چه کسانی را نباید رازدار خود قرار دهیم؟

خبرگزاری شبستان: آن‌ها را رازدار خود محسوب نکنید؛ چرا که در ایجاد فساد و بى نظمى کوتاهى نمى کنند و از مشقات و آسیب شما لذت مى برند و از اینکه شما در تنگناى اقتصادى و فشار مسائل مالى قرار بگیرید، خوشحال مى شوند.

به گزارش خبرگزاری شبستان، امنیت ملی از مهمترین و حساسترین مسائل پیش روی کشور است. این موضوع در اسلام هم مورد توجه قرار گرفته است، در این رابطه چند سوال مطرح است؛ از جمله اینکه اهمیت و جایگاه امنیت ملى در اسلام چگونه است. آیا اسلام از ابتدا امنیت ملى خود را در خطر مى بیند و در این صورت، آیا با دنیا در جنگ خواهد بود، یا اینکه اسلام در عین حفظ ارزش هاى خود و استقلال و عظمت و شکوه کشور اسلامى، خواهان رابطه با دیگران هم هست؟ برای پاسخ به این سوالات گفتگویی را با رضا عیسی نیا، عضو هیات علمی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی صورت گرفته که از نظرتان می گذرد:

عیسی نیا در ابتدای گفتگو با اشاره به جایگاه بحث امنیت ملی در اسلام گفت: در باب اهمیت و جایگاه امنیت در اسلام همین نکته بس که امنیت در روایتى در زمره یک از دو نعمتى قرار گرفته است که انسان قدر آن را نمى داند مگر این که به مصیبتى گرفتار شود؛ النعمتان، مجهولتان الصحه و الامان.

وی ادامه داد: در این روایت، امنیت هم شامل امنیت جانى مى شود و هم شامل امنیت مالى و فکرى. اگر کشورى یا جامعه اى امنیت نداشته باشد مشکلات بسیارى خواهد داشت و در هیچ یک از موقعیت هاى خود رشد نمی کند. به همین دلیل است که اسلام به امنیت بسیار اهمیت مى دهد.

عیسی نیا با اشاره به سخنان امیرالمومنین (ع) در این باره عنوان کرد: حضرت على علیه السلام نیز در خطبه دوم نهج البلاغه، یکى از ویژگى هاى عصر جاهلیت را فقدان امنیت نام برده و مى فرمایند: پیامبر (ص) در سرزمینى ظهور کردند که در آن، خواب مردمانشان، بى خوابى بود و گریه زیاد و مداوم، سرمه چشمانشان را تشکیل داده بود (... و نومهم سهود و کحلهم دموع...). این، توصیف سرزمینى است که امنیت در آن، حاکم نبوده هر روز و ساعتى، قبیله اى بر قبیله دیگر مى تاخت تا خود را حق جلوه دهد؛ چرا که شعارشان (الحق لمن غلب) بود. ولى اسلام براى امنیت جامعه اسلامى، اهمیت زیادى قائل بوده دستوراتى نیز پیرامون حفظ امنیت فردى، از محترم شمردن آبرو و عرض انسان گرفته تا حفظ خون و جان و مال، داده است. اسلام در سطح کلان هم به مومنین و مسلمانان هشدار داده که مبادا در کارهاى کلیدى خود کسانى را شرکت دهید که شما را از درون تضعیف کرده و باعث انحطاط جامعه اسلامى شوند.

عضو هیات علمی پژوهشگاه ابراز کرد: به این ترتیب مى توان گفت که اسلام براى حفظ امنیت جامعه اسلامى و یا به عبارت دیگر، براى حفظ ارزش هاى خود، با بیگانگان در ستیز دائمى نیست. اسلام، دروازه هاى جامعه اسلامى را روى دیگران نمى بندد، سیاست انزواطلبى را در پیش نمى گیرد تا امنیت جامعه اسلامیش حفظ شود؛ بلکه دستور مى دهد که اصل اولیه در روابط و در تإمین روابط جهانى، بر صفا و صمیمیت و محبت و لطف قرار گیرد، مگر این که دلایلى باعث شود که این اصل، مقید شده و یا تخصیص بخورد.

این پژوهشگر حوزه مطالعات سیاسی در ادامه ابراز کرد: یکى از مواردى که این اصل تخصیص مى خورد، مسإله به خطر افتادن امنیت کشور اسلامى است. بنابراین، اصل اولیه این است که مسلمانان هوشیارى سیاسى شان را از دست ندهند، نه این که از اول اسلحه بردارند و با دیگران بجنگند، قرآن کریم در این باره چنین مى فرماید: (یا ایها الذین امنوا خذوا حذرکم فانفروا ثبات اوانفروا جمیعا).

وی بیان کرد: بر این اساس مى توان این بحث را مطرح کرد که اسلام براى حفظ امنیت داخلى خود، استراتژی ها و تاکتیک هاى خاصى را مد نظر دارد. از دیدگاه اسلام، تا کشورى و یا قدرتى، تهدیدى علیه منافع مسلمین و مصالح و عزت مسلمانان ایجاد نکرده، سیاست کشور اسلامى باید تدبیر و شناسایى تحرکات کلى باشد و البته در برابر دشمن نیز باید هشیار و مسلح بود.

به گزارش ایسکا، عیسی نیا تاکید کرد: به عبارت دیگر، سیاست خذوا حذرکم داشته باشید؛ ولى اگر در مرحله اى دشمن، امنیت شما را نه بالقوه، که بالفعل تهدید نموده و به ثغور مسلمین وارد شد، در این صورت، دیگر سیاست خذوا حذرکم پسندیده نیست؛ بلکه باید به استراتژى (و اعدوا لهم ما استطعم من قوه و من رباط الخیل و ترهبون به عدوا الله) عمل کرد.

عضو هیات علمی پژوهشگاه در پایان اظهار داشت: خلاصه این که، اسلام در اصل روابط، خدشه اى وارد نمى کند؛ ولى مى گوید این روابط نباید به گونه اى باشد که دشمنان در کارهاى کلیدى شما دخالت کرده و باعث نابودى شما شوند. قرآن در این باره مى فرماید: (لم یتخذوا من دون الله و لارسوله و لاالمومنین ولیجه)؛ غیر مومنین را ولى و دخیل قرار ندهید که اینها در کارهاى شما راه پیدا کنند. و نیز در سوره آل عمران مى فرماید:(یا ایها الذین آمنوا لاتتخذوا بطانه من دونکم) آنها را بطانه قرار ندهید؛ یعنى آنها را رازدار خود محسوب نکنید؛ چرا که اینها در ایجاد فساد و بى نظمى و خبال و کوتاهى نمى کنند و از مشقات و آسیب شما لذت مى برند و از اینکه شما در تنگناى اقتصادى و فشار مسائل مالى قرار بگیرید، خوشحال مى شوند.

پایان پیام/

 

کد خبر 357649

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha