به گزارش خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان؛ "القرآن و الحجّه" یا "مشترکات قرآن و حجّت زمان(عج)" نام کتابی است که به قلم مرحوم آیت‌الله حاج شیخ رضا توحیدی(ره)، در باب قرابت‌ها، شباهت‌ها و فصول مشترک قرآن و امام زمان(ع) به نگارش درآمده است. اصل این کتاب در دوازده دفتر تنظیم و تدوین شده که تنها این بخش ـ مشترکات ـ به چاپ رسیده است.
این کتاب، چنانچه از نام آن پیداست به بررسی فصول مشترک میان ثقلین (قرآن و عترت) می‌پردازد و به ده‌ها شباهت و قرابت میان این دو گوهر گران‌بها اشاره می‌کند.
مؤلّف محور و مدار بحث را خطبة 186 نهج‌البلاغه قرار داده است. حضرت امیر(ع) در این خطبه، پس از بیان بعثت در فرازهای واپسین خطبه به ویژگی‌های قرآن می‌پردازد و در آن، نزدیک به پنجاه صفت برای این کتاب آسمانی برمی‌شمارد. مؤلّف ضمن ترجمه و توضیح مفردات این خطبه آن صفات و امتیازات را در عموم معصومین ـ خاصّه در امام عصر(ع) ـ به عنوان "ثقلِ اصغر" باز می‌جوید و به انطباق آنها با امامان معصوم می‌پردازد و می‌نویسد:
هر چه در قرآن باشد، به نحو اتمّ در معصوم وجود دارد و حجّت و قرآن از هم جدایی ندارند.
ایشان دربارة این انطباق و اشتراک آورده‌اند:
"مولی الموالی ـ حضرت امیرالمؤمنین(ع) ـ در نهج‌البلاغه خود در موارد عدیده‌ای راجع به اوصاف کتاب‌الله العزیز و مقام و موقعیّت و خصوصیات قرآن مجید، بیانات ارزنده‌ای فرموده که همه در خور ستایش است. حقیر ناچیز یکی از آنها را که بسیار جامع و جالب بوده و حاوی چهل و دو منقبت و فضیلت [دربارة آن کتاب شریف] است، تبرّکاً ذکر کرده، انطباق هر یک را، با وجود مقدّس امام زمان(ع) بیان می‌کنم."
مولّف در ذیل هر فصل، احادیث فراوانی را در تأیید گفتار خود آورده که ما در مقام گزینش و گزارش، تنها عصاره‌ای از مطالب ایشان را جهت آشنایی خوانندگان محترم موعود آورده، و علاقمندان به این مباحث و معارف را به اصل کتاب ارجاع می‌دهیم.
شایان ذکر است، "القرآن و الحجّه" یا "مشترکات قرآن و حجّت زمان(عج)" نوشته آیت الله رضا توحیدی در 280 صفحه توسط انتشارات سیمای آفتاب و با مقدّمه کوتاه استاد علی اکبر مهدی‌پور در پاییز 1382 به چاپ رسید.
پایان پیام/
نظر شما