خبرگزاری شبستان: یکی از پرسش هایی که ذهن بیشتر انسان هارا به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(ع) چگونه نظام های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی های مختلفی هستند، از میان برمی دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می دهد؟
سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمی گیرد و گرسنه ای یافت نمی شود؟
امنیت پیش از ظهور
هرج و مرج و ناامنی
بر اثر تجاوز قدرت های بزرگ، امنیت از میان حکومت های کوچک و ملت های ضعیف رخت برخواهد بست و دیگر آزادی و امنیت مفهمومی نخواهدداشت. قدرت های حاکم بر جهان آن چنان عرصه را بر ملل ضعیف تنگ می کنند و تجاوز به حقوق ملت ها را تا آن جا گسترش می دهند که مردم اجازه نفس کشیدن هم نمی یابند.
پیامبر اکرم(ص) آن دوران را چنین ترسیم می کند: به زودی امت ها (پیروان دیگر آیین ها و مکاتب) بر ضد شما وارد عمل خواهند شد، آن گونه که گرسنگان به ظروف غذا حمله ور می شوند. شخصی گفت: از آن جهت که در آن زمان در اقلیت به سر می بریم، این گونه مورد هجوم قرار خواهیم گرفت؟ پیامبر(ص) فرمود: تعداد شما در آن زمان بسیار خواهد بود، ولی چون خس و خاشاک روی سیل خواهید بود. خداوند، مهابت و عظمت شما را از دل دشمنانتان خارج ساخته، بر دل های تان سستی خواهد افکند، کسی پرسید: ای رسول خدا(ص) این وهن و سستی به علت چیست؟ فرمود: دنیا دوستی و ناخوش داشتن مرگ.
این دو خصلت زشت که رسول مکرم از آن یاد کرده است، کافی است که ملتی را از رسیدن به آزادی و دفاع از ارزش های خود باز دارد و آنان را به زندگی ذلت بار تحت هر شرایطی انس دهد، هر چند با از دست دادن دین و اصول مکتب باشد.
رسول خدا(ص) می فرماید: ظهور مهدی(ع) هنگامی خواهد بود که دنیا آشفته و پر از هرج و مرج می گردد و گروهی به گروه دیگر یورش برند، نه بزرگ به کوچک رحم کند و نه نیرومند بر ضعیف ترحم نماید. در چنین هنگامی خداوند به او اجازه قیام می دهد.
ناامنی راه ها
دامنه هرج و مرج و ناامنی به راه ها کشیده خواهد شد و بی رحمی گسترش می یابد. در این زمان خداوند، مهدی(ع) را برخواهد انگیخت و دژهای گمراهی را به دست توانمند او فتح می کند. مهدی موعود(ع) تنها به گشودن قلعه های استوار نمی پردازد، بلکه دل های بسته به روی حقایق و معنویت را نیز می گشاید و برای قبول حقایق آماده می سازد.
رسول خدا(ص) خطاب به دختر گرانقدرش می فرماید: سوگند به آن خدایی که مرا به حق برانگیخت، به راستی مهدی این امت از نسل حسین(ع) است. هنگامی که جهان را هرج و مرج و نابسامانی فراگیرد و فتنه ها (یکی پس از دیگری) آشکار گردد. جاده ها و راه ها ناامن شود و برخی بر عده ای هجوم برند، نه بزرگ بر کوچک ترحم کند و نه کوچک بر بزرگ احترام گذارد، در چنین هنگامه ای خداوند، شخصی از نسل این دو (امام حسن و امام حسین(ع)) را برمی انگیزد تا دژهای گمراهی را (درهم شکند و) فتح کند و دل هایی را که پردا جهل و ناآگاهی آنها را فروپوشانده (و از درک حقایق محجوب ساخته است) بگشاید. او در آخرالزمان به پا می خیزد. همانگونه که من در اول زمان به پا خواستم و دنیا را پر از عدل و داد می کند، همان گونه که از ظلم و جور پر شده است.
