درباره ترافیک‌های سنگین شب عید

به گزارش خبرگزاری شبستان، سرهنگ قضایی عین‌اله جهانی ،معاون آموزش و فرهنگ ترافیک پلیس راهور تهران بزرگ می گوید:فکر می‌کنم اسفند برای ما ایرانی‌ها زیباترین ماه سال است؛ حتی زیباتر از فروردین. نوروز زمان خوشدلی و شادی است و اسفند، ماه انتظار شیرین نوروز. شهر رنگی دیگر می‌گیرد از سنبل و سبزه و «ماهی گلی». کودکان، سرخوش از رخت‌های نو جست‌وخیز می‌کنند. بوی سیر تازه و ماهی دودی، دود بنزین را پس می‌زند تا شهر نفسی بکشد. همه کمی تندتر راه می‌روند تا به کارهای عقب‌افتاده‌شان برسند.

تنها کمی تندتر؛ آنقدر که به کارهای عقب افتاده برسند، نه آنقدر که دردسری برای خود و یا دیگران بتراشند. چرا که تند رفتن همیشه به معنای زودتر رسیدن نیست. کافی است در این ایام شلوغی و عجله یک تصادف کوچک بکنیم تا کلی از کار و زندگی بیافتیم. یا کافی است که در این ایام، اسیر صاف‌کار و نقاش و -خدای نکرده- بیمارستان و دوا و درمان بشویم که مزه اسفند و نوروزمان تلخ بشود.

گاهی می‌بینیم که روزهایی به این شادی تنها به خاطر یک بی‌دقتی و یا به‌دلیل خودخواهی افرادی معدود به روزی عصبی و پرحادثه تبدیل می‌شود. خیابانی را تصور کنید که خانواده‌ای برای خرید شب عید خودرواش را دوبل و در محل غیرمجاز پارک کرده و رفته. به همین دلیل راه باریک شده و ازدحام نوروزی خودروها را تشدید کرده است. راننده‌ها رفته رفته عصبانی می‌شوند و بوق‌های ممتد شروع می‌شود. راننده‌هایی که دیگر عصبانی شده‌اند وقتی از راه‌بندان رد می‌شوند با سرعت حرکت می‌کنند و احتمال تصادف بسیار زیاد می‌شود. همه اینها تنها به دلیل یک خودخواهی؛ یک توقف غیرمجاز. تنها به این دلیل که خانواده‌ای بی‌توجه به حقوق دیگران فقط به فکر خودش بوده.

یا همین وضعیت را در نظر بگیرید و بعد آمبولانسی را تصور کنید که در راه‌بندان گیر کرده؛ خانواده‌ای نگران، مریضی بدحال و دقایقی که هر کدامشان به اندازه یک سال می‌گذرند. حقیقت این است که در این روزهای شاد، بیماری و حادثه تعطیل نیست. همان زمانی که مشغول خرید لباس هستید یا در رستورانی غذا میل می‌کنید، کسانی رخت بیمارستان به تن کرده‌اند و یا خدای نکرده غذای غصه می‌خورند. و ای بسا که ما با یک توقف نابجا باری بر دلی بگذاریم.

اما راه‌بندان‌های اسفندماه تنها به واسطه وسائط نقلیه نیست. اغلب، عابران هم نقشی بزرگ در ایجاد آن دارند. متاسفانه این رفتار زشت کم کم در حال تبدیل شدن به عادتی عمومی است که؛ وقتی تعداد مسافران زیاد می‌شود و تعداد خودروهای مسافربر کم، جمعیت رفته رفته به وسط خیابان کشیده می‌شود، تا جایی که گاهی طنز تلخی صورت می‌بندد؛ خودروها از پشت‌سر جمعیت رد می‌شوند. انگار که مسافران با این کار می‌خواهند در سوار شدن به خودرو از هم پیشی بگیرند، در حالی که نتیجه این کار بسته شدن خیابان و تردد هر چه کمتر خودروها و طولانی‌تر شدن زمان انتظار و چیزهایی از این دست است.

به آغاز حرف بازگردیم؛ اسفند، ماه شیرین سال است. امیدواریم که این شیرینی هیچ‌گاه به تلخی تبدیل نشود.
 

پایان پیام/