محمدصادق کوشکی، استاد دانشگاه تهران در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان با اشاره به ضرورت برپایی کرسی های آزاداندیشی برای دستیابی به تحول علوم گفت: اساسا برای تولید علم در فضای علمی و دانشگاهی روش های مختلفی وجود دارد که برپایی کرسی های آزاداندیشی یکی از این موارد است.
وی ادامه داد: اما برپایی این کرسی ها استاندارهایی دارد که می توان گفت نظریه ها و گزاره های علمی در عرصه تولید علم در این فضای مناسب می تواند شکل گیرد و اگر این محیط مطلوب نباشد، نمی توان به نتیجه رسید.
این کارشناس مسائل فرهنگی تصریح کرد: کرسی های آزاداندیشی باید با حضور اهل نظر یعنی افرادی که در رشته خود صاحب نظر شده و متخصصان آن رشته و عرف علمی آنها را به رسمیت و نظریه پرداز می دانند، صورت گیرد و جامعه هدف نیز دانشجویان و اساتید باشند نه عموم مردم و رسانه.
وی با بیان اینکه کرسی های آزاداندیشی یک متد است و مخاطبان آن را می توان تنها از قشر دانشجویان دوره دکتری و اساتید انتخاب کرد نه سایر دانشجویان و عموم مردم عنوان کرد: اگر جامعه هدف این کرسی ها افراد یاد شده باشند، تقابلی صورت نمی گیرد چرا که قرار است در این جلسات نظریه پردازی شود نه اینکه حرفی یا سخنرانی در فضای دانشگاه زده شود و عده ای جبهه بگیرند؛ اگر افراد مخاطب کرسی ها، دانشجویان دکتری و اساتید باشند، فضای بهتری برای نظریه پردازی شکل می گیرد.
کوشکی با اشاره به موانع برپایی کرسی های آزاداندیشی عنوان کرد: این پدیده هنوز به عنوان ساز و کار در عرصه های دانشگاهی شناخته نشده و اگر موانع اداری آن برطرف شود، بتدریج جاافتاده و ثمربخش می شود.
وی با تاکید بر اینکه عده ای به بهانه عدم امنیت از برپایی کرسی ها سر باز می زنند و این تنها بهانه ای برای فرار از کار است، تصریح کرد: قرار نیست مباحث کرسی ها در بوق و کرنا شود تا اعتراض برخی را برانگیزد، قطعا مخاطبان این کرسی ها افرادی از جامع علمی کشور در سطح بالا خواهند بود که تقابل آراء برای آنها جا افتاده است، ضمن آنکه بحث های کرسی های آزاداندیشی تخصصی است و برای دیگران جذابیتی ندارد.
این کارشناس مسائل فرهنگی تاکید کرد: میل به کار علمی در کشور ما کم است و همین موضوع باعث می شود برخی افراد بهانه های همچون مسوولان همکاری نمی کنند یا امنیت نیست، آورده و این روند با کندی مواجه شود.
وی افزود: کرسی های آزاداندیشی با مناظره و سخنرانی تفاوت دارد، گاه شنیده می شود مناظره و سخنرانی به پای کرسی های آزاداندیشی نوشته می شود که قرابتی با این واژه ندارد و از سوی دیگر تا اندازه ای این کرسی ها در کشور محدود و کم است که رویکرد آنها قابل ارزیابی نیست.
وی خاطرنشان کرد: حوزه و دانشگاه می توانند با همکاری یکدیگر در رشته هایی که با هم قرابت و هم پوشانی دارند اقدام به برگزاری کرسی های آزاد اندیشی کنند؛ اما باید دقت کرد افرادی که مترجم هستند یا نظریات دیگران را تکرار می کنند، نظریه پرداز نیستند در واقع نظریه پرداز کسی است که مولد بوده و حرفی نو داشته باشد.
پایان پیام/
نظر شما