جنایات هولناک
جنایات ستمگران و جلادان در طول تاریخ بسیار سهمگین و وحشتناک بوده است. صفحات تاریخ پر از ستم ها و ظلم ها و جنایاتی است که فرمانروایان ستمگر و خون آشام بر ملت های محروم روا داشته اند که چنگیز، هیتلر و آتیلا نمونه هایی از آنان هستند.
اما جنایاتی که پیش از ظهور امام مهدی(ع) در جهان رخ می دهد، از هولناک ترین جنایاتی است که می توان تصور کرد. اعدام کودکان خردسال به وسیله چوبه های دار، سوزاندن کودکان و فرو بردن آنان در مایعات گداخته، قطعه قطعه کردن آدم ها با اره و میله های آهنی و آسیاب ها، حوادث تلخی است که پیش از برپایی حکومت عدل جهانی، به وسیله حکومت هایی که خود را مدافع حقوق بشر می دانند، رخ می دهد. با بروز چنین وحشی گری هایی است که اهمیت حکومت حضرت مهدی(ع) که به تعبیر روایات، پناه محرومان است، آشکار می گردد.
علی(ع) حوادث تلخ آن روزگار را چنین ترسیم می کند: همانا سفیانی، گروهی را مامور می کند تا کودکان را در محلی جمع کنند، آن گاه روغن را برای سوزاندن آنان داغ می کند، کودکان می گویند: اگر پدران ما با تو مخالفت کردند، گناه ما چیست که باید سوزانده شویم؟ او دو تن به نام های حسن و حسین را از میان کودکان بیرون می کشد و به دار می آویزد. پس از آن به سوی کوفه می رود و همان رفتار (وحشتناک پیشین) را با کودکان آن جا انجام می دهد و دو کودک به همان نام ها را بر در مسجد کوفه به دار می زند و از آن جا بیرون می رود و باز جنایت می کند و در حالی که در دستش نیزه ای قرار دارد، زنی باردار را دستگیر می کند و آن را به یکی از یارانش می سپارد و فرمان می دهد که در وسط خیابان به او تجاوز کند. او پس از تجاوز، شکم زن را می درد و جنینش را بیرون می آورد و هیچ کس نمی تواند چنین وضعیت هولناکی را تغییر دهد.
امام صادق(ع) در خبر لوح می فرماید: خداوند رحمت خویش را به وسیله فرزند دختر پیامبر(ص) کامل می گرداند. همان کسی که کمال موسی(ع)، ابهت عیسی(ع) و صبر و استقامت ایوب پیامبر(ع) را داراست. دوستان من، در دوران (پیش از ظهور) او خوار و ذلیل باشند و سرهای شان همانند سرهای اهالی ترک و دیلم (برای حکام و ظالمان) هدیه برده می شود. آنان کشته شوند و سوزانده گردند و ترسان، وحشت زده و هراسناک باشند. زمین از خونشان رنگین شود و ناله و فریاد در میان زنانشان زیاد گردد. آنان دوستان واقعی من هستند. او به وسیله آنان هر فتنه کور و تاریکی را دفع می کند و زلزله ها و ناآرامی ها را برطرف می سازد و زنجیرها و بندهای اسارت را از ایشان برمی دارد.
درود خداوند بر آنان باد که ایشان همان هدایت شدگانند.
ابن عباس می گوید: سفیانی و فلانی خروج می کنند و با هم می جنگند، به گونه ای که (سفیانی) شکم زنان را می درد و کودکان را در دیگ های بزرگ می گدازد و می سوزاند.
ارطات می گوید: سفیانی هر کس را که با او مخالفت کند، می کشد. با اره ها مخالفانش را به دو نیم می کند و با دیگ ها آنان را نابود می سازد. این ستم ها، شش ماه به طول می انجامد.
منبع: "نشانه هایی از دولت موعود" نوشته حجت الاسلام نجم الدین طبسی
پایان پیام/
نظر شما