به گزارش خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان: اعتقاد به امام مهدى(عج) و تولد آن حضرت در سحرگاه نیمهى شعبان سال (255 ه ) مختص طایفه و گروه خاصى از مسلمانان نیست. بنابراین در این نوشتار با بیان و بررسى ادبیات پیروان مکتب خلفاء به این حقیقت اشاره شده است.
در بخشی از این کتاب آمده است: برخلاف تصوّر بسیارى، اعتقاد به حضرت مهدى(عج) و اینکه آن حضرت متولّد شده است، اختصاص به شیعهى اثنا عشریه ندارد، بلکه این مسئله جایگاه و منزلت بارز و دامنهى وسیعى در ادبیات اهل سنّت، از مذاهب، گوناگون دارد.
مراد از ادبیات همهى آن چیزهایى است که به طور نثر یا شعر، گفته شده است.
مظهر این ادبیات، عمدتاً، از سه مجموعه تشکیل مىشود که عبارت است از:
1. کتب تفسیر و تاریخ و حدیث و روایات فضائل و مناقب.
2. توصیفها و مدایح و تمجیدها و تعریفهایى که به شکل نثر است.
3. توصیفها و مدایح و توسّلات و مناجاتهایى که به شکل شعر است.
با مطالعهى میراث مکتوب اهل سنّت، این حقیقت به طور آشکار، به چشم مىخورد که جمع کثیرى از اهل سنّت، از علما و شعراىشان، از همهى مذاهب، و گرایشها، به اینکه حضرت مهدى(عج)، فرزند امام حسن عسکرى(ع) و دوازدهمین امام شمرده مىشود و در سال 255 هجرى متولد گردیده است اعتقاد دارند و این مطلب، از دو موضوع به دست مىآید:
یک) توصیف حضرت مهدى(عج) به این که از اولاد حضرت فاطمه(ع) است و این که او، آخرین امام از دوازده امامى است که در صحیح بخارى و مسلم(1) به عدد آنان اشاره دارد.
دو) این که آن حضرت، تنها فرزند امام حسن عسکرى(ع) و نام او، مانند نام جدش، ((محمد)) است.
شایان ذکر است، "میلاد حضرت مهدی موعود در ادبیات اهل سنت" نوشته جعفر خوشنویس ازسوی موسسه فرهنگی هنری تبیان منتشر شد.
پایان پیام/
نظر شما