به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، مجله علوم انسانی زاویه، چهارشنبه شب،21 اسفندماه با موضوع (نقاط قوت وضعف برنامه زاویه) با حضور بیژن عبدالکریمی، دانشیار گروه فلسفه دانشگاه آزاد تهران شمال، قاسم پورحسن، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی،ابراهیم فیاض، عضو هیات علمی دانشگاه تهران، عادل پیغامی، عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق(ع) به روی آنتن شبکه چهار سیما رفت.
بر پایه این گزارش، ابراهیم فیاض با اشاره به اینکه دو مقام در مورد مبحث علوم انسانی و رسانه وجود دارد اظهار کرد: یک مقام اینکه علوم انسانی با رسانه چه ارتباطی دارد، مقام دیگر آن است که خود رسانه علوم انسانی چیست که به نظرم بحث دوم اهمیت جدی دارد و هنوز کسی در مورد آن چندان بحث نکرده است که رسانه علوم انسانی چه نوع رسانه ای است و آیا در ایران وجود دارد یا خیر.
وی ادامه داد: هر دانشی می خواهد خود را در جهان مطرح کند به طبع باید با یک رسانه وارد شود، علوم تجربی با یک رسانه و علوم انسانی با رسانه خاص خودش وارد می شود، اما در ایران به علت آن که تکنیک زده هستیم، یعنی از همان ابتدا بنا را بر علوم تجربی گذاشتیم.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران افزود: بر این اساس رسانه هم از همان ابتدا رسانه علوم تجربی شد و نه رسانه علوم انسانی برای مثال مهم ترین رسانه علوم انسانی کتاب است در حالی که ما اول علوم انسانی را مقاله محور کرده ایم و اگر نگاه کنیم مقاله ای که برای علوم فنی کمی است.
این پژوهشگر تصریح کرد: وضعیت علوم انسانی هر طور که در رسانه کتاب باشد در صدا وسیما نیز همانگونه خواهد بود و در جامعه هم عمومی می شود، یعنی اگر اختلالی در برنامه های صدا وسیما و از جمله زاویه داشته ایم به خاطر کتاب بوده است، در واقع ما به نوعی جزیره های پاره پاره ای در این رابطه داریم که هیچ چیزش قابل بحث نیست.
فیاض با بیان اینکه رسانه مروج علوم انسانی کتاب است، تصریح کرد: چون در ایران کتاب دچار اختلال های بسیار بنیادی است لذا بر فرض ببینید که از پدیدارشناسی چند کتاب ترجمه و منتشر شده است، ما هیچ نمی دانیم و فرعیات و حاشیه های ترجمه شده را می بینیم و تفاهمی ایجاد نشده است.
وی در این راستا ادامه داد:حال زمانی که به صدا وسیما می رسیم مختصات خود را دارد و رسانه مستقیم با واقعیت های اجتماعی مواجه می شود،حال اگر در زاویه بحث های نو را مطرح کنیم در این صورت مخاطب ما مجموعه از مخاطبان عام و خاص می شود ، مثلا اخبار را حتی یک سیاست مدار که سیاست ساز است گوش میدهد.
این محقق گفت: بحث های تلویزیون های کشورهای عربی را ببینید و متفکران اش که بسیار جدلی بحث می کنند حال در اروپا مناظره ای را گوش کنید و در همین جاست که متوجه تفاوت می شوید، چون در اروپا کاملا منطقی بحث می شود و علت آن است که در کتاب های گذشته مباحث مورد گفت وگو قرار گرفته است.
فیاض افزود: رادیو و تلویزیون موقعیت خاص خود را دارد، در حال حاضر جلسات تفسیر را هیچ کسی نگاه نمی کند و این برنامه ها به جای آنکه رادیویی باشد تلویزیونی است حتی اگر باور کنید که این برنامه رادیویی باشد، لذا مشکل این است که ما سواد و بلاغت رسانه ای نداریم وحتی بلاغت اینترنتی در ایران نداریم و این در حالی است که هر رسانه ای بلاغت خاص خود را دارد.
پایان پیام/
نظر شما