به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، آیین بزرگداشت دو حکیم فرزانه یعنی دکترها دینانی و اعوانی به همت موسسه حکمت و فلسفه ایران یکشنبه، 18 اسفند برگزار شد.
بر پایه این گزارش غلامرضا اعوانی در این مراسم طی سخنانی اظهار کرد: انسان که به دنیا می آید مثل لوح نانوشته است لذا امکاناتی برای او فراهم می شود که به نظر من الهی است،این امکانات همان معلم ها هستند.
وی با اشاره به جایگاه فلسفه بیان کرد: فلسفه معیار بسیاری از علوم است و عظمت هر فرهنگی به عظمت فکر اوست و انسان نیز همانی است که می اندیشد چنانچه آمده است: ای برادر تو همان اندیشه ای/مابقی تو استخوان و ریشه ای
اعوانی ادامه داد: مرا حتی در خارج از کشور متهم به افلاطونی بودن می کنند البته من افلاطون را یکی از حکمای بزرگ می دانم و فکر می کنم افلاطون نمود بیشتری از حکمت ارسطو است، ضمن آنکه معتقدم فلسفه در جهان نه کمتر از حکمت بوده و نه بیشتر از آن و در یونان سیر حکمت از سوفیا به فیلوسوفیا بود و اا در جهان اسلام حکمت از فیلوسوفیا مجدد به سوفیا برگشت.
وی در پایان سخنان خود از همسرش به علت همراهی اش قدردانی کرد.
همچنین در ادامه غلامحسین ابراهیمی دینانی اظهار کرد: حکمت همیشه هست و حکیم چند روزی هست اما می رود اما عالم هرگز از حکمت خالی نیست و اگر حکمت نباشد هیچ نخواهد ماند چراکه حکمت ازلی و ابدی است و حادث نیست و خداوند حکیم ازلی است.
وی ادامه داد: حافظ در یک مصراع گفته است: آنچه آغاز ندارد نپذیرد انجام، پس اگر حکمت ازلی استادی هم هست و انسان انسان است بفکره و حکمته، حال اگر این حکمت ازلی و ابدی است من حادث چه طور باید آن را به دست بیاورم.
ابراهیمی دینانی در پایان یادآور شد: فیلسوف از تعقل بهره می برد و حکیم اگر زور بزند حکمت را به دست می آورد چراکه حکمت به اسطرلاب و رمل نیست بلکه تلاش لازم است تا به حکمت برسیم.
پایان پیام/
نظر شما