آیت‌الله قرهی، از اساتید اخلاق و مدیر حوزه علمیه حضرت مهدی (عج) در گفت‌وگو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان درباره شب‌های قدر گفت: ماه رمضان ماه ضیافت است و عبد به معنای حقیقی بندگی را در این ماه می‌چشد و می‌تواند اتصال خود به پروردگار را درک کند اما طبیعی است که باید برای آن آمادگی داشت به عنوان مثال شما حتی در میهمانی‌های دنیا نیز اگر به مجلسی دعوت شوید بخصوص اگر بزرگی شما را دعوت کرده باشد قبل از حضور در مراسم خود را آماده می‌کنید به گونه‌ای که ظاهر، رفتار و اخلاق شما در شأن آن مجلس باشد.
وی افزود: در این ماه نیز ما به میهمانی خدا می‌رویم اما اول باید بدانیم که شخص پروردگار ما را دعوت کرده است چنانکه رسول خدا (ص) فرمود: «دعیتم فیه ضیافت الله » یعنی به میهمانی خدا دعوت شده‌اید، پس شخص خدا، ما را مهمان کرده کما اینکه در سوره بقره می‌فرماید: «کتب علیکم الصیام...» روزه برای شما نوشته شده یعنی دعوتنامه کتبی برای انسان ارسال شده است.
این استاد اخلاق در ادامه تصریح کرد: در این میهمانی بنا نیست چیزی از دنیا به انسان بدهند، این میهمانی برخلاف ضیافت‌های دنیایی است بلکه به انسان گفته می‌شود حلال دنیا را نیز ترک کن. در این میهمانی دنیا را از شما می گیرند تا آخرت به شما بدهند، پس ویژگی این ضیافت این است که نه تنها چیزی از دنیا به انسان نمی‌رسد بلکه حتی حلال‌های دنیا را نیز از انسان نهی می‌کند ولو به ساعتی و آنچه که در عوض می‌دهد قرب خدا و رسیدن به نفس مطمئنه است. قرآن می‌فرماید «یا ایتها نفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی ...»
آیت‌الله قرهی در تبیین واژه «جنتی» که در این آیه به آن اشاره شده، خاطرنشان کرد: بنا بر آنچه که اولیای الهی می‌گویند «جنتی» جایی است که انسان حتی به دنبال لذایذ بهشت و حتی به دنبال حورالعین هم نیست، این واژه تنها یک بار در میان کلمات قرآن آمده است. ضیافت الهی نیز این‌گونه است. از انسان خواسته می‌شود از حلال چشم بپوشد تا بتواند از حرام بگذرد.
مدیر حوزه علمیه حضرت مهدی (عج) در ادامه یادآور شد: اینکه گفته می‌شود نفس‌کشیدن انسان در این ماه تسبیح است را باید درک کرد. اینکه یک آیه قرآن مطابق تلاوت همه قرآن است نیازمند فهم است چرا که عبد همیشه عبد خداست و تنها اختصاص به ماه مبارک رمضان ندارد، بنابراین وقتی همیشه عبد بود تمام کارهای او عبادت است. به عبارت دیگر کسی که خواب او نیز عبادت شد بنده واقعی خدا می‌شود.
وی افزود: روزه تنها این نیست که غذا نخورید، این یک مصداق است برای اینکه بفهمیم انسان باید از دنیا دست بکشد تا به خدا برسد چرا که دنیا و خدا با هم جمع نمی‌شوند. اولیای الهی ماه مبارک رمضان را آغاز سال عبودیت می‌دانند لذا در این ایام بخصوص در شب‌های قدر از یکدیگر حلالیت بطلبیم. حقوق یکدیگر را پرداخت کنیم بخصوص حق همسر، حق فرزندان و همسایه. این ایام فرصتی است تا انسانها به آن مدینه فاضله که آرزو می‌کنند، برسند اما نیازی نیست که برای رسیدن به مدینه فاضله زندگی روزمره را تعطیل کرد. نبی مکرم اسلام (ص) نیز میان مردم در کوچه و بازار بود و زندگی می‌کرد اما قلب‌اش مدام به یاد خدا بود، اگر انسان این‌گونه شد برای جامعه برکت خواهد داشت همچنان که نفس وجود اولیای الهی هم برای جامعه برکت دارد و عذاب را از جامعه برمی‌دارد.
آیت‌الله قرهی در ادامه یادآور شد: خوب است ما هم در این رابطه تا حد امکان تلاش کنیم تا این مسایل برای ما تنها وصف‌العیش نباشد، خدا می‌خواهد همه انسانها و بخصوص جوانان از اولیای او باشند چرا که او همه را دوست دارد، خدا نمی‌خواهد تنها آیت‌الله بهجت یا سید رضی یا امام راحل و امثال آنها جزء عارفان باالله باشند بلکه می‌خواهد همه ما اینچنین باشیم. وقتی قرآن می‌فرماید یا ایهاالناس قد الغبله الیکم شهرالله به این معنا است که ماه خدا دست‌های خود را به سوی همه ما گشوده است. برای درک حلاوت و شیرینی عبادت باید به این مسایل توجه کرد و بی تفاوت از کنار آنها عبور نکرد.
پایان پیام/
نظر شما