به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان و به نقل از ایسنا، در سال 1905، آلبرت اینشتین اعلام کرد سرعت نور هنگامی که از خلا می‌گذرد، 299 هزار و 792 کیلومتر در ثانیه به صورت ثابت باقی می‌ماند. در حالی که این نظریه برای بیش از یک قرن پذیرفته شده، مطالعه جنجالی جدید نشان می‌دهد اینشتین شاید مرتکب اشتباه شده و این که سرعت نور کندتر از آنچه تصور می‌شود، است.
یک فیزیکدان در بالتیمور به نام «جیمز فرانسون» طی مطالعاتش به دنبال پاسخ به این سوال بود که چرا ذرات نور ابرنواختر «SN 1987A» حدود پنج ساعت دیرتر از حد انتظار به زمین رسیدند؟
واژگونی این ستاره که در سال 1987 از زمین رصد شد، انفجار نوترینوها را در پی داشت. نوترینو یک ذره زیراتمی ابتدایی بوده که از لحاظ الکتریکی خنثی و دارای تعامل ضعیف است.
بر اساس نظریه اینشتین، انفجار نوترینوها باید تقریبا سه ساعت پیش از انفجار نور مرئی (optical) رخ داده باشد و از آن لحظه به بعد پالس‌ها باید با سرعت نور حرکت کرده باشند. با این حال، نور مرئی با 7.7 ساعت پس از رسیدن نوتروینوها یا 4.7 ساعت دیرتر به زمین رسید.
بر اساس ادعای جدید دانشمند دانشگاه مریلند، این تاخیر شاید به دلیل حرکت کندتر نور در اثر قطبیت خلا رخ داده باشد. در طول این پدیده، فوتون‌ها پیش از این که دوباره با یکدیگر ترکیب شوند، به مولفه‌هایی موسوم به پوزیترون‌ها و الکترون‌ها تجزیه می‌شوند. زمانی که آنها از یکدیگر جدا می‌شوند، مکانیک کوانتومی نوعی پتانسیل گرانشی را بین این جفت ذره مجازی خلق می‌کند و به گفته دکتر فرانسون، چنین فرآیندی می‌تواند دارای تاثیری تدریجی بر سرعت فوتون باشد.
این بدین معناست که طی 168 هزار سال نوری، فوتون‌ها ممکن است یک تاخیر تقریبا پنج ساعته را تجربه کرده باشند.
چنانچه ادعای این فیزیکدان صحیح باشد، دانشمندان باید همه چیز را از فاصله زمینیان تا خورشید گرفته تا دورترین شی مشاهده‌شده در دیگر کهکشان‌ها، دوباره محاسبه کنند.
مقاله فرانسون به مجله New Journal of Physics ارائه شده و هم‌اکنون در حال بررسی است.
پایان پیام/
نظر شما