وجه غالب سینما با نگاه ضدجنگ همسو است/ می‌گفتند پرچم ایران روی تابوت شهید نکشم!

به گزارش خبرنگار سینمایی شبستان، برنامه شب گذشته «هفت» که پس از اتمام هفته دفاع مقدس و جشنواره فیلم مقاومت به روی آنتن رفت، اختصاص به برنامه های این جشنواره و یاد و خاطره دفاع مقدس در سینما داشت. «نرگس آبیار» کارگردان فیلم سینمایی «شیار 143» به دلیل افتخار آفرینی دوباره در این دوره جشنواره فیلم مقاومت، مهمان این برنامه بود.

وی در ابتدای سخنانش درباره اینکه چطور از نویسندگی به سمت سینما کشیده و جذب شده است، گفت: به صورت کاملاً تصادفی وارد سینما شدم و متوجه شدم که چقدر فضای آن قابلیت های دراماتیک دارد که با نگاه یک هنرمند و فیلمساز، یک اثر هنری کامل پدید می آید.

وجه غالب در سینما، با نگاهی ضد جنگ همسو است

آبیار در پاسخ به سوال محمود گبرلو که درباره سینمای جنگ و ضد جنگ در سینمای ایران، پرسید، بیان کرد: در حال حاضر وجه غالب در سینما، با نگاهی ضد جنگ همسو است. برای مثال وقتی فیلمنامه «شیار 143» که با اقتباس از یک رمان دفاع مقدسی نوشتم را به برخی دوستان فیلمساز نشان دادم و از آنها راهنمایی خواستم، به من گفتند که "روی موضوع مادر و جنگ و مادران انتظار خیلی کار شده و لازم نیست تو هم به آن بپردازی!". در جایی دیگر عده ای گفتند "برای اینکه فیلمت به جشنواره های خارجی می رود بهتر است پرچم ایران را روی تابوت شهید قرار ندهی و پارچه ای سفید بگذاری!؟" اما من تا به حال هیچ جا ندیدم که تابوت شهیدان بدون پرچم ایران باشد. بنابراین حسن این فیلم آن است که همان چیزی را که اتفاق افتاده نشان می دهد.

حاتمی کیا دغدغه دارد

وی در این خصوص به سخنان ابراهیم حاتمی کیا درباره نگاه به دفاع مقدس، اشاره کرد و گفت: با توجه به این مواضع نسبت به سینمای دفاع مقدس، صحبت های آقای حاتمی کیا را به خوبی درک می کنم. آقای حاتمی کیا دغدغه دارد و این دغدغه در گفتار و فیلم های وی مشهود است.

کارگردان فیلم سینمایی «شیار 143» تاکید کرد: همه ما به نوعی درگیر جنگ هستیم و این موضوع، مساله ای نیست که بتوان آن را فراموش کرد.

رسالت هنر جزء امیدبخشی به مخاطب نیست

وی در پاسخ به سوال دیگری که درباره مرز بین تلخی و ناامیدی در فیلم «شیار 143» مطرح شد، توضیح داد: به نظر من معیار درستی در ادبیات و سینما برای تعیین مرز بین تلخی و ناامیدی وجود ندارد و اگر هر فیلم دفاع مقدسی که موضوع تلخ داشته باشد را ضد دفاع مقدس بنامیم، درست نیست. اما موضوع مهم این است که رسالت هنر، جزء امیدبخشی نیست؛ البته ممکن است که همه معتقد به این گفته من نباشند، اما من فکر می کنم که با آثار دفاع مقدسی باید در ذهن مخاطب اتفاقی پدید آید.

آبیار اضافه کرد: به اعتقاد من، وقتی فیلمی به پوچی و بیهودگی می رسد، موفقیتی کسب نکرده است. من در همه کارهای نویسندگی و کارگردانی‌ام، این حس امیدبخشی را به مخاطب می دهم و از این بابت هم راضی و خوشحالم.

وی در مورد ساخت فیلم های دیگری در ژانرهای مختلف سینمایی نیز گفت: دوست دارم و قطعاً در ساخته های بعدی خودم به سراغ ژانرهای دیگر سینمایی از جمله اجتماعی می روم؛ اما دفاع مقدس ژانری است که حرف برای گفتن زیاد دارد.

فیلمسازان باید در روایت جنگ دقت کنند

نرگس آبیار در بخش دیگری از سخنانش درباره حضور فیلم «شیار 143» در جشنواره های خارجی و استقبال از آن، بیان کرد: «شیار ۱۴۳» در جشنواره «صلح و دوستی ایرانیان در ژاپن» و در سالگرد بمباران هیروشیما و همچنین در بازار فیلم کشور فرانسه، به نمایش درآمد و بازخورد تماشاگران نسبت به این فیلم سینمایی بسیار جالب بود و همین احساسات آنها نشان می دهد که موضوع جنگ و دفاع مقدس برای همه آشنا است.

محمود گبرلو نیز در ادامه این سخنان آبیار گفت: بنابراین فیلم سینمایی «شیار 143» توانسته است زبان مشترکی با دیگر کشورها و جهان داشته باشد که این موضوع مهمی در هنر محسوب می شود که بتواند قابلیت جهانی شدن آن را فراهم کند.

بر این اساس، آبیار نیز گفت: ما فیلمسازان باید در روایت جنگ و هشت سالی که رزمندگان مان دفاع مقدس داشتند، خیلی دقت کنیم؛ چراکه بر مخاطب بسیار تاثیرگذار است.

پایان پیام/