به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از ستاد خبری ثبت جهانی شوش، محمدحسین ارسطوزاده گفت: اگر مردم خیر و برکت حضور آثار تاریخی در شهرشان را دیدند و مزیت‌های آن را در زندگی خود لمس کردند، ما در حفاظت این آثار موفق بوده‌ایم.
او ادامه داد: این که ثبت جهانی به طور خودکار این دستاوردها را داشته باشد، قطعی نیست. بسیاری از این فرصت‌ها در جاهای دیگر کشور به وجود آمده اما چون درست استفاده نشده‌اند، آن ظرفیت‌ها از بین رفته است. به این ترتیب دستاوردهای ثبت جهانی با هشیاری و تلاش مشترک مردم و مسوولان شهرستان شوش و استان خوزستان به دست می‌آید.
مدیر پایگاه میراث فرهنگی محوطه تاریخی شوش تاکید کرد: ثبت جهانی شوش، باعث رونق اقتصادی این شهر می‌شود.
ارسطوزاده با بیان این که حضور گردشگران باعث رونق اقتصادی شوش می‌شود، گفت: باید زمینه‌هایی که ثبت جهانی برای رونق اقتصادی فراهم می‌کند، شکوفا شود.
ارسطوزاده ادامه داد: مردم شوش فرصت‌های جدیدی را برای کسب درآمد و فرصت‌های جدیدی برای معرفی فرهنگ، آداب و رسوم خودشان فراهم می‌شود.
به گفته این مدیر میراث فرهنگی، امروز موضوع جهانی این است که مردمی که در پیرامون یک محوطه تاریخی زندگی می‌کنند، چقدر در حفاظت آن آثار تاریخی.مشارکت دارند. این شاخص است که میزان موفقیت سازمان میراث فرهنگی و دستگاه‌های دولتی با آن سنجیده می‌شود.
مدیر پروژه ثبت جهانی شوش با تشبیه شهر شوش به خانه مردم، محوطه‌های تاریخی شهر شوش را حیاط این خانه دانست و تاکید کرد: این حیاط متعلق به مردمی است که در شوش زندگی می‌کنند.
ارسطوزاده ادامه داد: قطعا هر برنامه‌ریزی که برای ثبت جهانی شوش انجام می‌دهیم باید مردم شوش از آن نفع ببرند.
او تاکید کرد: اگر چنین شد که مردم خیر و برکت حضور آثار تاریخی در شهرشان را دیدند و مزیت‌های آن را در زندگی خود لمس کردند، ما در حفاظت این آثار موفق بوده‌ایم.
مدیر پایگاه میراث فرهنگی محوطه تاریخی شوش ادامه داد: این که ثبت جهانی به طور خودکار این دستاوردها را داشته باشد، قطعی نیست. بسیاری از این فرصت‌ها در جاهای دیگر کشور به وجود آمده اما چون درست استفاده نشده‌اند، آن ظرفیت‌ها از بین رفته است. به این ترتیب دستاوردهای ثبت جهانی با هشیاری و تلاش مشترک مردم و مسوولان شهرستان شوش و استان خوزستان به دست می‌آید.
مدیر پایگاه میراث فرهنگی با تشکر و رضایت از همراهی مردم شوش تا کنون تاکید کرد: خوشبختانه امروز ما شاهد هستیم که انجمن‌های دوستدار میراث فرهنگی به صورت هدفمند برنامه‌ریزی‌هایی کرده‌اند، که نتیجه این برنامه‌ریزی‌ها و نتیجه این اقدامات عملی‌شان، معرفی و حفاظت از آثار تاریخی است.
ارسطوزاده تاکید کرد: تا الان این انجمن‌ها وجود داشتند اما فعالیت‌هایشان امروز هدفمند شده و مشخص شده دنبال چه دستاوردی هستند.
به گفته او، نمونه‌هایی از کارهایی که انجمن‌ها انجام داده‌اند، همایشی است که اوایل خرداد ماه در هفته میراث فرهنگی برگزار شد که موضوع آن میراث تاریخی شهر شوش بود و متولی آن انجمن‌ها بودند. یا 9 خرداد پیاده‌روی همگانی صبحگاهی برگزار شد که با استقبال خوب مردم همراه شد. همچنینا 15 خرداد روز درختکاری در حریم تاریخی شهرشوش بود که این هم به همت و فراخوان از سوی انجمن‌های حامی میراث فرهنگی برگزار شد. در این مراسم درخت‌هایی به نام شهیدان، به نام علما، به نام خانواده‌ها به نام عزیزانی که روزگاری در این شهر بوده‌اند و حتا به نام 5 شهروندی که در طوفان اخیر تهران کشته شدند نهال‌کاری شد. با نهادینه شدن درختکاری در کمربند محوطه تاریخی شهر شوش، مردم احساس می‌کنند برای حیاط خانه خودشان درخت می‌کارند و این یک کار عام المنفعه است؛ اگرچه از سوی دیگر در جهت اهداف مدیریت شهری و میراث فرهنگی هم باشد.
مدیر پروژه ثبت جهانی شوش تاکید کرد: این روح زندگی شهروندی مهمترین دستاورد این سازمان میراث فرهنگی در جریان ثبت جهانی شوش است. در همه این رویدادهای فرهنگی، ادارات از جمله میراث فرهنگی فقط همکار انجمن‌های شهر بودند و مردم و انجمن‌ها به صورت خودجوش این برنامه‌ها را برگزار کردند.
ارسطو زاده تاکید کرد: مزایای ثبت جهانی باعث می‌شود که شهر شوش رونق بگیرد. امروز مردم شوش با مشکلاتی که دست و پنجه نرم می‌کنند که به خاطر وجود این محوطه‌های تاریخی است. رفع این مشکلات نیازمند بودجه و توجه ملی است. با ثبت جهانی این توجه فراتر از سطح منطقه‌ای و استانی خواهد بود.
این مدیر باسابقه میراث فرهنگی در امور ثبت جهانی ادامه داد: مثلا گرد و خاکی که از محوطه تاریخی شهر شوش بلند می‌شود و وارد زندگی مردم می‌شود، کنترل شود. باید فضای تاریکی که نیمی از شهر را فراگرفته، روشنایی بدهیم. باید این محوطه تاریخی را موجب حیات و موجب شادی‌بخشی به زندگی مردم این منطقه کنیم تا بتوانیم این مجموعه را برای نسل‌های آینده به عنوان جایی که قرار است در آن پژوهش انجام شود، نگهداری کنیم. تا وقتی اینجا ساماندهی نشده باشد برای یک حیات و یک همزیستی دراز مدت، نمی‌توانیم مدعی باشیم که شرایط برای پژوهش در این منطقه فراهم شده است.
پایان پیام/
نظر شما