خبرگزاری شبستان// خراسان شمالی
سبک زندگی
سلسله تفکرات، ارزش ها، اعمال و رفتاری که به چگونه زیستن جهت می دهد سبک زندگی نامیده می شود، مفهوم «سبک زندگی» از جمله مفاهیم علوم اجتماعی و علم جامعه شناسی و مردم شناسی است که اخیراً و در دهه اخیر بسیار مورد توجه عالمان علوم اجتماعی و مدیران فرهنگی قرار گرفته است؛ سبک زندگی معنایی است که از به هم تنیدگی و پیوند و نظام وارگی و شبکه ای بودن عوامل متعددی که در شیوه های زندگی یا اقلیم های زیستن انسان تأثیر می گذارند، به وجود آمده است.
تقریباً در اکثر تعریف های سبک زندگی می توان دو مفهوم را یافت که در تعریف سبک زندگی در نظر گرفته شده است؛ و در واقع هر دو مفهوم هم، به واژه «سبک» باز می گردد: اول، مفهوم وحدت و جامعیت و دوم، مفهوم تمایز و تفارق. به این معنی که سبک زندگی حاکی از مجموعه عوامل و عناصری است که کم و بیش به طور نظام مند با هم ارتباط داشته و یک شاکله کلی فرهنگی و اجتماعی را پدید می آورند. همین پیوستگی، اتحاد و نظام مندی این کُل را از کُل های دیگر متمایز می کند.
وجود کلماتی همچون الگو، نظام مندی، کلیت، هویت و تمایز در بیانات اخیر رهبر فرزانه انقلاب نیز حاکی از همین مطلب است و به همین دلیل است که امروز از دو مدل و الگوی متمایز و متفاوت سبک زندگی اسلامی و غربی سخن می گوییم. واژگان مترادف سبک زندگی اسلامی: سبک زندگی شیعی، ارزشی، ایدئولوژیک، جهادی، انقلابی، دینی و تعابیر معادل سبک زندگی غربی: سبک زندگی اروپایی، مسیحی، آمریکایی و وسترنیزه می باشد اما آن چه در تعریف های سبک زندگی، جلوه گر می شود آن است که این تعریف قرابت بسیاری با مفهوم هویت پیدا می کند اما با این تفاوت که علاوه بر هویت، مناسبات و رفتارهای عینی و واقعی زندگی را نیز شامل می شود و می توان مثال ها و مصداق هایی از زندگی واقعی را شاهد آورد که رهبر انقلاب نیز به بیش از بیست مورد از آنها اشاره کردند.
سبک زندگی دینی
سبک زندگی، مساوی با مفهوم آداب دینی نیست، بلکه سبک زندگی در جوامع مسلمان بر اثر عمل به آداب، اخلاق و اعتقادات دینی به دست می‌آید و در نتیجه عمل به تعالیم دینی حاصل می‌شود. در واقع در سبک زندگی دینی می‌خواهیم بدانیم که آحاد و طبقات متفاوت اجتماعی در یک جامعه مسلمان از جمله کارگران، مهندسان، پزشکان و دیگر صنوف مسلمان در موقعیت‌های متفاوت از جمله کار، تفریح، لباس، غذا، مناسبات و روابط اجتماعی و خانوادگی و امثال آنها، چگونه عمل می‌کنند. بدیهی است که سبک زندگی مسلمان بر اثر اعتنا و توجه به دین شکل می‌گیرد. امروزه اگر سبک زندگی مطرح می‌شود و گاه دیده می‌شود که مرز سبک زندگی ما با سبک زندگی غربی مشخص نیست، به این جهت است که به سنت دینی به خوبی عمل نمی‌شود و آنگاه که محور امور زندگی بر اساس دین و اعمال دینی نباشد، قطعاً سبک زندگی هم شکل دینی به خود نخواهد نگرفت.
با توجه به اینکه دومبنا در تعیین سبک زندگی مورد توجه قرار گرفته، مبنای اول مدل شبیه سازی و انطباق است. در این روش مردم سعی می کنند خودشان را با برخی تیپ های شخصیتی منطبق کنند به عنوان مثال عده ای مانند هنرمند خاصی لباس می پوشند، حرف می زنند، آرایش می کنند و.... در این سبک زندگی قبله نما بیشتر تمدن غرب را نشان می دهد و این تمدن، فرهنگ خود را به دیگرتمدن ها تزریق می کند در این شیوه اصالت انسان (اومانیسم) جایگاه ویژه ای دارد و هرآنچه راکه انسان بپسندد واز آن خوشش بیاید سبک زندگی خواهد شد.
