خبرگزاری شبستان// چهارمحال وبختیاری
سردار شهید شیر علی مردان خان بختیاری از بزرگترین خوانین ایل ارزشمند بختیاری است که هر ساله همگان از رشادت ها و دلیری هایش به بحث می پردازند ما نیز در زیر به بیان گوشه ای از زندگی و رشادت های شیر علی مردان خان بختیاری پرداخته ایم:
شیر علی مردان خان بختیاری از طایفه چهار لنگ بختیاری در سال 1372 متولد شد و در سن 17 سالگی به همراه سواران بختیاری و در کنار داییهای خود در تصرف تهران، شکست استبداد و فتح تهران و مقابله با طرفداران محمدعلی شاه در گوشه و کنار مملکت حضوری فعال داشت و تجربهای کسب کرد که بعدها در خیزش مردمی وی بسیار مؤثر واقع شد.
در جریان اشغال کشور به ویژه توسط قوای روسیه، مناطق بختیاری و همجوار آن نیز از حملهی روسها در امان نماند. بسیاری از آزادیخواهان تهران و اصفهان به منطقهی کوهستانی بختیاری پناه آوردند و بیشتر آنان مهمان ضرغامالسلطنه و بیبی مریم، مادر علیمردانخان، بودند.
علیمردانخان بختیاری یا همان شیرعلی مردان بختیاری ، در نبرد چهل و چهار روزه که به جنگ «سفید دشت» معروف است رهبری قیام را بر عهده داشت و در افکار عموم و تاریخ بختیاری یکی از بینظیرترین و اصیلترین قیامهای مردی و به یادماندنیترین حماسه و صحنهی مقاومت و شجاعت ایل بختیاری را رقم زد .
گفتنی است به علت میهن دوستی و رشادت ها و دلیری های شیر علی مردان خان این خان بزرگ بختیاری ، رهبر انقلاب در دیدار با اعضای همایش نکوداشت " شیرعلیمردان خان بختیارى"این چنین فرمودند:
بسماللهالرّحمنالرّحیم
کار بسیار بجایى است که ما چهرههاى سالم و برجسته را در میان بخشهاى مختلف اقوام کشورمان جستجو کنیم و معرّفى کنیم؛ ظلم بزرگى است که انسان قبول کند شخصیّتهایى فداکارىهایى کردند و برجستگىها و امتیازاتى از خودشان نشان دادند و چهرهى اینها مغفول بماند و فداکارى اینها و مجاهدت اینها ندیده گرفته بشود. همینطور که دوستان بیان کردند، بختیارىها و لرها ،که در مناطق وسیعى از کشور حضور دارند و زندگى میکنند ، جزو بهترین و باوفاترین اقوام ایرانى بودند.
در ادامه این بیانات ارزشمند آمده است: البتّه یکى از امتیازات کشور ما، تنوع اقوام و قومیّتها و مانند اینها است؛ و الحمدلله همه هم همینجورند، یعنى انسان وقتى نگاه میکند، اقوام مختلف ایرانى با هم همبستگى و چسبندگى و ارتباط و اتّصال و توادُد به معناى واقعى دارند؛ در طول تاریخ هم همینجور بوده، زمان ما هم بحمدالله بهطور کامل همینجور است. خب، هر قومى خصوصیّتى دارند؛ ما بختیارىها و لرها را به صداقت، به صفا، به شجاعت، به غیرت شناختیم. اینها در قبال عقاید اسلامى و عقاید مذهبى و عقاید تشیّع، بسیار پایدار و داراى پافشارى و پایمردى بودند در طول زمان، و زمان خود ما هم همین محسوس بوده و این را دیدیم. به سادات چقدر احترام میگذارند، به خاندان پیغمبر چقدر احترام میگذارند، به طور مطلق به روحانیون [چقدر احترام میگذارند... من که چند سال قبل از این رفتم شهرکرد، آنطور که در ذهنم هست، آنجا با برخى از روحانیون لر و بخصوص بختیارى آشنا شدیم و اینها گفتند و کسانى را هم از شخصیّتها اسم آوردند؛ منتها مظلومیّت این قوم همین است که حتّى شخصیّتهاى روحانىشان هم شناخته شده نیستند، معروف نیستند؛ خب اینها بایستى جستجو بشود و تلاش بشود. و حالا که شما بحمدالله در این جریان قرار گرفتید، خوب است که کار را ادامه بدهید و بگردید واقعاً شخصیّتها را پیدا کنید، منتها آنچنان که هستند؛ یعنى دقّت بشود که شخصیّتسازى نشود. ... خوانین بختیارى همه یکجور نبودند؛ بله، آمدند اصفهان و آن کارهاى بزرگ انجام گرفت، امّا همه یکسان نبودند. مهم ترین برجستگى علیمردانخان حضور در جنگ بختیارىها در مشروطه نیست ، آنوقت یک جوانى بوده، هجده نوزده سال یا بیست سالش بوده ، مهمترین کارش مبارزهى با رضاخان است که بعد هم دستگیر شد و بعد هم اعدام شد به دست رضاخان. و ایستادگى کرد. البتّه اشاره کردند آقاى رضایى، مادر او ، بىبى ، ضدّ انگلیسى و ضدّ بیگانه بوده؛ واقعاً این هم نشاندهندهى این است که چگونه تربیت مادر، شخصیّت فرزند را اصلاً شکل میدهد؛ یعنى این مادر توانست این بچّه را اینجور بار بیاورد که یک شخصیّت برجستهاى بشود.
