گاهی دو کلمه، اثر دارد و گاهی هزاران عبارت، هیچ!

به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام و المسلمین محمد علی جاودان در جلسه درس اخلاق هفتگی در جنوب تهران با اشاره به اینکه اگر انسان یک حرف را عمل کند، بهتر از یک عمر حرف شنیدن مانند حرف شنیدن امثال ما می باشد که فقط می شنویم، گفت: روزی شاعری برای یک امیر یا پادشاهی مدحی گفته بود. ایشان هم گفت هفته آینده بیا هزار دینار بگیر. هفته بعد آمد و دید خبری نیست. گفت چه شد؟ پادشاه گفت: تو حرفی زدی ما خوشمان آمد و ما هم یک حرفی زدیم تو خوشت بیاید!

وی ادامه داد: اگر بنده هم حرفی بزنم که در آن خواب و داستان باشد و شما خوشتان بیاید خوب است ولی باید دانست یک ساعتی را در سخنی صرف کردیم که لذت بخش بود و به محض اینکه حرف جدی می شود تمام دوستانِ حاضر، به خواب می روند.

گاهی دو کلمه، اثر دارد و گاهی هزاران عبارت، هیچ!

سخنران این مجلس ادامه داد: گاهی با دوتا کلمه که انسان به آن عمل کند، او را نجات می دهد و اما گاهی اگر هزار کلمه حرف بشنود، از این حرف هایی که بنده هم شنیدم، به جایی نمی رسد.

استاد اخلاق حوزه تهران با اشاره به اینکه اگر بخواهیم یک عیبی از عیب های اخلاقی مان برطرف شود، باید پیگیر باشیم همچنان که اگر می خواهیم یک صفت خوب اخلاقی تحصیل کنیم نیز باید پیگیر باشیم و بدون پیگیری چیزی حاصل نمی شود. وی در این ارتباط تذکر داد: گاهی تصمیم داریم یک گناهی را کنار بگذاریم که شاید در یک روز بشود چنین کرد اما گاهی اراده می کنیم یک صفت رذیله مانند بخل را ترک کنیم که با صرفِ تصمیم نمی شود؛ بلکه باید تلاش جدی داشت و کار هزار باره انجام داد که البته بستگی به عمق آن صفت نیز دارد.

چرا باید بارها و بارها با رذیله ای جنگید؟

حجت الاسلام و المسلمین جاودان  با اشاره به اینکه باید هزار بار و ده هزار بار مقابله نمود و با آن صفت جنگید خاطرنشان کرد: زیرا ساختمانِ صفتی بد، ساختمانی مجرد است همچنان که امر مادی مانند یک سنگ است که آن را میتوان کناری نهاد  اما اگر دلم یک چیزی را نمی خواهد آنگونه نمی شود آن را کنار گذاشت؛ بلکه باید آنقدر کار شود که دل عوض شود.

وی افزود: دل هم یک مرتبه عوض نمی شود هرچند ممکن است به صورت استثنایی یک آدمی باشد اما این خیلی استثنا می شود درحالی که حقیقت این است که باید پیگیر باشیم؛ مثلاً اگر من بخواهم صفت شجاعت که صفت بسیار ارزشمندی است در من پیدا شود، من باید کار کنم. هزار بار کار شجاعانه کنم تا آن ترسی که در عمق جان من است بریزد.

استاد جاودان با اشاره به اینکه آدم باید با یک مجموعه عظیم از صفات بد بجنگد، پرسید: چگونه چنین چیزی می شود؟ باید یک مجموعه از صفات خوب را تحصیل کند مانند شجاعت، سخاوت، تواضع و ... . وی تأکید کرد: البته. عمر آدم برای تحصیل این صفات خوب و معالجه و مقابله با آن صفات بد کفاف نمی دهد.

عدم ترس از خدا، دلیل ارتکاب بدی ها

خطیب این جلسه با اشاره به اینکه تمام صفات بد ریشه در شرک دارند بیان نمود: چون من از خدا نمی ترسم، این صفات بد را دارم؛ درحالی که اگر من موحد باشم، همه صفات خوب را دارم. اگر من موحد هستم، همه صفات بد را ندارم. اما در مقابل اگر در توحید، مشکل دارم، صدتا صفت بد دارم. وی تصریح نمود: اگر انسان، ریشه تمام بدی ها را پیدا کند و بتواند آن ریشه را بزند، همه اش معالجه و حل می شود. مانند اینکه یک وقت آدم شاخه های یک درخت را می بیند که در کنار هم روییده اند و وقتی نگاه می کنیم معلوم می شود همه اش به یک ریشه متصل است. اگر آن ریشه را بزند به یک باره همه شاخه های زاید را نابود کرده است.

