شعری که ده سال قبل از اعدام صدام، فرجام دیکتاتور را پیشگویی کرد

به گزارش خبرگزاری شبستان، علی الشلاه، شاعر معروف عراقی میهمان جشنواره بود که در این مراسم شعری با عنوان «طاغوت» خواند که ده سال قبل از سقوط صدام سروده است. وی گفت: این شعر یک پیش گویی بود درباره فرجام او. در آن سال¬ها برخی پیش بینی می کردند که صدام عاقبت خودکشی می کند. اما من گفتم نه. او را دستگیر و پس از محاکمه به سزای اعمالش می رسد. این شعر نیز صحنه های آخر زندگی طاغوت را توصیف می کند، صحت پیشگویی من را تاریخ درج شده در پائین کتاب که در بیروت چاپ شده است ثابت می کند.

در زیر این شعر را که موسی بیدج برای اولین بار برای جشنواره شعر فجر ترجمه کرده است، می خوانید:

طاغوت
شعر: علی الشلاه
متنبی گفته است:
«ظلم کردن در سرشت آدمی است
اگر کسی را دیدید که ظلم نمی¬کند
حتما علتی دارد.»

آنگاه فصلی پایانی فرا رسید
اطرافیانت آرام شدند
و غریزه¬هایشان در و دشت خوابید
تو تنها نشسته¬ای
و در توهم مرمرین خود مانده¬ای
بگو به من .... چرا؟ چرا؟
هر کجا رفته¬ای تباهی برده¬ای
ویرانی
جامه مندرس خود را
همه جا کشانده است
هزار هزاران زن سوگوار
به سیاهی نشسته است.
چرا؟ چرا؟
باور کرده¬ای
که خدا تو را فرستاده است
هیچ خدایی ملتی را به قاتلش نمی¬بخشد
دست بردار از سرنخ¬های آسمان دور شو از چشم باغ و راغ
و خرما و خورشید و خوان و نان
از هوای رمه¬ها دور باش
تا بتوانند در دشت آواز در دهند
دور شور
دور شو که ما نفرینت کرده¬ایم
آری نفرینت و چه پنداشته¬ای؟
نفرین پابرهنه¬ها کارا نیست؟
گوش کن!
اینجا تمام صداها نفرینت کرده¬اند
بادها و گردبادها
آب و جویبارها
چهره ی دختران
توپ پسران نفرینت کرده¬اند.
بر آمدن صبح
فرود آمدن شب
و آواز پرنده¬ها
بستر چارپایان، گلها و بدکاره¬ها
نفرینت¬کرده اند
گیاهان دریاها
چه کسی تو را می¬بخشد قاتل من
آیا حجم نفرت را
در انگشت تک افتاده¬ای برهنه در باد
درک می¬کنی؟
آیا کشته¬گانی را
که شبانه خواب فررزندانشان را می¬بینند
می¬بیننی؟
آیا ناله دیوار زخمی را
که یارانش را صدا می¬زند می¬شنوی
تو که آبها را ویران کرده¬ای
کبوتران را
نخل¬ها را
آیا تو نام¬هایشان را به یاد داری
و خاکستر شادی¬هایشان را؟
کدامشان تو را می¬بخشند
قاتل من
چه کسی فصل¬ها را به سوی مادرشان باز می¬گرداند
چه کسی می¬تواند تو را ببیند
حال آن که خون گرداگردت را گرفته است
و جان پناهی نداری
این خون سنگین
بر جنگلی بزرگ هم دشوار است
و بر کشیشی در لحظه اعتراف هم بسیار است
تا شوربختان را بار هیزم ترانه¬هایت کنی
آیا از نقشه¬ها
صحرای خالی را باور کرده¬ای؟
و از تمام دشت¬ها
برای خویشان زنت چاپارخانه ساخته¬ای
مگر باور کرده¬ای که زندگی
نشستن در سنگر باد است؟
که تاریخ در علف خواهش¬ها کمین برده است
یا روزگار در بافه غبار مرده است؟
آیا باور کرده¬ای
تلنبار مدایح را؟
قاتل من!
آیا عمری برایت مانده است
تا در پنهان از چشم یتیمان هزینه کنی؟
و آیا خواهشی برای گریه در تو می روید
به غیر تو تسلیم کنند
و اگر عسس¬ها
هم اینک نفس¬هایشان را
به غیر تو تسلیم کنند
چه کسی این کینه را
با روخ خاک پاک می¬کند
به غیر تو تسلیم کنند
ما تو را به دست خدا سپرده ایم
که او نیز دشمن توست
تو که از هیچ وعده و وعیدی به خود واهمه نمی¬داری
و ما مسیح بر دار آویخته¬ای هستیم
در دربار هارون غیر رشید
پس بگو چرا؟ چرا تو را به سهم خودم ببخشم در این رفتار فاجعه¬بار
بگو چرا؟ آیا شایسته است که بخوابی
تا نبینی این ملتی را که به خواب هم نمی آیند؟
بگو هر کس، هر زنده ای، جنبده ای
بگو چه کسی جز تو زنده است
بگو قاتل من بگو چرا؟

امان 1995

بر اساس این گزارش، موسی بیدج، شاعر و مترجم زبان و ادبیات عرب پیش از شعرخوانی شلاه با بیان اینکه ما همواره معتقد بوده و هستیم که جنگ ایران و عراق، جنگ حکومت بعثی صدام با ملت ایران بود، گفت: شاهد این مدعا شعرهای علی شلاه است. این شاعر در سال 1965 در بابل (صد کیلومتری بغداد) متولد شده است، ایشان دکتری ادبیات را در کشور سوییس گذرانده است و شاعر، مترجم و دبیر جشنواره شعر متنبی است که شاعران کشورهای عرب و اروپا در آن شرکت می¬کنند. وی همچنین دبیر جشنواره بین اللملی بابل است که چند دوره آن تاکنون برگزار شده و سال گذشته من، علیرضا قزوه و عبدالملکیان در آن شرکت کردیم.

وی افزود: شلاه نماینده پارلمان عراق بود که به خاطر دغدغه¬های فرهنگی و پرداختن به این حوزه، از دنیای سیاست خداحافظی کرد.

شلاه، پس از آنکه پشت تریبون رفت، با اشاره به سخنرانی¬ صبح دیروزش در جمع دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی، گفت: صبح نیز در جمع دانشجویان گفتم و اینجا نیز تکرار می¬کنم که مثل ما عراقی¬ها با عرب¬ها مثل برداران یوسف است، اما مثل ما با مردم ایران، مثل برداران توامان و دوقلوی یوسف است. ما و ایرانی¬ها یک ملت هستیم با دو زبان، اما ادبیات، فرهنگ و هویتمان یکی است.
 

پایان پیام/