شصت سوخته؟!

به گزارش خبرنگار شبستان، درست در سال هایی که جنگ تحمیلی اولویت اول کشور و در رأس تمام امور، دفاع از خاک ایران قرار داشت. مسئله ای دیگر در حال شکل گرفتن بود که آن روزها شاید کسی به آن توجه نمی کرد.

تا جایی که انفجار جمعیت کشور درست در دهه 60 و بحبوحه جنگ صورت گرفت، به طوری که تنها در این سال ها دو میلیون موالید توسط 10 هزار و 500 زن در سن باروری به ثبت رسید.

در همان سال ها میانگین تعداد فرزندآوری حدود شش بود یعنی هر خانواده به طور متوسط دارای شش فرزند بود. جالب است بدانید سیاست تنظیم خانواده از سال 37 تا 47 به صورت آزمایشی و از سال 57 به صورت جدی در کشور پیگیری شد اما تا آن زمان توفیق چندانی نداشت چرا که تا قبل از انقلاب مراجع تقلید وارد عرصه نشده بودند.

پس از انقلاب و درست در 10 سال اول آن سیاست های تنظیم خانواده کنار گذاشته شد و دوباره از سال 67 به صورت جدی در کشور کلید خورد.

از همان موقع سالی 10 میلیون تومان برای پوشش برنامه تنظیم خانواده تخصیص یافت و بحث عقیم سازی و خدمات پیشگیری از بارداری مورد تاکید قرار گرفت از طرفی سازمان های بین المللی هم از این مسئله استقبال و کشور را مورد حمایت قرار دادند.

تا جایی که نرخ رشد از 3.9 در سال 65 به 1.96 در سال 75 و 1.62 در سال 85 به 1.3 در سال 90 رسیده است.

از طرفی کارشناسان می گویند در شرایط مطلوب اقتصادی رشد جمعیت محرک خوبی برای رشد اقتصادی است و از جهت عرضه و تقاضا افزایش جمعیت نقش بسزایی در رشد اقتصادی دارد به طوری که از سال 38 تاکنون با 3.3 برابری شدن جمعیت تولید ملی 14 برابر افزایش داشته است.

بسیاری از دهه شصتی های انفجار جمعیت آن سال ها پس از مصائب کلاس های شلوغ و کمبود جا که دیگر برایشان خاطرات شیرین گذشته را تداعی می کند همین شرایط را در سال های بعدی تحصیل با کمی بهبود تجربه کردند تا نوبت به شکستن سد کنکور رسید...

ظرفیت دانشگاه ها پاسخگوی این جمعیت جوان نبود، ماراتن سختی که کاسبی کلاس های کنکور را سکه کرد و خیلی از مشتاقان ادامه تحصیل را از گردونه رقابت بیرون کشید؛ بعضی ها روانه خانه بخت شدند و برخی ها هم روانه خدمت سربازی. حالا هم رقابت بر سر اشتغال، ازدواج و مسکن داغ داغ است.

یادآوری می کنیم که نرخ بیکاری در حال حاضر به بیش از 10 درصد می رسد در حالی که نسلی که خود را نسل سوخته می نامند و قربانی انفجار جمعیت می دانند، حالا درست در بهترین سن باروری باید بار سنگین افزایش جمعیت را نیز به دوش بکشد!

 اکنون ما دیگر یک کشور جوان نیستیم و به سمت میانسالی پیش می رویم، نرخ رشد سالمندی در کشور ما 3.5 برابر رشد موالید شده است و با این روال که پیش می رود انفجار سالمندی در انتظار ماست.

اینها چند سال دیگر با هم وارد عرصه سالمندی خواهند شد، آیا مصائب دوران مدرسه و دانشگاه و جوانی و اشتغال و ازدواج را با خود وارد دوران سالمندی خواهند کرد؟

سمیه شاهسوند

پایان پیام/