وابستگی به دنیا مشکل بشر قبل از ظهور/معنابخشی زندگی با حکومت امام

حجت الاسلام امیرمحسن عرفان، استاد مرکز تخصصی مهدویت در گفت و گو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان با اشاره به نهادینه سازی اخلاق و اصول معیشت در عصر ظهور، گفت: تفاوت بنیادین پیشرفت و رفاه اقتصادی در عصر ظهور با جهان کنونی در این است که در روزگار ما رفاه و آسایش زندگی در جهت سقوط فرهنگ و اخلاق است و هر چه انسان ها از نظر ثروت و رفاه زندگی پیشرفت کنند، از انسانیت دور می شوند.
وی ادامه داد: اما در حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) با اجرای برنامه های آسمانی آنچنان انسان ها از نظر شخصیت پرورش می یابند که گویا آنان غیر از انسان هایی هستند که در گذشته زندگی می کردند.
حجت الاسلام عرفان بزرگترین راهبرد حضرت در رفاه و آبادنی را نهادینه سازی اخلاق و اصول معیشت دانست و بیان داشت: تمام ناراستی ها و کاستی های اقتصادی تا قبل از حکومت حضرت در اثر کوته فکری بشر و عدم تکامل خردها و اخلاق ها خواهد بود ولی در نظام الهی مهدی موعود بشریت به نهایت بلوغ خود می رسد.
این پژوهشگر مهدوی بااشاره به آیه 98 سوره اعراف، خاطرنشان کرد: خداوند در این آیه می فرمایند: أَوَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَن یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ یَلْعَبُونَ، و آیا ساکنان شهرها ایمن شده‏اند. از اینکه عذاب ما نیمروز درحالى که به بازى سرگرمند به ایشان در رسد، که باید رمز رفاه در عصر ظهور حضرت را در این آموزه وحیانی جستجو کنیم.
وی با بیان اینکه از مهمترین برنامه های حضرت در سامان یابی اقتصاد، رفاه و آبادانی معنابخشی به زندگی است، اظهارداشت: انسان وقتی با دید مادی به زندگی نگاه می کند، به دلیل آینده تاریک و نیستی که همان مرگ است، زندگی برایش بی معنا می شود.
حجت الاسلام عرفان افزود: ولی در مقابل در حکومت جهانی حضرت انسان از زندگی هدف و غایت سعادتمندانه و خوشبینانه دارد که همان بندگی خداست و برای رسیدن به بندگی خدا در مواجه با کاستی ها و مشکلات همیشه آرمان بندگی را مدنظر قرار می دهد. به گونه ای که در این راه هیچگاه برای آسایش خود آسایش دیگران را بر هم نمی زند و با حرص و طمع که بزرگترین آسیب های اقتصادی بشریت تا قبل از ظهور است، درصدد سلب آسایش دیگران نیست.
این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه مکاتب اقتصادی در دنیای کنونی نتوانسته اند پیوندی میان دنیا و آخرت و حیات قبل از مرگ در شکوفایی اقتصاد این دنیایی به تصویر بکشد، تصریح کرد: برای انسان مسلمان در روزگار حضرت مهدی(ع) دنیا گذرگاه و مزرعه ای وصف می شود که نقش آن به صورت مقدمه و پایه ترقی و تکامل به منظور سعادت اخروی است.
وی تفسیر خوشبینانه از مرگ را ازجمله برنامه های حضرت در نهادینه سازی اصول و اخلاق معیشت دانست و بیان داشت: از دیدگاه انسان در جامعه عصر ظهور مرگ نه پایان زندگی بلکه نقطه شروع زندگانی حقیقی و نقطه اتصال به سعادت واقعی است.
حجت الاسلام عرفان گفت: از دیدگاه چنین انسانی اصل قناعت بزرگترین اصل اقتصادی است. به طوری که در برخی از روایات آمده است، امام زمان(ع) اموال زیادی را در مقابل خود قرار می دهند و از نیازمندان و فقرا دعوت می کنند که از این اموال ارتزاق کنند ولی کسی پیدا نمی شود، این روایت نشانگر این امر مهم است که امام زمان(ع) بیش از آنکه مشکلات اقتصادی بشریت را از حیث ظاهر تصحیح کند، درصدد حل کاستی ها و چالش های اقتصادی بشریت است.
این پژوهشگر مهدوی اظهارداشت: از دیدگاه امام زمان(ع) بی نیازی در انباشت سرمایه ها نیست بلکه بی نیازی در باورداشت اصل قناعت است. چنانچه در حدیث قدسی می خوانیم خدا می فرمایند من بی نیازی را غنا در قناعت قرار دادم و مردم آن را در زیادی مال می جویند.
وی با اشاره به تفسیر این حدیث قدسی، گفت: معنابخشی به زندگی و تفسیر خوشبینانه از مرگ در عصر ظهور نتیجه ای به دنبال دارد به نام عدم دلبستگی به دنیا که بسیاری از چالش های اقتصادی را حل می کند.
حجت الاسلام عرفان با بیان اینکه بزرگترین مشکل بشریت قبل از ظهور دلبستگی شدید به دنیا و امور مادی است، خاطرنشان کرد: اینکه از نعمت های دنیایی باید به نحو احسن استفاده کرد، در آن تردیدی نیست اما چسبیدن به امور دنیا و تعلق و دل دادن به آن نه تنها مسئله معنویت و غایت انسان را به فراموشی یا کم توجهی می کشاند بلکه موجب سلب آرامش و امنیت روانی انسان می شود.
پژوهشگر مهدوی ادامه داد: به عبارت دیگر امام زمان(ع) با جایگزینی اصل دنیانگری به جای اصل دنیاگری درصدد است مشکلات اقتصادی را حل کند. این درحالی است که در جامعه عصر ظهور مردم دنیا نگرند. نه دنیاگر درحالی که در نظام سرمایه داری در روزگار کنونی دنیاگری ترویج می شود.
وی بااشاره به دیدگاه های انسان های دنیانگر و دنیاگر تصریح کرد: از دیدگاه انسان دنیانگر دنیا به دلیل زودگذر و فانی بودن قابلیت دلبستگی ندارد. درحالی که انسان های عصر ظهور مصداق آیه 23 سوره حدید هستند که خدا می فرماید به خاطر از دست دادن چیزی متاسف و اندوهناک نشوید و به دلیل تصاحب چیزی نیز خوشحال نشوید.

پایان پیام/