به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از حوزه هنری، ناصر فیض گفت: طنز فارسی فاخر داریم و در عین حال، طنز محلی هم داریم. زبان و ادبیات فارسی، زبانی پرظرفیت و غنی و یكی از شگفت‌ترین زبان‌های جهان است. بیشتر ضرب المثل‌های زبان فارسی طنزآمیز است و كنایه دارد؛ بنابراین طنز نزد ما جایگاه مهمی دارد.
این شاعر و طنز‌پرداز با بیان این كه ایرانی قومی جمع گراست كه خانواده برایش مهم است و این مسائل باعث می‌شود مراوده و طنز بیشتری در زبان فارسی وجود داشته باشد، افزود: ما در كشورمان خرده فرهنگ‌ها و نگاه‌های مختلف، تلقی‌های مختلفی از آداب و رسوم، ازدواج، كار و به طور كلی زندگی داریم. چه از نگاه قومی و چه از نگاه مذهبی به این سفارش شده‌ایم كه افراد خوش رو و خوش سخنی باشیم.
وی همچنین با اشاره به گسترش لطیفه‌هایی با مضامین قومیتی یا توهین به اشخاص مخصوصا در فضاهای مجازی گفت: در هر جا چه طنز و چه غیر طنز حق نداریم توهین كنیم. در طنز به بهانه این كه قرار است بخندیم، بعضی افراد به خودشان اجازه می‌دهند هر چیزی را بگویند؛ در حالی كه این طنز محسوب نمی‌شود.
فیض ادامه داد: جریان شعر محلی و طنز محلی در شهرهای مختلف در حال جریان یافتن است و جریان سالمی از طنز قومی وجود دارد. با این حال، گاهی طنزهایی دیده می‌شود كه قومیتی است یا به عنوان مثال، درباره مادرشوهر یا مادرزن و عروس و این مسائل لطیفه‌هایی ساخته می‌شود كه اصلا اخلاقی و انسانی نیست.
این شاعر تاكید كرد: حتی افراد سر‌شناس مذهبی و الگو‌ها و پیشوایان ما هم شوخی می‌كردند اما از تحقیر كسی خبری نبود. اگر می‌خواهیم بدانیم چطور می‌توان شوخی كرد باید به گذشتگان و رفتار آنها رجوع كنیم؛ گلستان سعدی یا قابوسنامه را كه بخوانیم می‌فهمیم چطور باید با دیگران رفتار كرد.
پایان پیام/
نظر شما