ما نیز در گروه کسانی هستیم که دغدغه آنها با سینما مرتبط است

به گزارش خبرگزاری شبستان، مجله تصویری هفت در برنامه این هفته خود و در حالی که سال 92 روزهای پایانی خود را پشت سر می گذارد میزبان دو تن از عوامل فیلم او خوب سنگ می زند؛ ابراهیم اصغری و هادی محقق، معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی؛ محمد احسانی ومجتبی فرآورده، محمود اربابی، جابر قاسم علی، علیرضا امینی از صاحب نظران میزگرد این هفته برنامه بود.

صحبت های ابتدایی محمود گبرلو درهفت 16 اسفند ماه، پیرامون برخورد های صورت گرفته درسینما ایران شکل گرفت و آن را این گونه بیان داشت که : فرهنگ ایرانی برای بازگشت به اصل خود راه بلد می خواهد ونباید با سرسختی به پیمودن کج راه ها ادامه داد ونسبت به واقعیت ها بی تفاوت بود.

وی افزود: رهبر سینما دوست انقلاب دراظهارات اخیرشان یکبار دیگرنگرانی خود را از وضعیت فرهنگی کشور بیان داشتند و فرمودند نمی توان با سردرگمی و بی ملاحظه گی در این عرصه مدیریت کرد.

گبرلو با بیان اینکه باید این سخنان را درست فهمید وآنها را به درستی در مدیریت فرهنگی به کار گرفت اظهار داشت: توصیه بالاترین مقام کشوری در این سخنان، پرهیز از افراط و تفریط بود. بدین معنا که نباید با رفتار افراطی، سینما گران مومن را منزوی کرد.

سردبیر هفت بیان داشت: آنچه همیشه و امروز بر اجرای این رهنمود ها لطمه می زند برخی سطحی نگری ها و کج فهمی ها از سخنان رهبری است. اینکه هر بار در تایید این رهنمود ها به صورت مقطعی اظهار نظر کنیم و این فرمایشات را مختص خودبدانیم و پس ازآن نتوانیم این رهنمود ها را با فهم و تفسیر درست در عرصه های مدیریتی به کار ببندیم، راه به جایی نخواهیم برد.

وی با اشاره به اینکه ما باید پای اصول خود بایستیم ادامه داد: نباید به گونه ای رفتارکرد که گفتار و رفتارمان یکی نباشد و به جای تقویت جریان فرهنگ و هنردرجامعه موجب سردرگمی هنرمند ومردم شویم و چه خوب است که دولت تدبیر و امید و همه متولیان فرهنگ و سینما در کشور با برداشت عمیق از بیانات راه گشا، مسیر را برای تعامل و فعالیت طیف های مختلف فکری و هنری هموار کنند.

محمود گبرلو در پایان اذعان داشت: در راستا برداشت گسترده از بیانات رهبری و عمل به آن باید قدر جوانان مومن و انقلابی را بیشتر بدانندوازهم اندیشی نسل اول سینماگران پس از انقلاب و نیروهای تازه نفس استفاده کنند و هدف را تعالی و ارتقا فرهنگ و هنر کشور قرار دهند با این امید که در سال 93 همه اهالی سینما پرازانرژی و نشاط برای مردم فیلم بسازند وباید در نظر داشت این تحمل، تعامل و وحدت است که در سینما ایران اخم ها را به لبخند بدل می کند.

درپایان صحبت‌های گبرلو و در بخش دیگری از برنامه، رضا کیانیان روی خط هفت حاضر شد و به ارائه توضیحاتی پیرامون بیانیه صدها فعال فرهنگی و اهالی سینما برای آزادی مرزبانان اسیر ایرانی پرداخت. کیانیان در این توضیحات اشاره داشت: این بیانیه فقط به اهالی فرهنگ و سینما مرتبط نیست بلکه همه هموطنان ما می‌توانند آن را امضا کنند و حضور طیف‌های مختلف برای امضای این بیانیه را واقعه مبارکی می دانم. چرا که می توانیم افکار فراجناحی خود را بفهمیم و در راستا آن اقدام کنیم.

در اولین بخش از گفتگو های شب گذشته هفت، پرده فیلم او خوب سنگ می زند بالا رفت و با حضور ابراهیم اصغری؛ تهیه کننده و هادی محقق؛ کارگردان این اثر به بحث و بررسی گذاشته شد.

ابراهیم اصغری، تهیه کننده فیلم او خوب سنگ نمی زند نیز در این گفتگو در بیان فاصله زیاد میان تولید تا اکران این اثر بیان داشت: درسال های گذشته یکی از مشکلات سینما باتوجه به تعداد بالای فیلم های تولید شده وبیشتر از ظرفیت سینما، اکران فیلم ها بوده است. فیلم ما نیز در تابستان سال گذشته ساخته شد و در جشنواره فجر سال پیش نیز شرکت کرد و درجشنواره کودک و نوجوانی که برگزار شد انتظارمان این بود که با رایزنی هایی بتوانیم اکران آن را زودتر انجام دهیم اما در هر حال اکران آن به بعد از جشنواره سی و دوم فیلم فجر موکول شد.

وی در بیان ویژگی های فیلمنامه او خوب سنگ می زند و قبول همکاری با هادی محقق اظهار داشت: در سال های اخیر توفیق همکاری با تعداد زیادی از فیلم اولی ها را داشته ام که همگی آنها نیز به نوعی موفق بوده اند و این اثر از جمله کارهایی بود که به نظر می رسید برای دیده شدن باید کاملا اجرا می شد. ضمن آنکه ایده و قصه از کودکی همراه کارگردان بوده است و محقق کاملا با مردم بومی منطقه فیلمبرداری آشنا است.

در ادامه گفته های اصغری، هادی محقق رشته کلام را در دست گرفت و در خصوص اولین تجربه کارگردانی خود گفت: بعد از سال ها دستیاری احساس کردم که دستیاری من را راضی نگه نمی دارد و می خواستم یک گام به جلو بردارم.

وی ادامه داد: همیشه ایده از خیابان ومترو بیرون می آید و بسط آن در خیال صورت می پذیرد و ایده این فیلم نیز مربوط به اتفاقی بود که متعلق به دوران کودکی برادرم است که مدت ها بود که می خواستم آن را به داستان تبدیل کنم که با صحبت ها و مشورت هایی که انجام دادم بالاخره تصمیم گرفتم که آن را به فیلمنامه تبدیل کنم. جنس فیلمنامه او خوب سنگ نمی زند از جنس اجراست بدین معنا که امکان دارد در طرح خود را خوب نشان ندهد اما در ساخت می توان به زوایای آن دست یافت و آن را خوب دید.

محقق درادامه بیان داشت: ما باید همه مدل سینما داشته باشیم چرا که از همه طیف ها در ایران زندگی می کنند و فیلم زمانی آسیب می بیند که نه مخاطب عام داشته باشدو نه مخاطب خاص و در این میان برخی فیلم ها رویکردشان هنری است. اما بخشی از عدم استقبال ها در سینمای مفهمومی نشات گرفته از خود مخاطب است. چرا که این نوع سینما با نشانه، زبان و رنگ در ارتباط است که این نیز با مطالعه کتاب سر و کار دارد و کتاب را مردم نمی خوانند. از دیگر سو یک فیلم در برخی ویژگی های خود نشان می دهد که فیلم خاص است برای مثال فیلم به صورت ریتم پلان های کشدارخود بیانگر یک فیلم خاص است و اما سینمای مستقل به معنای فکر مستقل نیز از دیگر وجوه استقبال مخاطب است.

ابراهیم اصغری در پایان و در نقد گفته های محقق افزود: یکی از مشکلات سینمای حال حاضر ما سینما مستقل است بدین معنا که فیلمی از نگاه یک نفر تولید و ارائه می شود و فاقد مشاوره های گروهی است.

در بخش دوم گفتگو ها، مجله تصویری هفت میزبان محمد احسانی، معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی بود.

محمد احسانی در این گفتگو در خصوص قوانین نظارتی و مبنا شکل گیری آن توضیح داد: اگر بر تعریف نظارت اعمال نظر کنیم بهتر است. چرا که قوانین به لحاظ مفهومی کاملا روشن است. برای مثال فیلم های ما نباید مروج مسائل غیر اخلاقی باشند. در این موضوع اختلافی وجود ندارد اما راه حل ارائه شده برای این نوع نظارت بدین طریق است که پیش از آنکه فیلم به تولید برسد نظارت به گونه یک فرآیند پیش از سوژه در مراحل تولید و در کنارآن حضور داشته باشد.

وی در باب حضور کارشناسان دراین فرآیند و تولید بالای فیلم‌ها و سخت بودن دسترسی به تعداد زیاد کارشناس برای این امرگفت: بعضی فیلم سازان احتیاج بیشتری به این کارشناسان دارند و این موضوع بیشتر در خصوص فیلم اولی‌ها صدق می کند. بدین صورت که کارگردان‌هایی که کار اول خود را انجام می‌دهند یک استاد راهنما در کنار خود در فرآیند تولید و خلق یک اثر داشته باشند که البته نه به صورت صوری که این خود یک کمک سینمایی نیز می‌شود که می تواند شامل حال یک جامعه شناس هم شود.

احسانی ادامه داد: درگام اول صد کارشناس برای صد فیلم تولید شده نمی‌تواند حضور داشته باشد اما در حلقه‌های گفتگو و در ارتباطات انسانی مدیریت می‌تواند فصل الخطاب باشد و این کاملا عملی است که موجب می شود مدیریت و سلیقه‌های نظارتی کمرنگ شود.

معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی با تفکیک میان دو سیلقه معتبر و نامعتبر اشاره داشت: در هر علمی شخص با هر دانشی که صحبت می کند آن گفته را از فیلتر های خود عبور می دهد اما زمانی که من داننده کار نیستم و نظر می دهم سلیقه من در اینجا با انتخاب اول یکسان نیست.

وی اذعان داشت: در فرآیند نظارت گام اول را باید خالق اثر بردارد و اگر کسی دوستانه به شما کمک کند، بدون آنکه احساس کنید فکری تحمیلی شده است هر آدم عاقلی می پذیرد و ما می توانیم این فضا را ایجاد کنیم و کارگردان آن را بپذیرد. جاهایی که کارهای موفق انجام شده است عوامل همدیگر را پیدا کرده اند. نمونه این را می توان در خیلی از کارگردانان مشاهده کرد که پس از سالها همچنان دستیار یک آنها ثابت است.

محمد احسانی در پایان صحبت های خود تاکید کرد: ما نیز در گروه همان مردمانی هستیم که دغدغه آنها با سینما مرتبط است و طبیعی است که برخی ارزش ها بیشتر از ارزش های دیگر مورد توجه باشد اما اینکه دغدغه فرهنگ ایران اسلامی دراولویت باشد بحث روشنی است و مسئولیت ما نیز همین است و بستگی تام با جذب مخاطب دارد.

در پرده آخر، آسیب شناسی وضعیت فیلمنامه نویسی در ایران، یکبار دیگر برای موشکافی زوایای بیشتری از این موضوع در برنامه هفت مطرح شد و با حضور محمود اربابی، مجتبی فرآورده، علیرضا امینی و جابر قاسم علی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

محمود اربابی به عنوان آغاز کننده میزگرد شب گذشته هفت در خصوص وضعیت فیلمنامه نویسی و مسئول فیلم اظهار داشت: در فرآیندی که اسم آن را سینما می گذاریم مسئول یک فیلم خوب تهیه کننده است. تهیه کننده نیز کسی است که بتواند یک تیم را که حداقل شامل کارگردان، تصویربردار، بازیگر است را مدیریت کند و یک فیلم خوب تولید کند و اگر براستی تهیه کننده می تواند بازیگر، کارگردان، تصویربردار و به طور کلی عوامل خوب برای کار خود فراهم کند، چرا نمی تواند فیلمنامه نویس خوب را انتخاب کند. اینکه فیلمنامه نویس خوب وجود ندارد سوالی را مطرح می سازد که تمامی عوامل خوبی که انتخاب شده اند کجا یاد گرفته اند که فیلمنامه نویس یاد نگرفته و به کار نبسته است؟

وی ادامه داد: پیش فرضی در سینما مطرح است که فیلمنامه نویس باید همه چیز را در سینما خلق کند که این مقوله درستی نیست و خلق همه چیز توسط فیلمنامه نویس، اشکال داشتن ساختار را نشان می دهد.

اربابی فیلمنامه نویس متخصص را کسی دانست که سینما خوانده است و سینما را می شناسد و گفت:وقتی فیلمنامه ای نوشته می شود باید نسبتی با دنیای مردم نیز داشته باشد اما این موضوع که روند فیلمنامه را به سویی ببرم تا مخاطب با آن ارتباط برقرار کند نیاز به تخصص دارد.

جابر قاسم علی نیز در ادامه گفته های اربابی بیان داشت: مشکل را می توان در این موضوع جستجو کرد که سینمای ما یک سینمای صنعتی نیست و آنچه را که محمود اربابی می گوید مصادیق این فقدان است. یک تهیه کننده که مسئول فیلم می باشد باید دانش این کار را هم داشته باشد و به دانش فیلمنامه نویس و کارگردانی هم آشنایی داشته باشد به گونه ای که بتواند عوامل خود را به درستی برای کار تشخیص دهد و بشناسد.

مجتبی فرآورده نیز دربیان نظرات خود گفت: به گمان من مشکل فیلمنامه نیست اگرچه که جزئی از یک کل است اما مشکل اصلی این است که بیشتر جامعه فاقد فرهنگ و تفکر درست است و فیلمنامه از یک تفکر درست نشات می گیرد. در خیلی از موارد سینما دچار مشکل است و فیلمنامه فقط بخشی از این مشکل است.

علیرضا امینی نیز در تایید گفته های افراد پیش از خود یاد آور شد: مقوله تهیه صحت دارد. به جرات می توانم بگویم که 95 درصد تهیه کنندگان نسبت به این حرفه و فیلمنامه و درام آشنایی و تخصص لازم را ندارند.صرف نظراز اینکه فیلمنامه با هزینه کم نوشته می شود، برای فروش بالای فیلم بازیگرانی را انتخاب می کنند که هزینه بالایی را در بر می گیرد اگرچه که این کارها لازم است اما داشتن تخصص تهیه کننده نیز در اینجا محل پرسش است چرا که در صورت عدم تخصص، کارگردان باید خیلی از مقوله ها را توضیح دهد.

پایان پیام/