به گزارش خبرنگار سرویس مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، وارد بازار امین السلطان که می شوی انواع رایحه های آشنا و شاید قدیمی که از صندوقچه خاطرات گذشته به یادگار مانده اند مشامت را پر می کند. بوی لیمو عمانی، عطر گل محمدی، بوی عود و هرچه که مربوط به آن سال ها باشد، سال هایی نه چندان دور که هنوز یادش در دل هاست، سال هایی که هر خانواده ای به اندازه بضاعت اش سری به مسجد این بازار می زد تا نذر خود را ادا کند.
دوان دوان به راهت ادامه می دهی و بدون اینکه حتی راهنمایی ات کنند پاهایت به سوی یک محیط آشنا شتابان قدم بر می دارند، به سمت مسجدی با قدمت شصت ساله، مسجدی با خاطرات فراوان از همه جا و از همه کس، از بازاری گرفته تا دولتی، از پزشک و مهندس گرفته تا عابری که برای خرید گذرش به این بازار افتاده است.
این مسجد تاریخ چند نسل را با خود به دوش می کشد و در دیوارهایش مملو از خاطره است. درست در مرکز چهارراه مولوی تهران، بازار امین السلطان را تا نیمه می روم و به درب ورودی مسجد می رسم، پله ها را یکی یکی بالا می روم و جماعت کوچکی از مردم را می بینم که برای اقامه نماز به مسجد آمده اند. نماز به جماعت اقامه نمی شود چراکه قرار است فضای مسجد را گسترش دهند در نتیجه نمازگزاران و کسانی که پای ثابت حضور در برنامه های مسجد «حمزه سیدالشهدا(ع)» هستند همگی به مسجد آن طرف بازار یعنی مسجد «مهدیه» کوچ کرده اند و نماز جماعت را به امامت امام جماعت مسجد حمزه در مسجد مهدویه اقامه می کنند.
گویا تا زمان ساخت کامل مسجد و تا زمانی که امکان اش باشد مردم می توانند برای اقامه نماز به صورت فرادی وارد مسجد حمزه شوند و سایرین هم می توانند به مسجد مهدویه برای اقامه نماز جماعت بیایند.
این است که همه چیز دست به دست هم داده تا مسجد «حمزه سیدالشهدا(ع)» همچنان فعالیت های خود را حتی در مسجدی دیگر ادامه دهد.
امروز به بهانه تهیه گزارشی از مراحل ساخت مسجد «حمزه سیدالشهدا(ع)» بود که با حجت الاسلام «فاطمی مهر»، امام جماعت و هیات امنای 9 نفره این مسجد به گفت وگو نشستم.
قرار بود که بعد از اقامه نماز جماعت در مسجد مهدویه، به همراه امام جماعت و اعضای هیئت امنا به سمت مسجد حمزه برویم تا از مراحل ساخت مسجد به صورت حضوری بازدید کنیم. گویی این مسجد شصت ساله قرار است بعد از مدت ها بازسازی شود و با اضافه شدن فضایی صدمتری به شبستان، بتواند پاسخگوی خیل عظیم مراجعانش باشد.
اندکی صبر می کنم تا فضا و نمای فعلی مسجد را به خوبی از نظر بگذرانم، شاید بعد از بازسازی مسجد این نما تا اندازه ای تفاوت کند. وارد مسجد می شوم و بعد از گذشتن از شبستان اصلی پله ها را یکی یکی بالا می روم و حجت الاسلام «فاطمی مهر»، امام جماعت مسجد را در حالی که در طبقه بالای شبستان به همراه اعضای هیئت امنا مشغول نظارت بر گودبرداری فضای جدید مسجد هستند می بینم، او می گوید: این فضا در واقع بخشی از حیاط بلااستفاده بیمارستان «اکبرنژاد» بود. با دست بیمارستان را نشان ام می دهد، بیمارستانی که از ظاهرش هم پیداست برای قشر مستعضف جامعه است و گویی همین امر باعث شده که در این گوشه از شهر بدون رسیدگی رها شود.
می گوید مسئولان بیمارستان رضایت دادند و با موافقیت دانشگاه علوم پزشکی تهران این فضا به مسجد الحاق شد و بالاخره بعد از گذشت سه سال این اتفاق افتاد تا بتوانیم مسجد را گسترش دهیم.
او ادامه می دهد: وقتی کار برای خدا باشد بانی ها هم یکی پس از دیگری بدون اینکه متوجه شوی جور می شود و کار به خوبی جلو می رود، او می گوید می خواهیم از این فضا بهترین استفاده را داشته باشیم و اتاق های متعددی را برای وکلا و پزشکان مسجد که در طول هفته به صورت رایگان به مردم مشاوره و ویزیت می دهند راه اندازی کنیم. می خواهیم اتاق ستاد جهیزیه داشته باشیم و کلاس های فوق برنامه مسجد را هم در این فضا برگزار کنیم و اگر بشود فضای فوقانی شبستان یعنی همین جایی که الان در آن قرار داریم را به عنوان فضایی برای طلاب در نظر بگیریم و حجره هایی را ایجاد کنیم و یک حوزه علمیه برای مسجد تعریف کنیم.
