به گزارش خبرگزاری شبستان، سردار علی اصغر گرجی زاده راوی کتاب زندان الرشید در مراسم رونمایی کتاب زندان الرشید گفت: در ابتدا هیچ رغبتی در من وجود نداشت که خاطراتم را نقل کنم اما با ترغیب و تشویق حجت الاسلام خاموشی تحریک و تشویق شدم تا این خاطرات را بگویم.
وی ادامه داد: من در این کتاب از شهید علی هاشمی گفتم اما نه از همه چیز علی هاشمی بلکه از نقاط حساس زندگی وی گفتم.
وی در ادامه با نقل خاطره ای به شوخی هایی که در ضمن جنگ رزمندگان و فرماندهان می کردند اشاره و اظهار داشت: من تمام خاطرات را برای نسل آینده گفتم تا فکر نکنند که فرماندهان ما آدم های ویژه ای بودند.
سردار گرجی زاده افزود: زمانی که کتاب بعد از ده ها بار ویرایش تمام شد و خودم کتاب را خواندم باورم نمی شد که همه این اتفاقات بر ما گذشته است.
وی به خاطره ای اشاره و تصریح داشت: در جنگ پایم مجروح شده بود و نزدیک بود که استخوانم سیاه شود اما دریغ از یک نخ جراحی. از توالت کیسه های توری را پیدا کردیم و خودمان نخ را تابیدیم و با سوزن کشیدیم اما کسی دل این را نداشت تا بخیه کند خودم به تنهایی حدود 20 بخیه به پایم زدم تا 3 روز بعد که استخوانم جوش خورد.
وی ادامه داد: حیفم آمد به نسلی که امروز از جنگ دور شدند این خاطرات را نگویم؛ من جز حقیرترین آدم هایی هستم که محسن رضایی به من در آن زمان مسئولیت داد، من در برابر سید ناصر حسینی که راوی کتاب «پایی که جا ماند» است هیچ ام.
راوی کتاب زندان الرشید گفت: برخی از قسمت های داستان و شکنجه گران را که به یاد می آورم اذیت می شوم اما تنها می گویم که خدایا تو خودت از آنها بگذر من هیچ نگرانی ندارم زیرا امامی داشتیم که طوری ما را پرورش داد که اهل کینه نباشیم؛ من حتی برجسد یک عراقی اشک ریختم.
سردار گرجی زاده با اشاره به اینکه من خیلی از تلخی ها را نگفتم اظهار کرد: من بسیاری از تلخی ها را ننوشتم زیرا ممکن است برخی تحمل آنها را نداشته باشند و به همین دلیل بیشتر از افتخارات گفتم.
پایان پیام/
نظر شما