در ادامه این بیانات ارزشمند مقام معظم رهبری در رابطه با سردار بزرگ بختیاری آمده است: تجلیل از شخصى مثل علیمردانخان و مادر او و شخصیّتهایى از این قبیل که مبارزه کردند با استبداد و با رضاخان و با سلسلهى پهلوى، کار شایستهاى است، کار خوبى است. و جهتگیرىهاى اینها هم روشن بشود؛ این پرچم «لاالهالاالله»... به نظر من چیز مهمّى است که معلوم باشد که اینها کسانى بودند که با عقاید دینى و با احساسات برخاستهى از عقیدهى دینى و تأیید شدهى بهوسیلهى عقاید دینىشان مبارزه میکردند و میجنگیدند.
در پایان بیانات رهبری آمده است: امیدواریم انشاءالله خداوند به شماها توفیق بدهد. مراقب باشید تفکیک بشود بین آن کسانى که صادقانه، خالصانه، براى خدا در مبارزات حقیقى و آنچه میشود آن را جهاد نامید شرکت کردند، با آن کسانى که نه، اغراض دیگرى داشتند. بههرحال امیدواریم که گذشتگان خدوم و ارزشمندى که در همهى بخشهاى کشورمان بودند، انشاءالله خداوند با اولیائش محشور کند، درجاتشان را عالى کند، گناهانشان را بیامرزد؛ و شماهایى را که هستید توفیق بدهد که انشاءالله بتوانید آن عقبافتادگىهاى قبلى را جبران کنید؛ و انشاءالله بتوانید از علماى بزرگ، از شخصیّتهاى برجسته، کسانى را در بین این مجموعه معرفى کنید. بله، در منطقهى بروجرد و آن مناطق لرستان، شخصیّتهاى برجسته و بزرگى از لُرها وجود داشتند، انشاءالله در بین بختیارىها هم ما همین را شاهد باشیم. انشاءالله موفّق و مؤیّد باشید. والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته
لازم به ذکر است: علی مردان خان، در 12 آذر سال 1312 شمسی بازداشت گردید و به تهران فرستاده شد. در تهران، پس از بازجوییهای اولیه، به زندان قصر منتقل شد. از آن پس، زندان قصر تهران، پذیرای یکی از جوانمردترین جوانان وطن گردید، راد مردی که حتی زندانبان نیز شیفتۀ اخلاق و مردانگیاش میشود. زندانیان نیز از این که دلاوری آزاد مرد، هم بند آنان گردید، بر خود میبالیدند و خرسند از این افتخار بودند. علی مردان که اتهامات وارده، یعنی تلاش برای نابودی رژیم پهلوی و قیام مسلّحانه را پذیرفته بود، جمعاً بیش از چهار سال در حبس بود. تااینکه سرانجام علی مردان خان که برای آخرین بار، در تاریخ 12 آذر 1312 و برای چندمین بار، (جمعاً بیش از چهار سال در زندان بود.) به زندان افتاده و به اتّفاق تعدادی دیگر از خوانین، در روز 17 آذر 1313 تیر باران گردیدبه همراه علی مردان خان، هفت نفر از خوانین دیگر نیز اعدام و بیش از 25 نفر نیز به حبس محکوم شدند.
پایان پیام/
نظر شما