آتش بس آری یا خیر؟

خبرگزاری شبستان: پس از گذشته بیش از یکماه حمله نفس گیر و خونین رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه، امروز آرامش نسبی بر این منطقه حاکم است و همچنان ادامه دارد، اگرچه هر از گاهی نیروهای صهیونیستی به نقض آتش بس اقدام می کنند و موشکی را به سمت غزه روانه می کنند، اما همین آتش بس موقت از شدت حملات موشکی رژیم صهونیستی به این منطقه کاسته است و آرامش نسبی بر آن حاکم کرده است. نیروهای مقاومت فلسطین نیز در مقابل نقض آتش بس نیروهای صهیونیستی واکنش خاصی نشان نمی دهند، تا بهانه ای برای ادامه حملات به این رژیم ندهند.
فلسطینی ها و صهیونیستها درحالی با این آتش بس موقت همراه شده اند که مقامات صهیونیستی و فلسطینی از چندی پیش در قاهره به پای میز مذاکره رفته اند تا با دستیابی به توافق دو طرف به آتش بس دایمی برسند.
اما پرسش مهم اینجاست آیا این دو طرف با میانجی گری مصر می توانند به آتش دایمی دست یابند؟ آیا جنبش حماس از خواسته های خود صرف نظر می کند یا مقامات صهیونیستی خواسته های حماس را می پذیرند؟ اگر این مذاکرات به ثمر نرسد و پیشنهاد جدید مصر نیز کاری از پیش نبرد آیا جنگ دوباره از سر گرفته می شود ؟ اگر جنگ دوباره آغاز شود دو طرف چه برنامه ای خواهند داشت و چه خواهند کرد؟
این پرسش ها و صدها پرسش دیگر مسئله مذاکرات دو طرف فلسطینی- صهیونیستی با میانجی گری مصر را پیچیده و در هاله ای از ابهام قرار داده است؛ چرا که به نظر می رسد این مذاکرات به این زودی به پایان نخواهد رسید و آتش بس موقت تا زمان اتمام مذاکرات تمدید خواهد شد.
از سویی جنبش حماس همچنان بر شروط خود تاکید دارد و از سوی دیگر مقامات صهیونیستی تاکنون به این شروط تن درنداده اند و در این میان مصر که نقش میانجی گری را ایفا می کند، در پیشنهاد جدید خود هیچ اشاره ای به لغو محاصره غزه نکرده است و تنها به بازگشایی گذرگاه ها بسنده کرده است.
حماس به خوبی می داند که نیروهای اشغالگر بیشتر و یا شاید همگی تونل های حفر شده به آن سوی مرز را تخریب کردند و نمی توانند از آن عبور کنند و یا کالایی به این سوی مرز منتقل کنند و همچنین می داند که بازگشایی و بستن مرزها به دست طرف سوم است و اگر مسایل دیپلماتیک و امنیتی بر این کشور حاکم شود؛ شرایط به گونه ای دیگر رقم می خورد.
یکی از شروط مهمی که حماس گذاشته است، آزادی صید در آب‌های بین‌المللی تا فاصله 12 مایل است؛ که براساس ماده 3 قوانین دریایی به عنوان شرط قرار داده شده است و این ماده قانونی برای حقوق کشورهای ساحلی است و عرض آب‌های منطقه‌ای 12 مایل از خط ساحل خواهد بود و خطوط مرزهای آبی نیز از همین راه تعیین می شود و به این ترتیب حماس می خواهد تا فلسطین را به عنوان کشور مستقل مطرح کند و به نظر نمی رسد که این شرط از سوی صهیونیستها مورد پذیرش قرار گیرد.
مذاکره فلسطینی – اسرائیلی به نظر نمی رسد با پذیرش شروط حماس به پایان برسد و پیشنهاد جدید مصر نیز که تلاش دارد تا نقش میانجی گری را در دوره السیسی و با توصیه ملک عبدالله بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان به خوبی ایفا کند، تا حدود کمی به شروط حماس عنایت داشته است و تنها به پیروزی در این میانجی گری می اندیشد و دو طرف مورد نزاع در اندیشه رسیدن به منافع مورد نظرشان هستند.
اگر رژیم صهیونیستی هیچ شرطی را نپذیرد و تنها بازگشایی مرز گذرگاه ها را بپذیرد؛ حماس و فلسطینی های نوار غزه در این مسیر پیروز بودند و می توانند تا زمانی که شرایط بحرانی نشده و مرزها باز است، به حمل و نقل کالاهای مورد نظر خود و تردد ادامه دهند.
اما اگر رژیم صهیونیستی هیچ گونه شرطی را نپذیرد و حماس نیز بر پذیرفتن همه شروط تاکید داشته باشد؛ تنها حماس و مردم غزه باید به ورود کمک های مالی و غیر مالی کشورهایی چون قطر و سایر سازمان ها دل خوش باشند تا به بازسازی ویرانی های دوره جنگ اخیر بپردازند و چشمان مردم غزه باید همچنان به آسمان باشد تا شاهد پرواز موشک های صهیونیستی باشند.
در این میان مسئله ای که وجود دارد و باعث شده تا رژیم صهیونیستی در این مذاکرات با دقت بیشتر حرکت کند، این است که آنها نسبت به توانایی تسلیحاتی مقاومت ناآگاهند و نمی دانند که توان آنها تا چه میزان است.
رژیم صهیونیستی در ابتدای جنگ تصور نمی کرد که توان موشکی و تسلیحاتی مقاومت در این دوره و پس از جنگ 22 روزه 2008-2009 میلادی افزایش یافته باشد، اما با آغاز جنگ و حملات موشکی مقاومت به شهرک های صهیوینستی ، این رژیم متوجه توان نظامی بالای مقاومت شد، به خصوص که در روزهای پایانی جنگ مقاومت ادعا کرده است که در صورت ادامه جنگ، ادوات نظامی دیگری رو خواهد کرد که باعث تعجب رژیم صهیوینستی خواهد شد.
مقامات صهیونیستی پس از این مدت زمان طولانی و پس از نبردهای مختلفی که با فلسطینی ها و مقاومت داشته اند، می دانند که مقاومت حرفی را بدون علت نمی زند و اگر حرف از ادوات نظامی جدید می زند، پس حتما در چنته چیزی دارد.
در همین حال، بنیامین نتانیاهو نیز از سوی دو گروه که یکی خواهان ادامه جنگ و نابودی حماس و گروهی دیگر خواهان پایان جنگ هستند، زیر فشار است، اگرچه رویکرد و نگاه نتانیاهو جنگ طلبانه است، اما مجبور است به خاطر منافع سیاسی رژیم صهیونیستی و حتی حزب لیکود برخی مسایل را در نظر بگیرد و ادامه جنگ و نپذیرفتن آتش دایمی و شروط حماس نیز ناشی از خوی جنگ طلبانه وی است.
اما دو طرف مورد نزاع تلاش دارند تا در این مذاکرات به توافق برسند و اگر این تلاش محقق نشود، باید شاهد ادامه جنگ دوباره بین دو طرف باشیم؛ اما بعید به نظر می رسد دو طرف به خاطر مسئله افکار عمومی و سازمان های بین المللی بخواهند جنگ را از سربگیرند، مگر اینکه رژیم صهیونیستی به مانند همیشه بتواند بهانه ای را برای ادامه جنگ پیدا کند و آغازگر آن باشد.
پایان پیام/