دکتر مجید ابهری: با توجه به طولانی‌بودن مرزهای کشور و وضعیت سیاسی بعضی از کشورهای همسایه قاچاقچیان و فرصت‌طلبان به دلیل سود، هر گونه کالایی را به دوستان و همکاران ایرانی خود عرضه و از آن طریق وارد کشور می‌کنند.یکی از اقلام مورد توجه؛ دستگاه‌های شنود و جاسوسی است که در گروه سلاح‌های کوچک قرار می‌گیرد مانند دوربین‌های فیلمبرداری به شکل خودنویس و خودکار، دستگاه‌های ضبط صدا یا کنترل تلفن و شنود مکالمات که مورد توجه سوء‌استفاده‌کنندگان قرار گرفته است.
با توجه به فراوانی اینگونه اقلام در بعضی از کشورها و تولید انواع مشابه چینی و سنگاپوری آنها نوعی بدلسازی نیز در این زمینه انجام می‌شود که دستگاه‌های نظامی و امنیتی ورود اینگونه اقلام را از طریق مسافران و از راه‌های ورود قانونی کشور کنترل کرده و ضبط می‌کنند.
متاسفانه مشتریان پر و پاقرص اینگونه اقلام دو گروه هستند؛ یک گروه از آنها که برای تهیه گزارش، خبر و فیلم برای اربابان خود در خارج از کشور فعالیت می‌کنند و اخبار تهیه شده را تحویل مراکز جاسوسی در اروپا و آمریکا می‌دهند که متاسفانه با توجه به امکانات محدود نیروی انتظامی کنترل وسیع اینگونه فعالیت‌ها مقدور نیست مگر مردم به خاطر حفظ کشور و امنیت اجتماعی نهادهای انتظامی را مورد یاری قرار دهند.
با توجه به این گروه در پاره‌ای از اوقات ملاحظه می‌کنیم فردی در خیابان عکاسی می‌کند و از مناظر مختلف عکس و فیم تهیه می‌کند در اینگونه موارد حداقل مجوز فعالیت اینگونه افراد باید کنترل شود اما گروه دوم نیز افرادی هستند که برای ارضاء حس کنجکاوی خود یا اذیت و آزار دیگران و یا متاسفانه برای باج‌گیری اقداماتی را انجام می‌دهند.
اینگونه افراد که به طور آماتور و غیرحرفه‌ای این اقدامات را انجام می‌دهند، باید بدانند مرتکب جرم شده و مجازات‌های سنگینی در انتظار آنهاست یعنی اگر در این دنیا تاوان کار خود را ندهند در قیامت باید منتظر مجازات بوده و یا ممکن است اینگونه مسائل درباره خود و خانواده شان اتفاق بیفتد.
بنابراین با توجه به گروه‌بندی کاربران اینگونه وسایل و دقت در اهداف و اقدامات آنها اولا نمایندگان مجلس شورای اسلامی باید با تصویب قوانین بازدارنده مجازات اینگونه افراد را تصویب کرده و اجازه ندهند با اینگونه افراد یعنی جاسوسان حرفه‌‌ای و آماتور ساده برخورد شود.ثانیا مردم به ویژه جوانان باید بین تفریح و اسباب‌بازی و ابزار سرگرمی با اینگونه اقلام تفاوت قائل شوند و متوجه باشند که اینگونه سرگرمی‌ها ممکن است برایشان خیلی گران تمام شود.
تمام هموطنان و شهروندان در صورت مشاهده خرید و فروش و ورود اینگونه وسایل این تصور را کنند که ممکن است این ابزار علیه آنها یا خانواده‌شان استفاده شود بنابراین از هر طریق که می‌توانند واردکنندگان و فروشندگان آن را به عنوان ویروس‌های مخاطره‌آفرین در امنیت اجتماعی به مراکز قانونی معرفی کنند و مطمئن باشند اینگونه همکاری‌ها فقط به نفع مردم و خود آنهاست.
روی سخن اینجانب با واردکنندگان و فروشندگان وسایل جاسوسی است؛ مگر دنیا چقدر ارزش دارد که انسان برای گذران عمر و امرار معاش دست به این کارها بزند، چه فرقی بین آنها و قاچاقچیان مواد مخدر است شاید در بعضی از اوقات قاچاقچیان مواد مخدر خیلی بهتر از اینگونه افراد هستند زیرا اغلب آنها افراد بی‌سواد و دور از اجتماع هستند نه شهری و تحصیل کرده بنابراین به خاطر پول و درآمد انسان نباید تن به هر خفت و خواری بدهد. آگاه باشید که دیر یا زود کمند عدالت الهی شما را نیز خواهد گرفت؛ آیا ارزش دارد که با آبروی دیگران به خاطر پول بازی کنیم؟
مشاور کمیسیون اجتماعی مجلس، روانشناس، متخصص علوم رفتاری و آسیب‌شناسی اجتماعی
پایان پیام/
نظر شما