به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، شهر مقدس قم، از دیرباز معروف به شهر علویون و مامنی برای حضور سادات جلیل القدر به شمار می رفته است. پس از هجرت حضرت فاطمه معصومه(س) به قم، بسیاری از سادات و سلاله پاک رسول اکرم(ص) به این شهر هجرت کردند که بر اساس متون تاریخی 444 امامزاده لازم التعظیم در استان مقدس قم مدفون شده اندکه باید با الگو گیری از شخصیت این بزرگواران مسیر روشنی برای زندگی تعیین کرد.
امامزاده سید ابراهیم(ع)
نسب شریف امامزاده سید ابراهیم با پنج واسطه به امام هفتم(ع) می رسد .
کنیه ایشان ابواسماعیل و معروف به شاه ابراهیم ، از سادات جلیل القدر و بسیار بزرگوار قم بود که به همراه پدر در این بقعه مدفون است.
پدر بزرگوار امامزاده ابراهیم ،با عموی خود اسحاق از عراق عرب به قم مهاجرت نموده و در این شهر دارای موقعیت ممتازی شدند.
شاهزاده ابراهیم ، از بزرگان علما و محدثین به شمار می آمد، وصاحب کتاب هایی از جمله (الامامه) و (القضاء)است، از این رو بقعه متبرکه این پدر و پسر به فرزند او شاه ابراهیم معروف شده است.
شاهزاده ابراهیم بنا به گفته ی علامه نسابه سید شهاب الدین مرعشی، در سال چهار صد هجری وفات یافته و ساختمان بقعه او به امر ابو اسماعیل ابراهیم طبا مؤلف کتاب منتقله الطالبیه بنا شده است.
ظاهرا شاهزاده ابراهیم در قم متولد شده و در این شهر از علمای فن، دانش و زهد اموخت وصاحب علم و کمال شد، اکثر برادران و برادرزادگان، عمو و عموزادگان وی از مشاهیر سادات موسوی قم، آبه، خراسان و شیراز بودند و به علم و حلم و تقوی آراسته و منشاء آثار و برکاتی در مناطق فوق الذکرشدند و قبور اکثر آنان زیارتگاه دوستداران اهل بیت(ع) می باشد.
اين بنا در مزرعهٔ شاه ابراهيم در ۲۴ کيلومترى قم واقع شده و بناى کنونى آن مزارى از دورهٔ صفوى است. گنبد آن به بلندى ۷ متر، هرمى برجى و آراسته به کاشى فيروزه‌اى است،درگاه ورودى بقعه از سوى غرب به ايوانى باز مى‌شود که رواقى در روبه‌رو دارد، از اين رواق، درى به مسجد جنب مزار گشوده مى‌شود.
بالاى درگاه مسجد، سنگ نوشته‌اى کوچک مشتمل بر نام بانى و تاريخ بنا قرار دارد، نماى داخلى بنا چهار ضلعى متساوى با جدار سفيدکارى، بدون تزئينات است که در ارتفاع ۲/۵ مترى، با افزودن چهار نيم طاقى در گوشه‌هاى چهارگانه، شکل آن را به فلکه‌اى تبديل کرده و پاطاق پوشش عرقچينى آن را بالا آورده‌اند.
آثار قديم اين امامزاده عبارتند از: قطعه چوبى منبت به درازا و پهناى ۲۰ در ۸۰ سانتى‌متر که با تاريخ ۱۰۱۵ هـ.ق در بدنهٔ جنوبى ايوان و کنار درگاه ورودى بقعه نصب شده است و چهار سنگ نوشته مشتمل بر ابياتى که بر اسپر بدنهٔ جنوبى رواق غرب نصب شده و تاريخ ۱۰۶۴ هـ.ق حاکى از جريان آب قنات پيرمهدى است و سنگ نوشته‌اى با تاريخ ۱۰۷۸ هـ.ق که حاکى از احداث برکه‌اى در کنار مزار مى‌باشد.
همچنین با توجه به مقام و مرتبه امازادگان برنامه های مختلف فرهنگی از جمله برنامه های مقطعی مناسب با ایام ماه محرم، ماه مبارک رمضان، طرح تابستانی، عید نوروز، بحث پرسش و پاسخ، حفظ قرآن با موضوعات روان خوانی و تند خوانی قرآن و برگزاری مراسم ادعیه خوانی دعای ندبه، توسل و دعای کمیل در طول ایام هفته از جمله برنامه های فرهنگی امامزاده شاعه ابراهیم می باشد.
پایان پیام/
نظر شما