روابط عمومی یا خبرنگار سازمان!؟

 خبرگزاری شبستان: روابط عمومی‌ها به عنوان قلب تپنده یک سازمان نام برده می‌شود ولی این جایگاه در ادارات و سازمان‌ها هنوز به آن حد پیشرفت نداشته و ضعیف است. آنچه پیش رویتان است حاصل گفت و گوی خبرنگار شبستان با «نجف محمودی»، کارشناس رسانه درباره کم و کیف و ارائه راهکارهایی برای احیای این بخش در ادارات است.

جایگاه روابط عمومی در کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟

روابط عمومی آینه تمام‌نمای یک سازمان است و این بخش در اداره ها به عنوان اصلی‌ترین و پراهمیت‌ترین جایگاهی است که در سازمان‌ها می‌تواند نقش ایفا کند. بعضی مواقع در سازمان ها نقش روابط عمومی با نگاه اولیه اذهان عمومی به این ترتیب شکل می گیرد که فعالیت این بخش به خرید نشریات، نصب بنر و کارهای بی‌ارزش خلاصه ‌شود، ولی در نگاه کلی و آینده‌نگرانه اگر نگاه کنیم روابط عمومی به عنوان یکی از محورهای مهم و اساسی به عنوان تبادل ارتباطات و ایجاد ارتباطات با سازما‌ن‌های داخلی و بین‌المللی می‌تواند نقش مؤثر و مفیدی را در جامعه داشته باشد، هر چند که متولیان امر در جامعه نسبت به این جایگاه  بی‌تفاوت هستند و یا در بعضی از اداره‌ها بود یا نبود روابط عمومی هیچ تفاوتی نمی‌کند.

در اصل اگر  جایگاه  روابط عمومی در اداره رشد کند می‌توان به عنوان یک مرجع و محل تبادل ارتباطات و اطلاعات با سازمان و ایجاد ارتباط تنگاتنگ با دسترسی به خیلی از موقعیت‌ها می‌تواند ما را یاری کند و باید دیدگاه مسئولان به بخش روابط عمومی‌ها تغییر کند و بخش‌های دیگر یک سازمان با محوریت روابط عمومی فعالیت‌ کنند و روابط عمومی‌ اینها را به چالش کشیده و مورد بازسازی و بازبینی قرار دهد تا در نهایت به عنوان نشان‌دهنده فعالیت‌های یک سازمان برای افکار عمومی مؤثر عمل کند. ما نباید غافل باشیم، بلکه باید جایگاه روابط عمومی‌ها توسعه یافته  و از این حالت رکود بیرون آید و در جایگاه مدیریت روابط عمومی‌ به سمت و سوی توسعه پیش رود.

پس با توجه به ارزیابی شما، جایگاه روابط عمومی در کشور بسیار ضعیف است؟
بله، متأسفانه دیدگاه مسئولان به روابط عمومی هنوز به جایگاه اصلی نرسیده و ذهنیت‌ها به روابط عمومی خیلی ابتدایی و سنتی است، با توجه به اینکه قرار است کشور تا سال 2014 به عنوان کشور قدرتمند منطقه مطرح شود نمی‌توان روابط عمومی‌ها را در جامعه نادیده گرفت و باید نگاه‌ها توسعه پیدا کرده و روابط عمومی هم همچون انام خود به معنای اصلی در سازمان‌ها به فعالیت بپردازند و توسعه پیدا کند و حتی به معاونت تبدیل شوند تا به این طریق جایگاهشان را پیدا کنند، در غیر این صورت روابط عمومی‌ ما پویا نیست و در سطح خیلی پایین فعالیت می‌کنند.

با توجه به اینکه هر سال در رشته روابط عمومی تعداد زیادی دانشجوی فارغ‌التحصیل می‌شود باز هم به نظر شما به این بخش نمی‌توان بها داد!؟
به نظرمن تا بسترسازی نشود و دیدگاه مدیران سازمان‌ها نسبت به روابط عمومی ارتقا پیدا نکند و از حالت عادی خودش بیرون نرود هر چقدر هم که فارغ‌التحصیل روابط عمومی در دوره‌های مختلف داشته باشیم، در سازمان‌ها از این افراد استفاده نمی‌شود. روابط عمومی‌های ما باید به عنوان معاونت یا مدیریت روابط عمومی در سازمان‌ها احیا و یک‌سری شاخص‌ها و محورهای سازمانی در این زمینه فراهم شود. همچنین با توجه به نیازمندی سازمان‌ها این بخش باید، در تمام تبادل اطلاعات جایگاه اصلی خود را پیدا کند، به نظرم در حال حاضر جایگاه روابط عمومی ها در جامعه مظلوم واقع شده و امید است مسئولان و دست‌اندرکاران به روابط عمومی‌ها بها دهند.

راهکارهای پیشنهادی شما برای پیشرفت این جایگاه چیست؟
من معتقدم راهکارش تغییر دیدگاه افراد جامعه است. وقتی می‌گوییم روابط عمومی آینه تمام‌نمای یک سازمان است اول باید این جمله را تعریف کرد که روابط عمومی‌ها می بایست، تمام فعالیت‌های سازمان را به افکار عمومی در داخل و خارج برسانند، آن هم به این دلیل که روابط عمومی و امور بین‌الملل است  ولی در عمل متأسفانه مشکل اصلی روابط عمومی‌ها از نگاه جامعه و مسئولان به بخش اول یعنی همان روابط عمومی است، من به عنوان مدیر انتظار دارم تا روابط عمومی‌ها توسعه پیدا کنند و باید به مدیران سازمان این بخش مسئولیت ها تعریف شود و محورهای فعالیت را برایشان مشخص کنند و روابط عمومی هم با تنظیم ارتباط‌شان با داخل و خارج  به معرفی سازمان بپردازند، امیدواریم که با سیاست‌گذاری جدید این بخش توسعه پیدا کند.

 برخی از افراد جامعه نقش روابط عمومی در یک سازمان را با خبرنگار یکی می دانند. آیا این دیدگاه درست است؟
روابط عمومی و خبرنگار، هر کدام عناوینی با تعاریف جداگانه هستند که شاید  اذهان سطح پایین این جایگاه را یکی بدانند، ولی این عناوین هیچ سنخیتی با هم ندارند که بتوان گفت جایگاه روابط عمومی با خبرنگار در یک سطح است، در اصل خبرنگاری جایگاهی است که در سازمان زیرمجموعه روابط عمومی کار می‌کند و ممکن است روابط عمومی در یک سازمان  دو یا سه خبرنگار  داشته باشد که این خبرنگارها کار های گزارشگری، مصاحبه و تهیه خبر را بر عهده داشته باشند،در اصل خبرنگار  زیرمجموعه روابط عمومی جا گرفته است، برای مثال سازمان حج و زیارت برای خود یک روابط عمومی دارد و این بخش برای خود یک‌سری افراد از قبیل عکاس، خبرنگار، منشی مدیر دفتر ، مسول هماهنگی و...  دارند، در کل روابط عمومی جایگاهش از خبرنگاری بالاتر است و اینها هیچ‌گاه با هم یکی نیستند.

پایان پیام/