اما مبنای دوم، الگوگیری از دین اسلام به عنوان دینی کامل و جامع است که اگرمی گوییم اسلام برای تمامی عرصه های زندگی انسان برنامه دارد پس یک فرد مسلمان باید زندگی خودش را با اسلام سازگارکند.
به طور خلاصه سبک زندگی که اسلام برای ما مشخص کرده است در ساحت ها و نسبت های انسانی است: سه ساحت افکار، احساسات و اعمال انسان از زیربنایی ترین اموری است که اگر با دین آمیخته شود؛ منجر به زندگی رو به رشد و تعالی و نشاط می شود به خاطرهمین است که در روایات تاکید بسیار زیادی بر روی تفکر شده و ساعتی تفکر را بهتر از هفتاد سال عبادت برشمرده اند زیرا اعمال و احساسات ما نیز به تبع افکار ما شکل می گیرد.
اما نسبت های انسانی؛ رابطه انسان با خدا، با خود، با دیگران و با طبیعت از جمله روابطی است که برای حرکت به سمت و سوی سبک زندگی اسلامی باید اصلاح شود که در این میان اصلاح رابطه انسان باخدا از اهمیت بیشتری برخوردار است. همانند تفکر در ساحت های سه گانه. چنانچه درروایات هم آمده است که هرکس رابطه خودش با خدا را اصلاح کند، خداوند رابطه او با دیگران را اصلاح می کند. پس می توان گفت: سبک زندگی اسلامی یعنی الگوگیری از اسلام به عنوان جامع و کامل ترین دین و پیاده سازی آن در ساحات سه گانه و نسبت های چهارگانه انسان که تمام ابعاد وجودی وی را شامل می شود.
مهدویت و سبک زندگی دینی
امروزه در عصر غیبت امام مهدی (عج) باید به دنبال الگویی از سبک زندگی شیعی بود که مبتنی بر باور داشت به مسأله انتظار و بازگشت امام باشد. شیعه در عصر غیبت با یکی از جدی‌ترین مفاهیم حیات طولانی تاریخ امامت یعنی مهدویت و غیبت گره خورده است و دو مفهوم مهدویت و غیبت، با مفهوم سوم یعنی انتظار، ارتباط تنگاتنگ دارد، به گونه‌ای که این سه مفهوم سبک فکر و زندگی شیعه را تبیین نموده است. اعتقاد به حقانیت و مشروعیت امام مهدی (عج) و انتظار بر شکل گیری جامعه توحیدی که مبتنی بر حاکمیت ایشان است، تنها عامل مشروعیت بخشی به تمامی جریان‌های فکری و اجتماعی در عصر غیبت است و این امر اولین اصل و مبنای فکری شیعه در ارائه سبک زندگی شیعی است.
بنا براین با استخراج عناصر اصلی ایده مهدویت و پرورش الگوهایی مبتنی بر این فکر می‌توان نحوه زیست شیعیان را تعیین نمود و نسلی را پرورش داد که اعتقاد به امامت و مهدویت از مولفه‌های اساسی فکر او است و نه تنها در شعائر و مناسبات بلکه در اهداف و آرمان‌های خود به سوی امام معصوم توجه و گرایش دارد و جهت زندگی خویش را به سمت انسان کامل معطوف می‌سازد.
دهه مهدویت از پنجم شعبان تا نیمه شعبان مصادف با 13 تا 23 خردادماه سال 93 از سوی ستاد هماهنگی فعالیت های مهدوی به عناوین مختلفی نامگذاری شده که روزهای باقی مانده تا ولادت امام عصر(عج) با عناوین دوشنبه 11 شعبان و 19 خرداد "مهدویت و جوانان منتظر، سه شنبه 12 شعبان و 20 خرداد "مهدویت و بانوان منتظر"، چهارشنبه 13 شعبان و 21 خرداد "مهدویت و رسانه زمینه ساز، پنج شنبه 14 شعبان و 22 خرداد "مهدویت و همبستگی اسلامی" و در نهایت روز جمعه 15 شعبان و 23 خرداد که آخرین روز دهه مهدویت بوده و مصادف است با میلاد حضرت مهدی(ع)، با عنوان "مهدویت و انتظار جهانی" نامگذاری شده است.
پایان پیام/
نظر شما