سراب « تنازع برای بقاء»!

خبرگزاری شبستان :بسیار جالب است که رییس جمهوری عراق،رهبران ائتلاف ملی و دیگر رهبران از همه احزاب و گروه های عراقی با پیشینه های مختلف،همگی از حمایت سعودی- قطری از تروریسم در عراق و سوریه شکایت دارند.آیا می توان پذیرفت که آنها راهنمای صلح در این روزها و هفته های خونین عراق هستند؟حقیقت این است که متحد آنها،آمریکا،که روزی تانک های خود را وارد قلعه دیکتاتور سابق عراق یعنی صدام حسین کرد حالا حامیان خود در عربستان سعودی و قطر و همه کشورهای خلیجی را در شرایطی متضاد با سیاست های کلان خود می بینید به طوری که آنها به دنبال بی ثباتی منطقه ای هستند که برقرار امنیت شکننده در آن هزینه های زیادی را برای واشنگتن داشته است.

همه کشورهای خلیجی بدون استثنا تحت سلطه و حمایت ایالات متحده آمریکا هستند،آنها نمی توانند بدون تایید و تطابق با منافع واشنگتن در سراسر جهان،نیروهای نظامی خود را به جایی اعزام کنند یا حتی یک دلار به یک کشور خارجی بدهند.
رییس جمهوری عراق تا کنون بارها برای دیدار با رهبران آمریکایی به کاخ سفید رفته است و هر ماه با معاون رییس جمهوری آمریکا در ارتباط است تا امنیت فرآیند سیاسی در کشورش را چک کند اما در هیچ یک از این گفتگوها در مورد حمایت کشورهایی مانند عربستان،قطر و ترکیه از تروریسم در عراق صحبتی به میان نیاورده است زیرا پاسخ رهبران آمریکایی را می داند:سیستم های تروریستی عرب و عراقی به ضرر منافع ملی ماست اما از آنجا که شما دوست ما هستید ،نمی خواهیم در مورد تروریسم به شما که یک دولت قانونی و یک کشور مستقل هستید فشار وارد کنیم .عربستان سعودی هم دوست عزیز ماست و ما نمی توانیم در سیاست های داخلی و خارجی این کشور مداخله کنیم،ما نمی توانیم به آنها فشار وارد کنیم ،فقط می توانیم توصیه و راهنمایی کنیم.
اعتقاد رییس جمهوری عراق هم این است که عربستان سعودی اشتباه هایش را در حمایت از تروریسم نمی پذیرد و بسیار مایل است القا کند که با عراق در جنگ نیست؛تنها روسیه است که آشکارا می گوید آل سعود مسئول فعالیت های تروریستی در جهان است.
از سوی دیگر جنگ آمریکا با روسیه در خاورمیانه بالاگرفته و گروه هایی مانند القاعده،گردان های بدر،جبهه النصره،شبکه Khazali،داعش،ارتش آزادی لبنان،عراق و در نهایت سوریه با آمریکا برای بی ثبات کردن منطقه همکاری می کنند.
در مدت سه سال گذشته،روسیه و ایران به شدت تلاش کرده اند تا کنترل سواحل مدیترانه ای (سوریه) را به دست بگیرند،در حالی که آمریکا و متحدانش سعی کرده اند روسیه را به هر قیمتی از گردانه خارج کنند.
در این شرایط، از سال 2003 تا کنون،بهای نزاع مسکو-واشنگتن را همسایگان عراق مانند ایران پرداخت کرده اند.  بر اساس اطلاعات ارائه شده از برخی منابع،با وجود وعده های آمریکا برای کمک های تسلیحاتی به بغداد به منظور مقابله با گروه ترویستی داعش،واشنگتن از فراهم کردن سلاح های پیشرفته برای دولت عراق امتناع کرده است تا مانع از قدرت گیری شیعیان در عراق شود.
از سوی دیگر به گفته منابع آگاه در مورد رسیدن سلاح های روسی به دست دولت عراق نیز هنوز ابهاماتی وجود دارد و در این میان معلوم نیست که ارتش عراق با دست های خالی چگونه می خواهد در جنگ علیه داعش پیروز شود؟
در این میان،حقیقتی که جهان نیز از آن آگاه است این است که مردم عراق به جز کردها به واسطه فعالیت های تروریستی غیررسمی،شبه نظامیان رسمی جنایتکار و مافیای فاسد که قادر به قاچاق صدها میلیار دلار از عراق هستند، به گروگان گرفته شده اند و همه این ها از سوی آمریکا و کشورهای خلیجی حمایت می شود.
آنچه امروز جهان شاهد آن است،اختلافات فرقه ای عمیق در منطقه است که نشات گرفته از اختلافاتی است که پس از سال 2003 در پی حمله آمریکا به عراق افزایش پیدا کرد؛عامل اصلی همه این اختلافات نیز عربستان سعودی است که مایل به برقراری حکومت شیعه در عراق نبود و از همان ابتدا شروع به کوک کردن ساز مخالف علیه این کشور کرد.
آمریکا و عربستان در هنگام حمله به عراق به بهانه از بین بردن سلاح های کشتار جمعی و برقراری دموکراسی در این کشور با هم متحد بوده و به هم کمک کردند اما وقتی نوبت به تشکیل دولت شیعه رسید،آل سعود راه خود را از واشنگتن جدا کرد.
عربستان سعودی از همان ابتدا نمی خواست حکومتی شیعه در عراق روی کار بیاید به همین دلیل کارشکنی های خود را برای مبارزه با این روند آغاز کرد.
بر افروختن آتش اختلافات فرقه ای مهمترین اقدامی است که عربستان در این سالها انجام داده است ؛این اختلافات فرقه ای محیط ایده آلی را برای گسترش تروریسم و افراط گرایی در عراق و خاورمیانه ایجاد کرده است.
قتل عام های که در سه سال گذشته در سوریه  انجام می شود و اکنون شدت پیدا کرده است مصداق بارز این اختلاف هاست.

سیستم فرقه ای،سیاسی در عراق نیز کارخانه ای برای تولید افراط گرایی و تروریسم است.
عراق درگیر منازعه داخلی،منطقه ای و بین المللی است که هیچ نفعی برایش ندارد و تنها موجب قربانی شدن زندگی مردم  و از بین رفتن سرمایه های کشور  می شود.
این شرایط تنها موجب از دست رفتن حال و آینده عراق شده است.