خبرگزاری شبستان: "مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیتاللّه سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیةاللّه(عج) که حقش بر گردن ما افزونتر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مىشود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.
اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مىنویسد:
"چون ما نمىتوانیم حقوق آن حضرت(ع) را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، بجا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت(عج)، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مىباشد."
ولایت آن حضرت بر ما
ولایت در اینجا به کسر واو به معنی سلطه و استیلا و سرپرستی است و منظور از ولایت آن حضرت بر ما همان است که در آیه شریفه "النبی اولی بالمومنین من انفسهم" پیامبر نسبت به مومنان از آنان نسبت به خودشان سزاوارتر است.
و هر گاه یقین و باور داشته باشیم که آن حضرت در تمام آنچه متعلق به ماست از خود ما شایسته تر و اولی است بر خود لازم خواهیم دانست که در همه چیزهایی که مورد علاقه ما است آن حضرت را اولی و شایسته تر بدانیم و مقدم بداریم.
و احتمال دارد که در عبارت زیارت جامعه کبیره همین معنی منظور باشد که می خوانیم و مقدمکم امام طلبی و حوائجی و ارادتی فی کل احوالی و اموری و شما را بر خواسته ها و نیازها و تصمیم های خودم مقدم می دارم.
پس ولایت آن حضرت موجب این است که ما در تمام امور آن جناب را مقدم بداریم و از مهمترین امور دعا است که کلید هر خیر و سلاح هر پرهیزکار می باشد. پس شایسته است که آن حضرت را بر خود و هر که مورد علاقه ماست در دعای برای فرج و عافیت سزاوار بدانیم.
پایان پیام/
نظر شما