به گزارش خبرنگار شبستان، دکتر علی رواقی در همایش هزاره شاهنامه با بیان این مطلب گفت: در قسمت آغازین شاهنامه که معروف به قسمت اساطیری و پهلوانی هستند ما یک نوع تناسب، ترتیب و شباهت می بینیم که علاوه بر این موضوع یک ارتباط و پیوند درونی نیز در متن به چشم می خورد.
رواقی افزود: این ارتباطها موجب پیوستگی و مستحکم شدن متن منظوم و متن روایی در شاهنامه می شود که برخی از این پیوندها مربوط به روایت و داستانهای فرعی می شود و برخی به مناسبت رابطه دائمی پیوندهای خطی زمانی آنهاست.
وی تصریح کرد: وحدت زمان اساطیری شاهنامه با آفرینش آغاز می شود و هر چه از آفرینش دورتر می شویم داستانها و روایت ها تاریخی تر می شوند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در دنیای اساطیری شاهنامه ما یک جغرافیای اساطیری داریم و هر چه از زمان اساطیری به سوی زمانی تاریخی می رویم می بینیم که نشانی های جغرافیایی به جهان واقعیت نزدیک ترند تا جهان اساطیری، این رابطه در مورد شخصیت ها و قهرمانان نیز صدق می کند که شخصیت های تاریخی جایگزین شخصیت های اسطوره ای می شوند.
رواقی در ادامه گفت: همه اجزای خطی زمانی و روایتی اعم از اساطیری و تاریخی در شاهنامه یک شبکه ای را تشکیل می دهند که در پیش بردن متن جالبی شاهنامه بسیار موثر است برخی تصور می کنند که بزرگترین کار فردوسی به وجود آوردن اینگونه داستانهاست ولی من فکر می کنم پیوند و ارتباط دادن متن های مختلف روایی و قصه ها نقش اساسی در این شاهکار ادبی دارد.
این شاهنامه شناس در پایان گفت: اگر بخواهیم نگاهی به منظومه بیژن و منیژه داشته باشیم خواهیم دید که در متن این قصه متن های دیگری از قصه هایی چون داستان سیاوش، جنگ کیخسرو، اکنون دیو و رفتن رستم به مازندران وجود دارد که بدون دخالت در روایت اصلی داستان بیژن و منیژه پیوند دائمی قصه و جهان شاهنامه را حفظ می کند.
پایان پیام/
نظر شما