به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام دکتر محمد فاکر میبدی، در کمیسیون سبک زندگی امام حسن(ع)و میراث علمی و فکری آن حضرت در مقاله ای با عنوان امام حسن (ع) و تفسیر قرآن گفت: شکی نیست که دوران زندگی امام حسن مجتبی (ع) دوران حساس و پیچیده ای بوده به طوری که مسائل سیاسی در همه شئون زندگی مردم آن روزگار سایه انداختته بود چرا که از سویی در آن دوران بر حسب اقضای زمانه و بر اساس صلح نامه، امامت ظاهری به معاویه انتقال یافت در حالی که امامت اصلی و ولایت و رهبری حقیقی بر عهده خود امام(ع) بود.
حجت الاسلام فاکر میبدی در ادامه گفت: بر اساس مقتضایت آن دوران شاخص ترین مسئولیت امام حسن مجتبی(ع) در زمان خود تبیین و تفسیر قرآن کریم به عنوان منشور هدایت و نسخه شفا بخش بوده است.
وی در توضیح این مطلب افزود: در عرصه قرآن پژوهی دستیابی به شیوه درست تفسیر قرآن، یکی از مهمترین مباحثی است که از دیر زمان تا کنون به آن توجه داشته اند. زیرا این مسئله زیر بنایی ترین بحث در رسیدن به مراد حقیقی خداوند است، بحثی که مشروعیت گونه های تفسیری را نیز در پی خواهد داشت به ویژه برای کسانی که تفسیر قرآن را بر اساس آموزه های مکتب اهل بیت(ع) دنبال می کنند.
این استاد حوزه علمیه در ادامه خاطر نشان کرد: هر چند فضای حاکم در زمان امام حسن(ع) کاملا سیاسی و دچار درگیری های نفاق گونه داخلی بوده است اما مسئولیت خطیر امام در برابر هدایت مردم و نشان دادن خط درست تفسیر قرآن از دیده آن حضرت دور نماند و ایشان در گونه های مختلف به تفسیر قرآن کریم می پرداختند.
حجت الاسلام فاکر میبدی در ادامه مقاله خود افزود: در این مقاله نخست به بررسی مباحث تمهیدی و زمینه ساز با عنوان شناخت نامه پرداخته شده است و در قسمت بعدی آن به نقش امام حسن(ع) در تفسیر قرآن با دو عنوان گونه هایی از روایات تفسیری و گونه های تفسیر مجتبوی اشاره شده است.
وی
نظر شما