حجت‌الاسلام سیدرضا مودب مدیر گروه قرآن و حدیث دانشگاه قم در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در قم، با اشاره به سالروز شهادت امام جواد (ع) عنوان کرد: امام محمد تقی (ع) در سال 195 هجری قمری در مدینه متولد شد و معروف به ابن الرضا بود.
مدیر گروه قرآن و حدیث دانشگاه قم با اشاره به این که مهم‌ترین ویژگی امام جواد (ع) این بود که در سن 8 یا 9 سالگی به امامت رسید گفت: پس از شهادت امام رضا (ع) که در اواخر سال 203 هجری قمری بود مقام امامت به فرزندش انتقال یافت و دوران امامت امام جواد (ع) 17 سال بود که مصادف با دو نفر از خلفای عباسی از جمله مأمون و معتصم بود.
حجت‌الاسلام مودب اظهار داشت: مأمون مانند دیگر خلفای عباسی می‌دانست که فرزند امام رضا (ع) از جایگاه معنوی و نفوذ باطنی بالایی برخوردار است، به همین خاطر برای جلوگیری از گسترش فضایل آن حضرت، تحت مراقبت خاصی قرار گرفتند، بدین منظور مأمون دخترش ام‌فضل را به ازدواج با امام جواد (ع) درآورد.
وی ابراز داشت: مأمون از روش‌هایی که در مورد امام رضا (ع) به کار می‌بست در مورد امام جواد (ع) نیز اجرا می‌کرد، از جمله تشکیل جلسات مناظره در آغاز امامت آن حضرت بود، ولی مأمون نمی‌دانست که مقام امامت بستگی به سن ندارد.
حجت‌الاسلام مودب بیان داشت: از جمله مناظرات معروف امام جواد (ع) زمانی بود که فردی سرقت کرده بود و به سرقت خود نیز اعتراف کرده بود، مأمون در مورد اجرای حکم و حد اسلامی از علما و همچنین امام جواد (ع) سوال نمود که در این میان، امام جواد (ع) بهترین پاسخ را دادند و همه به درستی و منطقی بودن پاسخ آن حضرت اعتراف کردند.
عضو هیأت علمی دانشگاه قم عنوان کرد: امام جواد (ع) با سن کمی که داشت با سرمایه خدایی امامت که از ولایت مطلقه سرچشمه گرفته بود، به تعلیم حقایق دین، نشر معارف، مناظرات و احتجاجات می‌پرداخت.
وی ادامه داد: امام جواد (ع) شاگردان زیادی را تربیت کرد که از جمله فضل بن شاذان نیشابوری و احمدبن ابی نصر بزنطی بودند که فرهنگ و معارف اسلامی را در جامعه گسترش می‌دادند.
عضو هیأت علمی دانشگاه قم تصریح کرد: یکی از ویژگی‌های مهم امام جواد (ع)، برخورد مناسب آن حضرت با اطرافیان خود بود که می‌تواند الگوی خوبی برای رهبران و بزرگان دینی باشد.
حجت‌الاسلام مودب افزود: یکی از خطراتی که شخصیت‌های بزرگ مملکت را تهدید می‌کند، رفتارهای نامناسب برخی افراد است که بین مردم و رهبران فاصله می‌اندازند.
مدیر گروه قرآن و حدیث دانشگاه قم اظهار داشت: در زمان امامت امام جواد (ع) برخی از افراد فکر می‌کردند که با توجه به کمی سن آن حضرت می‌توانند بر امور مسلط شوند ولی امام محمد تقی (ع) این خطر را احساس کردند و با برخورد مناسب اجازه ندادند که این افراد سودجود از فرصت استفاده کنند.
وی با اشاره به این که امام رضا (ع) امامت امام جواد (ع) را زمینه‌سازی کردند بیان داشت: زمانی که امام رضا (ع) در خراسان بودند در مورد منزلت فرزند خویش به یاران خود مطالبی گفتند از جمله این که فرمودند "من دارای پسری هستم که همچون موسی (ع) شکافنده دریاهای علم است و همانند عیسی (ع) مادری پاک دارد".
حجت‌الاسلام مودب با اشاره به این که حضرت جواد (ع) از اخلاق و رفتار پسندیده از جمله علم و دانش و بخشندگی در روزگار خود برخوردار بود عنوان کرد: امام جواد (ع) القاب جواد، تقی، مرتضی و منتجب داشتند که لقب جواد عنایت به جود و بخشندگی آن حضرت دارد و همچنین لقب ابن‌الرضا به خاطر شکوه و جلال امام رضا(ع) درميان مردم شهرت داشت.
وی با بیان این که مردم باید در رفتار و گفتار خود از آیات قرآن بهره‌مند شوند گفت: چهره قرآنی امام جواد (ع) مهم گزارش شده است و از آنجا که آیات قرآنی باید در جامعه فراگیر شود، آن حضرت نقش مهمی در فهم صحیح آیات شریفه قرآن داشتند.
عضو هیأت علمی دانشگاه قم با اشاره به این که حضرت جواد (ع) پاسدار حریم وحی بودند تصریح کرد: آن حضرت از تفسیرهای نابجا جلوگیری می کردند و علما را به سمت فهم صحیح قرآن راهنمایی می کردند.
حجت‌الاسلام مودب اظهار داشت: معتصم از ترس این که مبادا خلافت از بنی عباس به علویان منتقل شود حضرت امام جواد (ع) را از مدینه به بغداد منتقل کردند و در 29 ذی قعده سال 220 آن حضرت را به شهادت رساندند.
پایان پیام/
نظر شما