به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از منابع خبری، داعش با تداوم تحرکات خود کاملاً مرزهای ترسیم شده در توافقنامه سایکس – پیکو میان سوریه وترکیه را باطل کرده است. و استان های غربی عراق و استان های شرقی سوریه را تحت تصرف خود در آورده است و اکنون در مرزهای سوریه با ترکیه، سوریه با فلسلطین در جولان و همچنین منطقه عرسال واقع در مرز مشترک دمشق – بیروت جولان می دهد.
ایالات متحده خود را با این شرایط هماهنگ کرده و تنها به حملات کورکورانه هوایی به خاک سوریه می پردازد.ترکیه هم اکنون با شرایط پیش آمده تصمیمات جدیدی اتخاذ کرده است اما نسبت به آغاز عملیات نظامی مطمئن نیست و محتاطانه از داخل سوریه فعالیت داعش در عراق را رصد می کند.
محور مقاومت شامل ایران، سوریه و مقاوت اسلامی در لبنان و فلسطین اشغالی به اغراض و اهداف امریکا در قبال حمله نظامی به داعش مشکوک است و اقدامات و رایزنی های لازم را به عمل می آورد، اما اینک می کوشد با این امر تحمیلی به عنوان واقعیتی اجتناب ناپذیر کنار بیاید اما نگاهی نیز به فرجام منطقه و خطرات پیش روی آن دوخته است و یقیناً تهدیدات را بی پاسخ نمی گذارد.
مثلث محورهای درگیر در منطقه:
درحال حاضر سه محور و کانون درگیری در منطقه حاضر وجود دارد : محور اول : سوریه، ایران و مقاومت اسلامی لبنان و فلسطین محور دوم : امریکا، فرانسه، انگلیس، عربستان، امارات، بحرین، کویت، اردن و دیگر کشورهای اسلامی و دولت های عضو پیمان ناتو. محور سوم : ترکیه و قطر را شمال می شود که جز محور دوم نیز محسوب می شوند.
به لحاظ نظری محور دوم و سوم در قالب ائتلاف موسوم به مبارزه با داعش جای می گیرند و در ظاهر رهبری آنان را امریکا بر عهده دارد اما در حقیقت، هر کدام از ین دولت ها ساز خود را می زند و واشنگتن در خوشبینانه ترین حالت، تنها نقش هماهنگ کننده بین اعضای ائتلاف را بر عهده دارد که اهداف مغایر و متناقض با یکدیگر در سر دارند.
موضع گیری های اوباما و محور دوم نشان می دهد که می خواهد تنها داعش را تضعیف و قصد نابودی آن را ندارد و خواهان راه حل سیاسی در قالب تشکیل دولت انتقالی با مشارکت طرفداران عربستان است و مخالفتی با برپایی سه منطقه خودمختار در نواحی مرزی مشترک میان ترکیه و سوریه، اسرائیل و سوریه در جولان اشغالی و نیز سوریه و لبنان در دو ناحیه القلمون و عرسال ندارد.
سعودی ها هم همانند واشنگتن مایل به سرنگونی بشار اسد و احتمالاً ایجاد مناطق خودمختار سه گانه هستند به شرطی که به برکناری اسد از قدرت بیانجامد.
در این میان ترکیه به دنبال سقوط دولت اسد و حمایت از اسلامگراهای معتدل در جنبش اخوان المسلمین است که با مخالفان نظام سوریه، ایالات متحده و عربستان روابط نزدیکی دارند و خوهان مشارکت متوازن در حکومت انتقالی و جلوگیری ازورود عناصر پ.ک.ک به جنوب شرقی ترکیه و گسترش نفوذ این کشور در عرصه مشرق عربی در بلند مدت است و بدین جهت خود را در جبهه مخالف سیسی می بیند زیرا وی با کنار زدن اخوان از قدرت، رویاهای قدیمی اردوغان را بر هم زد.
نظر شما