به گزارش خبرگزاری شبستان ،«زادالمسافر» فلسفی ترین اثر ناصرخسرو قبادیانی، نویسنده، متکلّم و فیلسوف نامدار اسماعیلی، است که نزدیک به هزار سال پیش از این (453 ق.) تألیف شده است. این کتاب یکی از مهمترین آثار فلسفی اسماعیلی است که با توجه به زمان تألیف و جایگاه دینی مؤلف باید آن را حاوی واپسین آموزه‌ها و باورهایِ رسمی الاهیاتی، جهان‌شناختی و انسان‌شناختی فاطمیان در دورۀ انسجام دستگاه دینی آنان به شمار آورد. زادالمسافر از نمونه‌های برجسته و کهن متون فلسفی به زبان فارسی است و لغات کمیاب و اصطلاحات فلسفی‌یی که در آن به کار رفته از اهمیت بسیاری برخوردار است.
نثر زادالمسافر – همانند دیگر آثار فلسفی و کلامی ناصرخسرو – به شیوۀ نثر دورۀ سامانی است و نسبت به آثاری که در همان روزگار تألیف گردیده (مانند تاریخ بیهقی) کهن تر جلوه می کند؛ هرچند برخی تغییرات که در دورۀ غزنوی در نثر فارسی صورت پذیرفته، در آن آشکار است.
زادالمسافر از نظر واژگان فارسی به طور خاص شایان توجه است: نخست آنکه دربردارندۀ واژگان نادری است که در متون کهن دیگر یا دیده نمی شود و یا کمتر به کار رفته است؛ و دیگر آنکه ناصرخسرو در این کتاب برابرنهاده های فارسی زیبایی برای اصطلاحات فلسفی عربی آورده که بعضی از آنها در جای دیگری نیست. اهمیت این موضوع آنگاه آشکار می شود که بدانیم برخی واژگان فارسی زادالمسافر در هیچ یک از لغت نامه های موجود یافت نمی شود.
مرکز پژوهشی میراث مکتوب ویراست اول این کتاب را در سال 1384 به همت پژوهشگر جوان سیدمحمد عمادی حائری منتشر نمود. در آن چاپ از پایان نامه سیداسماعیل عمادی حائری (پدر مصحح) نیز که به سال 1342 خورشیدی در شرح لغات و اصطلاحات زادالمسافر در دانشگاه تهران تدوین شده بود، بهره برده شد.
بنا بر گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مرکز پژوهشی میراث مکتوب، در ویراست دوم این کتاب که به تازگی منتشر شده است، مصحح به نسخه ای کهن و تازه یاب دست یافته و آن را با متن کتاب مقابله و اثر را بیش از پیش به متن مولف نزدیک تر ساخته است. دو بخش مفصل نیز به مقدمه کتاب افزوده و آگاهی هایی سودمند پیرامون محتویات کتاب و اندیشه های ناصرخسرو قبادیانی را در اختیار خوانندگان قرار داده است.
ویراست دوم کتاب «زادالمسافر» اثر ناصرخسرو قبادیانی با شرح لغات و اصطلاحات سید اسماعیل عمادی حائری و تصحیح و تحقیق سید محمد عمادی حائری در 573 صفحه به بهای 320 هزار ریال از سوی مرکز پژوهشی میراث مکتوب منتشر شده است.
پایان پیام/
نظر شما