ریشه تمام بدی ها، شرک است

حجت الاسلام و المسلمین جاودان ریشه تمام بدی ها را شرک خواند و گفت: معنای شرک این است که غیر خدا برایم مهم است، لذا از این ریشه، صدتا شاخه دیگر خواهد رویید؛ لذا اگر آن ریشه را خشک کنیم، همه آن صفت ها حل می شود. وی افزود: اگر انسان موحد شد، از کسی نمی ترسد و دلش به پولش بسته نیست که نتواند برای یک قران، دست در جیبش بکند.

استاد اخلاق حوزه تأکید کرد: تمام صفات خوب، زاییده توحید آدمی است؛ البته حالا دقیقا می توانیم به جای لفظ توحید محبت امام حسین را بگذاریم. اگر محبت امام حسین به دل انسان بیاید، همه صفات بدش حل می شود؛ البته باید دانست محبت امیرالمومنین و محبت امام حسین و توحید الهی، یکی هستند. اگر اینها یکی نیست، بیهوده است. وی تذکر داد: محبت امام حسینی که ریشه در توحید ندارد، اصلا بیهوده است و وجود ندارد و در واقع محبت امام حسینِ درستی نیست؛ بلکه باید ریشه این محبت در توحید باشد.

محبت اهل بیت ریشه در توحید دارد

سخنران این مجلس ادامه داد: شب عاشورا امام حسین به یارانشان فرمودند که بروید، اینها فقط با من کار دارند و با هیچ کدام از شما کار ندارند. که گفتند آخر کجا برویم؟ و ادامه دادند ما به بهشت کار نداریم. وی ادامه داد: اگر انسان به محبت امام حسین برسد، یا محبت امیرالمومنین و یا محبت امام زمان، فرقی ندارد و یکی است. همه اینها گل و درختی است که از ریشه محبت خدا و توحید الهی روییده است و فرقی نمی کند؛ در هر صورت هرکدام از اینها همه دردها را یک جا دوا می کند.

حجت الاسلام و المسلمین جاودان با طرح این سوال که انسان چگونه به این معرفت می رسد، اظهار داشت: باید تکبر، بخل و ... همه صفات بد اصلاح شوند تا امکان محبت امام حسین بیاید؛ وگرنه آدم متکبر و بخیل به دوستی نمی رسد؛ در واقع چنین است که محبت، ریشه همه صفات بد را می بُرد و می سوزاند و از بین می برد. اگر ریشه همه صفات بدت را سوزاندی، به محبت می رسی.

توحید، راه اصلاحِ صفات بد

وی یکی دیگر از راه های اصلاح صفات بد را توحید خواند و گفت: توحید همه صفات بد را می سوزاند؛ اگر صفات بد را معالجه کردی، به توحید می رسی.

استاد اخلاق حوزه روش پیمودن درست هر راهی را، «عمل» خواند و گفت: اگر انسان بخواهد راه را بپیماید باید از راه عمل بیاید چنانکه در آیه 9 سوره مبارکه عنکبوت می فرماید: «وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ». وی تصریح کرد: در این آیه یک قانون طرح شده است: کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح کردند، ما حتما آنها را در جرگه صالحان وارد می کنیم.

جاهای بلند را به هرکسی نمی دهند

استاد جاودان با تأکید بر اینکه باید کار بیشتری کرد گفت: باید کار بیشتر و بیشتر کرد چنان که می گفتند مرحوم آقای امینی به کتابخانه ای شخصی میرفت و به صاحب کتابخانه می گفتند شما در را ببندید و بروید. می پرسید: شام چطور؟ می گفت: شما بروید؛ یعنی آقای امینی اصلاً یاد شام نبود. لذا نوشته اند هفده ساعت از یک بیست و چهار ساعت را داشت کار می کرد. وی در پایان تصریح کرد: این کار است و دقیقاً چنین کاری است که ثمر می دهد؛ لذا جاهای بلند را به هرکسی نمی دهند.

پایان پیام/