به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان، هفته نامه پنجره نوشت: 14 فوریه 2014 سومین سالگرد قیام مردم بحرین بود؛ قیامی علیه سالها تبعیض و بیعدالتی اقلیت حاکم نسبت به اکثریت شیعه. شاید بتوان مهمترین ویژگی قیام مردم بحرین را مظلومیت آن دانست؛ مظلومیتی که ثمره تلخ بیتوجهی و چشمپوشی کشورهای غربی و سازمانهای مدعی بینالمللی بر واقعیات بحرین است و همین کوتاهی، مجوزی برای افراطگری رژیم حاکم در سرکوب قیام مردمی بوده است. آمار نگرانکننده کشتهها، زخمیها و زندانیان در بحرین، هشداردهنده است. در گفتوگو با دکتر راشد الراشد، از رهبران جنبش عمل اسلامی بحرین، به بررسی وضیت کنونی قیام بحرین پرداختهایم:
قیام بحرین در سومین سالگرد خود نسبت به روزهـای اول چـــه پیشرفتهایی داشت و تفاوتهای انقــلاب از روز اول تــا الان، چیست؟
باید گفت گذشت زمان باعث شده انقلاب در همه زمینهها نظمیافتهتر و دیدگاه مردم نیز نسبت به آن واضحتر شود. در واقع انقلاب ما در سومین سالگرد خود به یک پیروزی بزرگ رسیده و آن، ایستادگی و پایداری آن در برابر نیروهای اشغالگر سعودی و نیروهای مارینز (نیروهای ویژه) است که ثابت میکند افزایش نیرو و سرکوبگری، انقلاب را از ادامه راه بازنمیدارد. از سوی دیگر، بیان وضعیت بحرین و مطرح شدن آن در تمام اجلاسیها و کنگرهها خود بخشی دیگر از موفقیت این انقلاب است. تاریخ ثابت کرده تنها راه رهایی از مشکلات موجود در بحرین، ریشهکن کردن دیکتاتوری آلخلیفه است. برای همین، ملت ما با این حکومت وارد هیچ مذاکرهای نمیشود و تنها خواسته آنان، فروپاشی رژیم خونریز آلخلیفه و رسیدن به آزادی، استقلال و دموکراسی است.
شیعیان بحرین با نقض گسترده و سازمانیافته حقوق طبیعی خود از سوی رژیم حاکم روبهرو هستند. چه مواردی را میتوان به عنوان نقض حقوق شیعیان بحرین نام برد؟
ابتدا باید متذکر شوم که مسئله بحرین تنها مسئله شیعیان نیست، بلکه یک مسئله فراگیر است که تمامی اقشار جامعه را دربرمیگیرد. اما در مورد نقض حقوق بشر لازم است بدانید که قضیه نقض حقوق بشر در بحرین فراتر از بازداشت، قتل یا اینگونه موارد است. ملت بحرین در برابر رژیم فاسدی قرار دارند که با اقداماتی شنیع، توطئه، کشتار جمعی و محو ملت اصیل بحرینی و جایگزینی مزدوران را پیش میبرد. در این میان، اقشار مختلف مردم از زنان و کودکان گرفته تا فعالان سیاسی و حقوق بشری شیعه و سنی مورد هجمه رژیم حاکم قرار گرفتهاند. باید توجه داشته باشید که مسئله بحرین شامل تمام طیفها و اقشار جامعه می‌شود و مختص شیعیان نیست، چنانکه رهبران سنی هم پشت میلههای زندانهای آلخلیفه هستند؛ اما زندانی کردن رهبران انقلاب یا فعالان حقوقی ـ سیاسی نه تنها آنان را از مسیر انقلاب منحرف نکرده، بلکه بر پایداری در راه انقلاب مصممتر کرده است.
