نباشند ولی ناآگاهانه خروجی کارشان کمک به استعمار می کند و باعث تضعیف جریان حق می شود.

حجت الاسلام رضایی با بیان اینکه این جریانات در دوران غیبت دشمنی پنهان می کند، اظهارداشت: مطالعات دشمن شناسی واقعه عاشورا چشم انداز زمینه سازی ظهور امام عصر است که نباید با خود کارشناسی گری و خود تحمیل گری باعث ضعیف شدن جریان حق شویم.

پایان پیام/