حجت الاسلام «فاطمی مهر» که حدود هشت سال است که در این مسجد به عنوان امام جماعت حضور دارد، با اشاره به تاریخچه این مسجد ادامه می دهد: مسجد حمزه سیدالشهدا(ع) از مساجدی است که در یکی از مناطق قدیمی تهران بنا شده است. در یک منطقه تجاری و در قلب بازار. این مسجد در سال 1333 یعنی درست شصت سال قبل بنا شد و تا به امروز به عنوان یکی از مساجد فعال شناخته می شود.
به گفته او گویا زمین این مسجد قبلا گورستانی بوده است که قدمت اش به 260 سال پیش می رسد اما حتی در زمان بنای مسجد نشانی از آن گورستان نبوده است و در زمان احداث نشان هایی از وجود گورستان نمایان شده است. به هرحال اینجا در مجاورت بیمارستان «اکبرنژاد» مسجد توسعه یابد.
حجت الاسلام فاطمی مهر در حالی که کارگران ساختمانی را برای ناهار به فضای بالای شبستان فرا می خواند می گوید: اولویت مسجد همواره قرائت قرآن، حدیث، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه است اما باید برنامه های دیگر را با توجه به بافت منطقه ای که مسجد در آن قرار دارد در نظر گرفت، مثلا برای این منطقه که همه بازاری هستند و خلاصه حوصله ندارند که یک ساعت مثلا پای منبر بنشینند، باید گزیده و جذاب سخن گفت و احادیث و روایات را به فراخور این منطقه از منابع استخراج و ارایه کرد.
کم کم ناهار را می آورند و کارگران ساختمانی مشغول می شوند، با 9 نفر هیئت امنای مسجد می رویم تا از زبان آنها هم در مورد فعالیت این مسجد بدانیم، می گویند این مسجد تنها مسجدی است که در ایران از ساعت هشت صبح تا هشت شب باز است، این مسجد شبانه روزی است.
در ادامه از پزشک عمومی، پزشک متخصص پوست و مو و وکیلی می گویند که هر هفته یک روز به صورت رایگان به مردم مشاوره و ویزیت می دهند. با خودم می گویم حقیقتا چه عواملی باعث شده است که این مسجد تا این اندازه محبوب باشد و همه قشری در آن حضور یابند. این سوال را طرح می کنم و حجت الاسلام «فاطمی مهر» می گوید: اگر کار مسجدی و فرهنگی از طریق مسجد را جدی بگیریم چه مکان و ماوایی بهتر از مسجد برای مردم وجود دارد؟
وی می گوید: ما در طول هفته هر روز برای مردم برنامه داریم، شنبه ها قرائت قرآن و حضور پزشک، یک شنبه ها: نهج البلاغه، دوشنبه ها: برگزاری کرسی تلاوت با حضور قاری بین المللی، سه شنبه ها: ارایه احکام شرعی از طریق ویدئو پروژکتور که استقبال فراوانی از آن شده است، چراکه مثلا وضوی جبیره برای مردم در قالب فیلم نمایش داده می شود، چهارشنبه ها: وکیل در مسجد حضور می یابد و نهایتا پنج شنبه ها از امام زمان(عج) و مباحث مهدوی سخن می گوییم همچنین صندوق کمک به نیازمندان در این روز دور گردانده می شود و تا پایان ماه مبلغ نزدیک به یک میلیون تومان برای کمک به مستمندان جمع می شود.
به زعم حجت الاسلام «فاطمی مهر» برای اینکه یک مسجد بتواند جای خود را میان مردم و محله باز کند باید نسبت به برنامه هایش جدی باشد و امام جماعت دغدغه مند به امورات مسجد رسیدگی کند. وی معتقد است مسجد مکه فقراست. اتفاقا یکی از اعضای هیئت امنا نیز این جمله را تایید می کند که مسجد مکه فقراست و باید محلی برای مراجعه مستمندان باشد.
به تدریج، بساط ناهار را جمع می کنند و از دور خادم مسجد را می بینم که دوان دوان با پوستری در دست به ما می رسد و می گوید: این پوستر ویژه «عقیقه» است، ما در مسجد برای عقیقه یک پوستر ویژه طراحی کردیم و عکس گوسفندی را روی آن کشیدیم، این است که به عکاس می گویم از این پوستر منحصر به فرد هم عکسی بگیرد تا این ایده مسجدی بیش از پیش در میان سایر مساجد رواج یابد.
یکی از اعضای هیئت امنای مسجد پس از اینکه صحبت های خادم مسجد به پایان می رسد بی مقدمه می گوید: حتی در فضای سرویس های بهداشتی مسجد آکواریوم قرار داده ایم! و من با خود فکر می کنم که برخی مساجد حتی سرویس های بهداشتی مناسبی هم ندارند چه رسد به اینکه بخواهند به دکور آن بپردازند اما این مسجد هم و غم خود را خدمت به مردم قرار داده است از هر طریقی و حتی کوچکترین فعالیتی که حقیقتا مایه مباهات است و امیدوارم که همه مساجد با الگو قرار دادن مساجد موفق و نمونه با مردم و محله ای که در آن قرار دارند ارتباط مستحکم تری برقرار کنند که از این مسیر علاوه بر برگزاری برنامه های متعدد دینی فرهنگی، به امورات مسجد هم برسند.
پایان پیام/
نظر شما