زنان هم از ابتدای قیام مردم بحرین حضور موثری داشتهاند. وضعیت زنان بحرینی از جهت برخورداری از حقوق انسانی را چگونه میبینید؟
مسئله حقوق در بحرین همه اقشار جامعه را فرامیگیرد که بیشک حقوق زنان نیز جزء مهمی از آن محسوب می‌شود و رفتارهایی مانند قتل، تجاوز و اهانت به زنان را هم در بر میگیرد. تاکنون بیش از 1500 زن بحرینی در زندانهای آلخلیفه به سر میبرند. با وجود این، شیرزنان بحرینی حاضرند برای رسیدن به آرمان‌های انقلاب از جان خود بگذرند تا نسل آینده را مصون بدارند.
یکی از اقشاری که بهشدت مورد هجمه قرار گرفته، کودکان هستند. با توجه به اینکه کودکان در قوانین بینالمللی بهشدت تحت حمایت هستند، نقض حقوق کودکان بحرینی چه ابعادی دارد؟
رژیم آلخلیفه برای خاموش کردن شور انقلاب در بحرین از هر دری وارد شده و یکی از راههایی که برای این هدف بهکار میبرد زندانی کردن کودکان کمسنوسال است. تاکنون بیش از 10 کودک بحرینی کوچکتر از 15 سال به 10 سال حبس محکوم شدهاند که این در دنیا بیسابقه بوده است. مزدوران آلخلیفه در روند مجازات جمعی، بیمحابا به کودکان تیراندازی میکنند که بسیاری از کودکان در بحرین بر اثر همین اقدامات گستاخانه دژخیمان رژیم از دست رفتهاند. میتوان گفت هر اقدام وحشیانه رژیم علیه مردم بحرین، متوجه کودکان نیز می‌شود. وقتی مزدوران نقاب بر چهره نیمهشب به خانههای مردم یورش میبرند یا هنگامی که در حین سرقت و حمله به منازل، صاحبان آن را مورد ضرب و شتم قرار میدهند درواقع ترس و وحشت را در دل کودکان بیگناه ایجاد میکنند و کمترین حق کودکان، یعنی امنیت را از آنان سلب مینمایند.
چه عواملی سبب شده تا رژیم بحرین بدون توجه به مقررات و موازین حقوق بشری، با خیال راحت به این حجم از سرکوب دست بزند و هیچ نگرانی نداشته باشد؟
قبیله آلخلیفه به خودی خود هیچ نیرو و قدرتی محسوب نمیشود، بلکه آنچه به این قبیله رنگ بخشیده، حمایت ارتش عربستان سعودی و پشت پرده آن حمایت انگلیس و آمریکاست. از جمله این حمایتها فرستادن جلاد خونخواری به نام «هندرسون» به بحرین است. هندرسون با تابعیت انگلیس، بیش از 50 سال شکنجهگر ملت بحرین بود. این درحالی است که حتی پارلمان اروپا خواستار آن شد که وی را بهخاطر شکنجهگریهایش محاکمه کنند. اما متاسفانه تا چند ماه پیش که او فوت کرد نهتنها هیچ اقدامی انجام نشد، بلکه چند نفر دیگر مانند «جان تیمونی» نیز برای کمک به رژیم دیکتاتور آلخلیفه در سرکوب ملت بحرین از آمریکا و انگلیس به بحرین آمدهاند. سکوت مجامع بینالمللی در قبال نقض گسترده حقوق بشر در بحرین، بهدلیل حمایت گسترده و همهجانبه امپریالیسم از دیکتاتوری حاکم بر آلخلیفه است.
برخی از سازمانهای بینالمللی حقوق بشر با صدور بیانیههای مختلف تجاوزات رژیم آلخلیفه را محکوم میکنند اما اتکای انقلاب بحرین به همراهی و پشتیبانی مردم است؛ چراکه 167 دولت، جنایات رژیم آلخلیفه را محکوم کردند و 150 توصیه ارائه دادند که هیچکدام از این توصیهها اجرایی نشد و مورد توجه قرار نگرفت.
پایان پیام/
نظر شما