به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، در سراسر جهان، کلان شهرها از جایگاه و اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند و نیازمند وجود زیرساخت هایی برای تبدیل شدن به شهرهایی هستند که میزبان جمعیت های میلیونی باشند.
در ایران در نیم قرن گذشته با توجه به روند روبه رشد جمعیت و وسیع شدن هر روز شهرها، کلان شهرها ایجاد شدند، کلان شهرهایی که از نظر زیرساخت ها و توسعه و تجهیز، هیچگاه با یک نگرش جامع مدیریت شهری همراه نبوده و تنها در مقاطعی تجویزهایی کوتاه مدت را به خود دیده اند که تا مدت اندکی آن نیازها را برطرف کرده است.
زمانی می توان به یک شهر، کلان شهر واقعی گفت که در ابعاد مختلف عمرانی، توسعه زیرساخت ها، فرهنگی، اجتماعی، فضای سبز و خدمات شهری، صاحب برنامه ریزی طولانی مدت و سند چشم انداز باشد و با مدیریت واحد شهری به سمت توسعه و پیشرفت روزافزون آن حرکت کند.
اصفهان به عنوان یکی از کلان شهرهای حال حاضر در ایران از وضعیت بهتری نسبت به برخی کلان شهرها برخوردار است، البته وضعیتی که وقتی با شهرهای توسعه یافته و کلان شهرها در دنیا و حتی آسیا مقایسه کنیم متوجه خواهیم شد که برای رسیدن به نقطه مطلوب وایده آل یک کلان شهر فاصله داریم.
یکی از شاخص های شهرهای توسعه یافته و کلان شهرها وجود شبکه های قوی و اثرگذار حمل و نقل عمومی در سطح شهر است و زمانی که با این دید به اصفهان بنگریم متوجه خواهیم شد که یکی از نقاط ضعف گسترده کلان شهر اصفهان، عدم زیرساخت های لازم در جهت حمل و نقل عمومی است.
چشم های مردم اصفهان سال های سال است که به حرکت مترو در این شهر دوخته شده است، مترویی که بیش از دودهه است که از طرح اولیه آن، می گذرد و تا به حال مسئولان مختلفی به خود دیده است اما نمی دانیم که چرا این قطار شهری هنوز راه نیفتاده است.
از قطار شهری می گذریم به اتوبوس های اصفهان می رسیم، شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان و حومه.
قدیمی ترها بهتر یادشان می آید اتوبوس های سفید و قرمز را که فقط در یک یا دوخط فعالیت می کردند.
این روزها اتوبوس های اصفهان سطح اختلاف بسیار زیادی دارند، برخی از آنها بسیار مستعمل و غیر قابل استفاده هستند و برخی به لطف اینکه سن آنها از یک سال تجاوز نمی کند دارای امکانات مناسب نظیر کولر هستند.
اما چرا نباید همه اتوبوس های شهر اصفهان مجهز باشند و چرا نباید همه خطوط اصفهان از این اتوبوس ها مجهز باشند.
به سراغ مسئولان شهری که می رویم آنها با قاطعیت از ضعف برخی دولت ها در توسعه و تجهیز حمل و نقل عمومی می گویند، از ندادن یارانه مورد نظر، از ندادن سهم متعهد شده و هزاران دلیل دیگر که سندی است برای تایید فعالیت های خود که می گویند وضعیت فعلی حاصل خون دل خوردن های آنهاست.
به سراغ مسئولان دولتی می رویم و آنها از امکانات و بودجه های فراوان شهرداری ها سخن می گویند از بودجه های کلان که معتقدند این بودجه ها باید هدفمندتر مصرف شوند چرا که می توانند تحولات عظیم تری را به وجود آورند.
اتوبوس هایی که برپایه گازسوز وارد شبکه حمل و نقل شدند و این روزها یا مشکل قطعه دارند و یا مشکل عدم تامین گاز.
آنها این روزها با گازوئیل حرکت می کنند و هر روز هوای اصفهان را آلوده تر می کنند و این نشان از وضعیت بحرانی اصفهان دارد.
در پایان بایدبگوییم به امید روزی که مشکلات متروی اصفهان و آلودگی هوای کلان شهر اصفهان حل شود و شاهد هوایی پاک و سالم در آن باشیم.
پایان پیام/
نظر شما