به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، سینما در تمام کشورهای صاحب این صنعت، یکی از صنایع مهم و پولساز است.حتی کشورهای که صنعت سینما ندارند هم در حال کسب درآمد از این صنعت هستند زیرا صنعت نمایش فیلم در این کشورها فعال است و نبود این صنعت سود زا،یکی از مهمترین کمبودهای سینمای ایران است.
وقتی صنعت سینما به ایران آمد،سالنهای سینما با دادن بستنی و چای رایگان، مردم را جذب سالنهای سینما می کردند تا درآمد آنها هرچه بیشتر شود.در گذر زمان و با ساخت فیلمهایی در سینمای ایران،فیلمهای ایرانی در سینماها در کنار فیلمهای خارجی به نمایش در می امد.
تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی در ایران سینماها به شکل تخصصی فیلم اکران می کردند.بعضی فیلم هندی،بعضی فیلمهای موزیکال،تعدادی آثا هنری سینمای اروپا و آمریکا و تعدادی هم فیلهای ایرانی نشان می دادند و هر گروه از این سینماها مشترهای خاص خود را داشتند.
در جریان پیروزی انقلاب،سینماهای زیادی در ایران طعمه حریق شد و این مساله به صنعت نمایش فیلم در ایران لطمه بسیاری زد.بعد از استقرار جمهوری اسلامی و راه افتادن ساز و کار سینمای نوین ایران،با توجه به لزوم حمایت از تولیدات داخلی و ایجاد فضای مناسب برای اکران این آثار،نمایش فیلم خارجی به شکل عمده در سینماها ممنوع شد تا جوانه های کم قوت سینمای ایران در این فضای گلخانه ای رشد کنند و بار بدهند.
حالا که بیش از سی سال از آن روزگار گذشت،سینمای ایران در شرایطی است که بود و نبود آن واقعا به نخی بند است.تولیداتی که بعضا کیفیت کمی دارند،حمایتهای غیر تخصصی و پر اشتباه دولتها از اثار کم ارزش و نگاه سیلقه ای و فراقانونی به سینما،باعث شده سینما ایران این روزها حال و روز خوشی نداشته باشد اما جالب اینجا است که راه حلهای برون رفت از این بحران هم مخالفان زیادی از همین اهالی سینما دارد.
آقای ایوبی مدیر جدید سازمان سینمایی زمانی که با وجهه فرهنگی خود وارد میدان سینما شد،نشان داد که قصد دارد مشکلات سینمای ایران را تا حد توانایی خود حل کند و بزرگترین مشکل در این میان کمبود مخاطب برای سینمای ایران است.اما بزرگترین راه حل برای این مشکل که همان اکران رقابت فیلم خارجی است،نمی تواند در سینمای ایران عملی شود.
امروزه بسیاری از کشورهای اروپایی برای حمایت از سینمای ملی خود،دست به اکران فیلمهای آمریکایی می زنند تا با مالیاتی که بر بلیط این فیلمها وجود دارد،بتوانند به سینمای ملی خود کمک کنند.مثلا در فرانسه چهارده درصد از قیمت بلیط هر فیلم خارجی که اکران می شود به بودجه سینمااضافه می شود.این روند در کشورهای نظیر لهستان،آلمان،هلند،اسپانیا و ایتالیا وجود داد و حتی کشوری مثل عربستان سعودی که صنعت سینما ندارد،با اکران فیلم در این کشور دست به درآمد زایی می زند.
حالا سوال اینجا است که چرا این امکان نمایش فیلم در سینماهای ایران وجود ندارد؟البته می توان تفاوتهای فرهنگی بین ملل را بهانه این مساله دانست اما باز این سوال مطرح می شود که چگونه رسانه ملی می تواند این آثار را با ممیزی خود برای مخاطبان میلیونی در کشور نمایش دهد اما همین آثار را نمی توان از سینماهای کشور نمایش داد؟
وقتر در نشست رسانه ای اخیر مدیر سازمان سینمایی در مورد نمایش فیلم خارجی در سینماها برای کسب درآمد از ایشان سوال شد،آقای ایوبی با تاکید بر موفق بودن این طرح در بسیاری از کشورها گفت که این طرح مخالفانی از میان سینماگران و به خصوص تهیه کنندگان داد اما برای سازمان سینمایی این مبحث مختومه نیست و امکان بررسی مجدد آن وجود دارد.
حالا این سوال مطرح است که آیا موجودیت سینمای ایران برای تهیه کنندگان اهمیت ندارد که با آن مخالفت می کنند یا دلایل دیگری وجود داد که باعث می شود این مخالفت وجود داشته باشد؟هر چه هست باید به هر روشی که ممکن است سینما را تقویت کرد چون روزی که سینمای ملی ایران نابود شود،دور نیست.
پایان پیام/
نظر شما