به گزارش خبرگزاری شبستان از اهواز، خوزستان حافظه تاریخی کشور پهناور ایران است و هیچ استانی از نظر دارا بودن آثار باستانی و تاریخی به پای این استان نمی رسد و در این میان شهرستان شوش، چهره نمایان تاریخ کشورمان می باشد که از زمان های دور بارها مرکزیت حکومت های سراسری و منطقه ای را در خود جای داده و استعدادهای نهفته گردشگری آن هنوز به طور کامل شکوفا نشده است.
باید توجه داشت که کاوش های باستان شناسی هنوز هم پس از سالیان متمادی در شوش ادامه دارد و سالیانه اماکن و آثار جدید و بدیعی از تمدن ایرانی اسلامی کشف می شود؛ اما اکنون به جزئیات بیشتری از قدمت و چگونگی ساخت و توسعه مقبره حضرت دانیال نبی و جنبه های مختلف آن می پردازیم و دورنمایی از آینده حرم بیان می کنیم.
حضرت دانیال نبی از پیامبران بزرگ الهی است که فرزند یوحنا از نوادگان حضرت داوود می باشد و از تاریخ تولد ایشان بیش از دو هزار و 500 سال می گذرد.
وی در سن 12 سالگی به همراه گروهی از یهودیان توسط بخت النصر اسیر و به بابل برده شد و پس از فتح بابل توسط کوروش هخامنشی آزاد و به سبب حکمت و دانش در دربار مقرب شد و در سن 85 سالگی به رحمت ایزدی پیوست.
حدود 11 قرن بعد در زمان فتح شوش توسط سپاه اسلام در اتاقکی که مهر و موم حکومتی بر آن نهاده شده بود تابوتی دیدند از شیشه که در آن جسد پیرمردی نگهداری می شد و مردم می گفتند هرگاه به باران احتیاج دارند آن جسد را بیرون آورده و خداوند به برکت آن، به آنها باران عطا می فرماید.
فرمانده سپاه اسلام به خلیفه دوم نامه نوشت و به او وجود این جسد را اطلاع داد و نهایتاً به امیرالمؤمنین علی(ع) مراجعه می کنند که ایشان می فرماید این جسد مرد خدا حضرت دانیال نبی است؛ امام علی(ع) دستور داد جسد را طبق موازین اسلام غسل و کفن کرده و پایین همان محل زیر نهر آب دفن کنند.
این جمله از مولای متقیان است: «من زار أخی دانیال کان کمن زارنی: هر کس برادرم دانیال را زیارت کند مرا زیارت کرده است.» و در بحار الانوار نیز آمده که 4 تن از پیامبران همراه حضرت مهدی(عج) رجعت فرمایند که یکی از این انبیای الهی حضرت دانیال نبی است.
این بقعه متبرکه در استان خوزستان همچون نگینی تابناک می درخشد و به عنوان مدفن دومین معصوم در ایران مورد احترام مسلمین و پیروان سایر ادیان می باشد.
اصل بنای این حرم شریف به450 سال قبل در دوره صفویه باز می گردد و بنای فعلی گنبد مفرس و مخروطی در سال (1287ه.ق) به دستور آیت الله شیخ جعفر شوشتری ساخته شد که از نظر ارتفاع و قطر بی نظیر است؛ این قبه و گنبد دارای 25 طبقه مفرس بوده و دو گلدسته بر فراز در ورودی آن نمایان می باشد.
در تعطیلات عید نوروز 1374 مقام معظم رهبری جهت زیارت بارگاه ملکوتی ایشان به شهر شوش تشریف آورده و هنگام زیارت در سرداب آستانه دستور دادند سنگ قبر مزار دانیال نبی با متن جدیدی که در شأن آن بزرگوار باشد تهیه و نصب شود.
به حمدالله این کار صورت گرفت و پس از تأیید معظم له نصب شد و متن آن جمله این است: «هذا المضجع المنور للعبد الصالح و الولی المفلح، هادی العباد و مصلح البلاد و الداعی الی الرشاد الحابس نفسه علی ذات الله و المتحمل فی سبیله انواع البلاء دانیال علیه السلام النبی الحکیم الجلیل الامین، الذی قال فی حقه امیرالمؤمنین(علیه السلام): من زار اخی دانیال کمن زارنی»
همچنین در دور دوم سفر استانی هیأت دولت بودجه ای بالغ بر 50 میلیارد ریال برای اجرای فاز اول طرح جامع توسعه حرم حضرت دانیال اختصاص یافت که اجرای این طرح با محوریت اداره کل اوقاف خوزستان در دست بررسی هی کارشناسی و دقیق است.
در دور سوم سفر استانی هیأت دولت در دی ماه 1388 ایجاد یک دانشکده تخصصی ادیان در جوار حرم تصویب شد که اجرایی می شود.
پایان پیام/
عبدالرضا حمادی
نظر شما