به گزارش خبرگزاری شبستان ،محمد علی کشاورز، تصویرگر که با موضوع «تصویرگری کتاب کودک و مخاطبان داخلی و خارجی» در سرای اهل قلم کودک و نوجوان سخن می گفت، بیان داشت: اگر این ارتباط برقرار شود و اجزای این پازل به شکل منطقی کنار هم چیده شوند مخاطب می تواند اثری را دریافت کند که ضمن لذت از متن و تصویر،ب ه نوعی به او آموزش هم بدهد.
این تصویرگر تاکید کرد: خیلی از مفاهیم حتی مفاهیم تربیتی در تصویرگری ما مغفول است. بنابریان اگرچه در کشورهای دیگر مجموعه ای به نام «کتی» با تصویرگری و فرم خاصی مطالب و فرهنگ خانوادگی ویژه ای را به مخاطب آموزش می دهد، اما در کشور ما هیچ کتاب جذابی را نداریم که مثلا به بچه ها بیاموزد.
کاظم طلایی به عنوان تصویرگر و ناشر دیگر حاضر در این نشست گفت: تفاوت نقاشی با تصویرگری در این است که نقاش به بیان خود می پردازد در حالی که تصویرگر باید متاثر از متن و بر اساس متن تصویرسازی کند. اگر تصویر ما دنیای کودکی خود را حفظ کند می تواند تصویری را بسازد که ضمن ارتباط با مخاطب کودک و نوجوان برای خودش هم لذت بخش باشد.
این تصویرگر تصریح کرد: دانشجوی ما در دانشگاه‌های تصویرگری با تعهد بومی تربیت نمی شود. بنابراین می بینیم که تکنیک‌ها، فضاسازی‌ها و... هیچ تناسبی با فرهنگ و ملیت ایرانی ما ندارد. در حالی که اگر او عاشق کشور و فرهنگ خود باشد در کارهای هنری و تصاویر خود نیم نگاهی هم به فرهنگ بومی خود خواهد داشت.
مهرنوش مشیری، استاد دانشگاه و تصویرگر نیز گفت: ما طی 27 دوره ای که در نمایشگاه‌های بین المللی شرکت کرده ایم، فقط علایق و خواسته های خود را به تصویر کشیده ایمهیچ نیازسنجی در این که مخاطب ما چه می خواهد و ما در ارتباط با او در کجا ایستاده ایم، نداشته ایم. بنابراین می بینیم علی رغم اینکه در جوایز بین المللی را بدست می آوریم این جوایز ربطی به ادبیات کودک ما ندارد.
پایان پیام/
نظر شما