به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری شبستان، نشست خبری سیزدهمین جشنواره شهید حبیب غنیپور در بخش نوجوان، دوشنبه 5 اسفندماه با حضور هیات داوران این جشنواره ادبی در خبرگزاری فارس برگزار شد.
«حبیب یوسف زاده» سرداور بخش نوجوان جایزه شهید غنی پور در ابتدا درباره داوری و گرد آمدن آثار این جشنواره توضیحاتی ارائه کرد و گفت: شیوه گردآوری آثار راه یافته به جشنواره شهید غنی پور در سایر جشنواره ها کمتر دیده میشود، چراکه در این جشنواره، گردآوری آثار بر عهده داوران است. البته ما از ناشران هم درخواست کردیم که آثارشان را برای ما ارسال کنند. در نمایشگاه کتاب امسال گردآوری آثار را آغاز کردیم و با مراجعه به تک تک غرفهها در نهایت 46 جلد کتاب انتخاب شد.
وی با اشاره به اینکه در سال 91 شاهد تنزل کمّی آثار بودیم، بیان کرد: این موضوع به دلیل شوکی بود که در بازار کاغذ شاهد آن بودیم که ناشران کوچک نتوانستند با وجود گرانی آثاری را منتشر کنند.
یوسف زاده به آثار انتخاب شده اشاره کرد و افزود: از میان 46 اثری که انتخاب شده بود، 6 اثر نامزد نهایی شدند که روز پایانی جشنواره یک برگزیده کتاب سال و یک اثر تقدیری معرفی خواهیم کرد.
به گفته وی، نام 6 اثر نهایی عبارتند از: «آرزوی سوم» نوشته مصطفی خرامان، «وقتی مژی گم شد» نوشته حمیدرضا شاه آبادی، «امیرحسین و چراغ جادو» نوشته ابراهیم حسن بیگی و «دلقکم نوشته هدی حدادی، «آن سوی پرچین» نوشته عبدالصالح پال و «یک جعبه پیتزا برای ذوزنقه کباب شده» نوشته جمشید خانیان.
سرداور بخش نوجوان جشنواره غنی پور در ادامه با تاکید بر درون مایه و پیام اثار راه یافته به جشنواره که منطبق با سیاستهای این جایزه ادبی است، توضیح داد: اثری که دارای درونمایه پیامی نزدیک به سیاستگذاری جشنواره بود به عنوان کتاب سال جشنواره غنیپور معرفی می شود و این دال بر فاقد نداشتن ارزش در دیگر آثار نیست. جشنواره شهید غنی پور اهداف برجستهای دارد که از آن جمله می توان به ساخت و داشتن درون مایهای قوی اشاره کرد.
ادبیات باید زندگی را برای نوجوان معنا کند
وی با بیان اینکه چندی پیش کتابی پیرامون وضعیت نوجوان ترجمه کردم، عنوان کرد: تحلیل خوبی در این اثر صورت گرفته بود؛ نوجوان شهری 12 سال در داخل آکواریوم تحصیل میکند و با حسرت زندگی بزرگسال را دارد اما متاسفانه در زندگی شهری کمتر به آن میرسد. خلق و خوی نوجوان شهری و روستایی با هم متفاوتند. این موضوع به شخصیت فرد پختگی میدهد. به نظر شخصی من ادبیات باید زندگی را برای نوجوان معنا کند و پایه و اساس کلی جشنواره نیز همین است. اثر باید چیزی به نوجوان به لحاظ زیبایی شناسی، کشف و دریافت از محیط اضافه کند. باید توجه داشته باشیم نوجوان پس از خوانش اثر باید تلنگری در ذهنش به وجود بیاید.
گرته برداری و دنباله روی از ادبیات هری پاتری نگران کننده است
یوسفزاده با انتقاد از ادبیات جادوگری که این روزها برای نوجوانان همه گیر شده است، گفت: معتقدم ادبیات جادوگری فینفسه مذموم شده نیست، چرا که هفت پیکر نظامی نیز در فضای فانتزی رخ داده و یا کتاب هزار و یکشب... اما آنچه ما را نگران میکند گرته برداری و دنباله روی از ادبیات هری پاتری است. بخشی از همکاران ما فکر میکنند این نوع ادبیات جذابیت دارد و ژانر وحشت را که باب شده ادامه میدهند. فکر میکنم به نحوی سوءاستفاده از تنوع طلبی و روحیه خاص نوجوانان که در پی کشف تخیل و خیالپردازی را امروز شاهد هستیم.
وقتی نام مسجد میآید، خیال والدین در انتخاب کتاب راحت میشود
وی درباره اطمینان خاطر والدین در انتخاب کتاب برای نوجوان شان گفت: جشنواره غنیپور یک برند است. جشنوارهای که در بین مجموعه آثار خود آثاری را به عنوان آثار برگزیده معرفی میکند که به عنوان برند جذاب غنی پور شناخته می شود و طیفی را از خانوادهها به خود جذب میکند و برای آنها در راستای خرید کتاب برای نوجوانانشان آسودگی خیال به همراه دارد. وقتی نام مسجد و فضای معنوی مطرح میشود خیال والدین در انتخاب کتاب راحت میشود. البته پشتیبانی آثار برگزیده که به عنوان کتاب سال معرفی میشوند بر عهده نهادهای فرهنگی چون ارشاد و نهاد کتابخانههای عمومی است.
به گفته یوسفزاده، خوشبختانه بخش نوجوان در قیاس با آثار خارجی خصوصا در سالی که پشت سر گذاشتیم حرفهای خوبی برای گفتن دارد.
وی در پاسخ به اینکه اگر قرار باشد برند جشنواره غنیپور حتما کتاب برگزیده معرفی کند و داشته باشد آیا شان جشنواره برای معرفی تنزل نمییابد، توضیح داد: ما مکلف نیستیم هر اثر ناظمی را معرفی کنیم و اگر به اثر قابل دفاعی نرسیم دبیران و متولیان جشنواره قطعا برگزیده معرفی نخواهند کرد. اما اگر آثار امتیازات نسبی داشته باشد و در حیطه داوری قرار گیرد پیرامون آن تصمیمگیری میشود.
یوسف زاده در پایان خاطرنشان کرد: بحث به رسمیت شناختن ادبیات نوجوان در پالایش، رشد، اخلاق رشد شخصیت نوجوان مصور است و نوجوان باید آن را بپذیرد که با برگزاری همایشها و جمعهای هم اندیشی باید منسجمتر عمل کنیم.
پایان پیام/
نظر شما