پول «جهانی شدن» در جیب کیست؟

به گزارشخبرگزاری شبستان ، با مطالعه گزارش منتشر شده از سوی موسسه جهانی «مک کینسی» در خصوص گردش یا جریان جهانی کالا و خدمات و سرمایه،می توان نتیجه گرفت که کشورهای توسعه یافته بیش از کشورهای در حال توسعه از جهانی شدن سود می برند.
این موسسه تحقیقاتی را در خصوص گردش کالا و خدمات در میان 195 کشور از سال 1980 تا 2012 میلادی انجام داده است.
گزارش منتشر شده در این زمینه نشان می دهد که گردش های جهانی در سال 2012 به 26 تریلیارد دلار یا 36 درصد تولید ناخالص داخلی جهانی رسید که 50 درصد بیشتر نسبت به سال 1990 میلادی بود.
بر اساس این گزارش،جریان های جهانی، سالانه 15 تا 25 درصد رشد اقتصادی جهانی را موجب می شوند اما کشورهای توسعه یافته سهم بیشتری از آن می برند.
در صدر این لیست آلمان،هنگ کنگ و آمریکا قرار دارند.تنها کشور در حال توسعه در 10 کشور بالایی در این لیست روسیه است.روسیه با تعداد بالای مهاجرت،جایگاه نهم را به خود اختصاص داده است اما این تعداد بیشتر میراث امپراطوی است تا یک دستاورد چشمگیر زیرا روسیه کشوری با ویزای آزاد برای همسایگانی است که از اتحاد جماهیر شوروی باقی مانده اند.
اقتصادهای بزرگ در حال ظهور در حال حاضر سهم بیشتری از گردش های جهانی را نسبت به سال 1990 به خود اختصاص داده اند:

با این وجود،کیفیت و جهت این جریان ها بیش از اندازه آنها دارای اهمیت است و این در حال حاضر به نفع کشورهای توسعه یافته است.
در زمینه سرمایه،اقتصادهای در حال توسعه 37 درصد گردش ها به داخل و 38 درصد گردش ها به خارج را تشکیل می دهند.
پول از کشورهای فقیرتر به کشورهای غنی تر جریان پیدا می کند که عمدتا به خاطر خریدهای فعال سرمایه های خارجی از سوی بانک های مرکزی است.
این خریدها از سال 2002 تا 2012 میلادی هر سال 11 درصد رشد داشته است.
در زمینه تجارت کالا،سهم اقتصادهای در حال ظهور 41 درصد صادرات و 38 درصد واردات است اما اگر کالاها و مواد خام ،خارج شوند،صادرات کمتر از واردات می شود که نسبت آنها 4.2 تریلیارد دلار در مقایسه با 4.3 تریلیارد دلار است.
این موقیت در ظاهر در حال رشد است زیرا بازارهای در حال ظهور در حال حاضر یک سوم آنچه آنچه کینسی آن را جریان های مبتنی بر دانش می نامد،تشکیل می دهند.
این ها کالاها و خدماتی هستند که بیشتر از کار به تحقیق و توسعه نیاز دارند.
از سوی دیگر ما اینترنت را یک همسان کننده بزرگ می دانیم اما در حقیقت با وجود تعداد زیاد کابران اینترنتی،کشورهای در حال توسعه یا در حال ظهور سهم کمتری از حجم ارتباط ها و اطلاعات دارند:

مک کیسنی می گوید که این بیشتر به خاطر مشکلات ساختاری مانند دستیابی کم به پهنای باند است اما دلایل مهم تری مانند موانع زبانی و برنامه های رایج محلی مانند « Yandex» در روسیه و « Alibaba» در چین وجود دارد.
برای سال های 2004 تا 2009 میلادی،مک کینسی 1.5 درصد رشد تولید ناخالص داخلی را مربوط به اینترنت کشورهای «بریک» شامل برزیل،روسیه،هند و چین می داند و این در مقایسه با کشورهای توسعه یافته بسیار کمتر است.
جهان توسعه یافته تا کنون استفاده بیشتری از جهانی شدن کرده است اما اقتصادهای در حال توسعه نیز از این پس پایگاه منفعلی در این زمینه نخواهند بود.
تجارت های جهانی بیشتر و بیشتر در میان این کشورها نسبت به تجارت در میان شمال و جنوب جریان دارد:

علاوه براین جهان در حال توسعه یا اقتصادهای در حال ظهور به طور فعال در حال یادگیری هستند.چین و هند با هم 28 درصد تعداد کل دانش آموزان اعزام شده به خارج را تشکیل می دهند.
آنها عمدتا به آمریکا،انگلیس،فرانسه،استرالیا و آلمان می روند.وظیفه آنها برداشتن فاصله ها برای استفاده بیشتر کشورهایشان از جهانی شدن است.
روزی که کار این کشورها تمام شود می توانند از جهاین شدن نفع ببرند . در حال حاضر جهان توسعه یافته می تواند هنوز از منافع برنامه ای که آن را طراحی کرده است،لذت ببرد.