به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از روابط عمومی خانه سینما، عباس بهارلو سومین جلد فیلم‌شناخت را که به آثار سینمایی از سال 1372 تا 1383 اختصاص دارد، منتشر کرده و این کتاب به عنوان یکی از نامزدهای بهترین کتاب سینمایی سال انتخاب شده است.
مدت یک سال جمع‌آوری اطلاعات مربوط به این کتاب وقت گرفته است و بهارلو هم اکنون مشغول نگارش جلد چهارم این مجموعه است که مربوط به فیلم‌های سینمایی از سال 1383 تا 1391 می‌شود.
او که با از ابتدا با انگیزه شخصی شروع جمع‌آوری اطلاعات فیلم‌های سینمای ایران کرده است، توضیح می‌دهد که خواندن مصاحبه‌ای او را تشویق به این کار کرد: مصاحبه‌ای میان هوشنگ کاووسی و فرخ غفاری در دهه چهل خواندم که آقای غفاری در آن مصاحبه گفته بود باید اسناد و مدارک مربوط به فیلم‌های سینمای ایران را جمع‌آوری کرده و ثبت کنیم، چون اگر قرار باشد روزی تاریخ سینمای ایران نوشته شود از همین منابع می‌توان این کار را انجام داد. ایشان به طور مشخص به عنوان‌بندی اشاره کرده بودند و آقای کاووسی در پاسخ به آقای غفاری گفته بود که این سینما آنقدر بی‌ارزش و بی‌اعتبار است که ثبت فیلم‌های این سینما ارزشی ندارد. من با آقای غفاری موافق‌تر بودم و فکر کردم که باید اسناد و مدارک فیلم‌های سینمای ایران را جمع‌آوری کنیم و از سال 63 به جمع‌آوری اصلاعات در این زمینه پرداختم. در نهایت در پایان دهه 70 جلد اول این فیلم‌شناخت توسط دفتر پژوهش‌های فرهنگی در قالب یک کتاب منتشر شد.
او با اشاره به مشکلاتی که برای انتشار این فیلم‌شناخت‌ها دارد، گفت: فیلمسازان به هیچ‌جه برای ثبت ماندگار فیلم‌های خودشان تلاشی نمی‌کنند و به سختی با اکراه و با بی‌اعتنایی پاسخ دوستان من را برای دادن عنوان‌بندی و تیتراژ می‌دهند. با این وضع مشخص نیست برای فیلم‌هایی که اکران نشده چطور باید به تیتراژ دست پیدا کنیم. در حال حاضر بسیاری از فیلم‌های سال‌های 90 و 91 هم فراموش‌شده و یا ناشناخته هستند. من از میان یک فهرست گسترده بیش از 100 فیلم را انتخاب کردم که بخشی از آنها ناشناخته هستند و بزودی هم فراموش خواهند شد اما سازندگان همین فیلم‌ها هم تلاشی برای ثبت و ماندگاری اثر خود ندارند.
بهارلو در پاسخ به این پرسش که چه بازخوردها و واکنش‌هایی پس از انتشار این مجموعه دریافت کرده است، توضیح داد: فکر می‌کنم بازخودها از یک لحاظ مثبت باشد. بارها گفتم و نوشتم اگر روزی روزگاری یکی از دوستان بخواهد درباره طراحان صحنه، گریمورها، تدوینگران، عکاسان، فیلمبرداران و ... تحقیق کنند، فیلم‌شناخت اطلاعات خوبی در اختیار محققان قرار می‌دهد اما از سوی دیگر گاهی هم از ادامه کار ناامید می‌شوم به دلیل اینکه حیطه کار آنقدر گسترده شده که جمع‌آوری اطلاعات آن به این آسانی نیست. تولید فیلم‌های سینمایی در کنار فیلم‌های تلویزیونی، ویدئویی و نمایش خانگی کاملا مرز میان فیلم‌های سینمایی و غیرسینمایی را به هم ریخته است و نمی‌توان به درستی فهمید که کدامیک از آنها سینمایی هستند. این کار تحقیق گسترده‌ای نیاز دارد که گمان نمی‌کنم به راحتی بتوان از پس‌اش بربیایم. بویژه با عدم همکاری فيلمسازان که به آن اشاره کردم.
پایان پیام/
نظر شما