محرومیت معتادان بی‌بضاعت از متادون رایگان

به گزارش خبرنگار شبستان، دکتر آذرخش مکری، معاون آموزشی مرکز ملی مطالعات اعتیاد در نشست خبری که به مناسبت هفته مبارزه با مواد مخدر برگزار شد، گفت: در حال حاضر شش هزار کلینیک ترک متادون در کشور داریم که همه آنها خصوصی هستند و افراد برای بهره‌بردن از این درمان باید هزینه آن را پرداخت کنند.

وی ادامه داد: در حالی که این درمان به معتادان تزریقی خیلی خوب جواب می‌دهد اما معتادان بی‌بضاعت که توانایی پرداخت هزینه متادون را ندارند از آن محروم بوده و در معرض آسیب قرار دارند.

وی با بیان اینکه 85 درصد توهمات مواد صنعتی پس از یک ماه درمان بهبود می‌یابد، گفت: متاآمفتامین‌ها یا شیشه بیشترین توهمات در گروه‌های مواد مخدر را دارند که ضمن جدی‌بودن این توهمات به آن نیز عمل می‌کنند.

به گفته مکری، یک‌سوم مصرف‌‌کنندگان شیشه توهم می‌گیرند و صددرصد آنها دچار بدبینی می‌شوند.

وی عامل افزایش مصرف برخی مواد در بازه‌های زمانی مختلف را میزان دسترسی و باور عامه دانست و گفت: اعتیاد نیز مانند مد عمل می‌کند و وقتی چرخه‌های موارد مصرفی را در جوامع مختلف دنبال می‌کنیم می‌بینیم که سیکل‌های مشخصی مصرف دارند.

به گفته مکری، گاهی مواد صنعتی تغییر چندانی در ساختار ندارند و تنها برای جذب بازار اسم آنها تغییر می‌یابد.

دور نگه‌داشتن معتاد از مواد به عدم مصرف منجر نمی‌شود

معاون آموزشی مرکز ملی مطالعات اعتیاد در ادامه با تأکید بر اینکه باید بین عوارض مصرف مواد و پدیده رفتار اعتیاد باید وجه تمییز قایل شد، گفت: عوارض مواد مخدر در شیشه به صورت کاهش وزن، توهم، صورت ترکه‌ای و غیره و در تریاک دل‌پیچه، اسهال، دردهای شدید و در الکل به صورت عدم تعادل و لرزش است.

وی ادامه داد: اما اعتیاد یعنی به دنبال پاداش و لذتی برای رسیدن به یک زندگی شاد و روشن است.

وی تصریح کرد: در حالی که در کمپ‌ها، کلینیک‌های ترک مواد عوارض بدنی حاصل از مصرف از بین می‌رود اما عامل اعتیاد مطلقا برطرف نمی‌شود.

وی لازمه از بین رفتن عامل رفتار اعتیاد را تغییر نگرش، تغییر سبک زندگی و تمایل خود بیمار برای خلق سبک زندگی جدید دانست.

وی خاطرنشان کرد: هسته همه پدیده‌های اعتیاد به دنبال چیزی برای ایجاد شادی و زندگی ایده‌آل‌تر است و موضوع درمان روان فرد معتاد بسیار دشوارتر از درمان عوارض مواد مخدر است.

وی تأکید کرد: برای پاک‌شدن از اعتیاد فرد باید به دنبال تغییر سبک زندگی و خوشبختی بدون پاداش مواد باشد در حالی که سیستم‌های بهداشتی در ابتدای کار هستند و در کشور هنوز آنچنان که باید به موضوع روانی پرداخته نشده است.

پایان پیام/