به گزارش خبرگزاری شبستان از کرمان، به دنبال سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه سلامت اساتید دانشگاه علوم پزشکی کرمان، تحلیل‌هایی را در رابطه با ضرورت اجرای این بندها در نظام سلامت ارائه می دهند که در همین رابطه دکتر باقر امیرحیدری، رئیس دانشکده داروسازی کرمان به تحلیل بند چهار سیاست های ابلاغی معظم له پرداخته است که مشروح آن در ذیل می آید:
ایجاد و تقویت زیرساخت های مورد نیاز برای تولید فراورده ها و مواد اولیه دارویی، واکسن، محصولات زیستی و ملزومات و تجهیزات پزشکی دارای کیفیت و استاندارد بین المللی از جمله مواردی به شمار می رود که رهبر معظم انقلاب در بند چهار سیاست های ابلاغی حوزه سلامت به آن اشاره کرده اند.
استقرار همه جانبه نظام سلامت نیازمند تامین ابزار های مختلفی است. هر کدام از این ابزارها حلقه ای از زنجیره های در هم تنیده این نظام را شکل داده و در نهایت شبکه ای منسجم و هدفمند شکل می‌گیرد که در تمامیت خود ماموریت اصلی که همانا تامین و تضمین سلامت آحاد جامعه است را محقق می‌سازد.
سیاست‌های کلی نظام سلامت ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری با وجود رعایت ایجاز به بهترین وجهی بر این ابزار ها و ویژگی های مد نظر برای هر کدام، انگشت تاکید گذاشته است.
بر اساس بندهای چهارده گانه سیاست‌های ابلاغی، این ابزار ها از یک سو شامل ساختار های اداری تولید کننده، نظارت کننده، و یا ارائه دهنده خدمات سلامت چه خصوصی و چه دولتی است. از دیگر سو نیروی انسانی متخصص و متعهد را مد نظر قرار می‌دهد. و در جایی دیگر به شکلی درخور به اهمیت و جایگاه ابزارهای مادی تامین سلامت که همانا دارو، واکسن، محصولات زیستی و تجهیزات پزشکی هستند می پردازد.
بدیهی است با عنایت به اهمیتی که این ابزار ها دارند می بایستی نگاه بنیادین بر تولید بومی آنها باشد. این امر آنگاه اهمیت مضاعف می یابد که یادمان باشد در همین زمان حاضر، به محض اینکه تلاش های ایثار گونه دانشمندان این مرز و بوم فناوری هسته ای را به ارمغان آورد این موفقیت به مذاق قدرت های سلطه جو خوش نیامد و آنگاه که خواستند ملت ما را تحت فشار مضاعف و به خیال خام خودشان "فلج کننده" قرار دهند در اقدامی هماهنگ ورود دارو و ملزومات حیاتی را با محدودیت های غیر انسانی که حتی با ادعاهای نوع دوست مآبانه خودشان هم در تضاد آشکار بود، مواجه کردند.
چه دلیلی از این محکم تر که تولید کنندگان چند ملیتی و کارتل های غول آسای دارو، ابزار دست قدرت های سلطه طلبند؟ تجهیزات و ملزومات نیز از این قاعده مستثنی نیستند چرا که دشمنان این ملت از هر قاعده عقلی مستثنی هستند! پس ناگزیر بایستی خود را به تولید بومی مایحتاج خود مسلح کنیم تا مباد که در زمان ضرورت دستمان به سوی غیر دراز شود. به زعم این حقیر، امر باریتعالی در قرآن کریم که می‌فرماید "و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه" بر چنین ضرورتی تاکید مؤکد دارد.
اگر چنین است که هست، انکار ناپذیر خواهد بود که باید زیرساخت های موجود برای تولید بومی دارو و ملزومات تقویت و نواقص احتمالی برطرف گردد. البته آنان که دستی بر این آتش دارند به خوبی واقف هستند که چنین زیر ساخت هایی نیاز به توسعه و ظرفیت سازی جدید دارد و امکانات فعلی پاسخگوی برداشتن گامی چنین بزرگ نیست.
لذا ضروری است که مسئولین امر با توجه ویژه به زمان طلایی که در آن قرار داریم بدون فوت وقت، توسعه زیرساخت هایی که بتواند بستر تولید فراورده های متعدد باشد را وجهه همت خود قرار دهند. اهمیت این موضوع از این جهت دوچندان است که ابزار توسعه زیرساخت ها هم بعضاً در انحصار دشمنان عنود ماست اگر فرصت یابند ما را در تجهیز و توسعه با محدودیت مواجه خواهند کرد.
موضوع مهم دیگری که در اینجا خود نمایی می‌کند این است که بومی شدن تولید به خودی خود به هیچ وجه کافی نیست. بلکه این کیفیت و استاندارد رقابتی محصولات و ملزومات تولید داخل است که از یک سو مصرف کننده داخلی را به مصرف کالای داخلی ترغیب و از دیگر سو مزیتی رقابتی را برای کشور فراهم می‌کند تا بتواند در جنگ اقتصادی که همینک هم در جریان است در میدان بازار های بین المللی سینه به سینه دشمن بایستد و گام به گام حوزه ی نفوذ و تاثیر خود را گسترش دهد.
این امر نیز در بخش مؤخر بند چهار به نحو بارزی مورد اشاره واقع شده است. حقیر بر این عقیده ام که پیاده کردن وجوه اقتصاد مقاومتی در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی فرصت مناسبی برای تبلور توانایی های فرزندان این مرز و بوم بوده و خود "فرصت ساز" است.
پایان پیام/
نظر شما