حجت الاسلام الله اکبری رئیس پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) در گفتگو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان گفت: از قدیم الایام و زمان ائمه معصومین (ع) به شیعیان توصیه شده که این روز را عید شمرده و بزرگ بدارند معمولاً بزرگان در این عید به دیگران عیدی می دادند و مستحب بود که در این روز روزه بگیرند همچنان که امروز نیز این امر مستحبی رعایت می شود حتی در هنگام افطار نیز بستگان و دوستان را به خانه دعوت می کردند و یا حتی برای اقوام و دوستان و همسایگان غذا می فرستادند.
وی افزود: در طول دوران متمادی شیعیان شب و روز عید غدیر را در محافل جشن می گرفتند از قرن پنجم هجری به بعد که دولتهای شیعه بر سر کار امده اند از جمله نخستین دولت شیعه یعنی دولت ال بویه که در غرب ایران و عراق امروز در بغداد حکومت می کرد روز عید غدیر را روز جشن اعلام کرده و در بغداد شیراز ، اصفهان، ری و سایر شهرهای قلمرو حکومتی خود مراسم جشن برپا می کردند همچنان که دهه محرم را به عزاداری می پرداختند.
وی خاطر نشان کرد: یک قرن پس از آل بویه در مصر و در دوره فامطیان مصر که اسماعیلی مذهب بودند نیز روز غدیر به عنوان روز عید جشن گرفته می شد و معمولا سلطان در این روز ملاقات عمومی داشت و شاعران در این محفل حاضر شده و در عظمت و مجد عید غدیر شعر می گفتند و شعرایی که در وصف غدیر اشعاری مفید می سرودند از پادشاهان جوایزی ارزشمند دریافت می کردند.
حجت الاسلام الله اکبری افزود: در عصر صفویه نیز این شیوه ادامه یافت و پادشاهان صفوی نیز غدیر را جشن می گرفتند. دولت های کوچک دیگر شیعه مانند همدانیان در شمال عراق و شمال شام نیز چنین سیره ای داشته اند تا جایی که برخی از وزیران شیعه مذهب از شاعران می خواستند که در این زمینه شعر بسرایند.
رئیس پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) در ادامه یادآور شد: مرحوم علامه امینی الغدیر بسیاری از این سروده ها و اشعار را جمع آوری کرده و بیان نموده است که در چه قرنی و چه زمانی و توسط چه شاعرانی گفته شده است. دولت های دیگری مانند زیدیه در یمن و سایر حکومت ها نیز روز غدیر را جشن می گرفته اند.
پایان پیام/
نظر شما