خبرگزاری شبستان: حجت الاسلام محمدرضا نصوری، معاون تبلیغ و ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت در برنامه "منتظران" رادیو معارف که یک دوره آموزش رادیویی معارف مهدوی است به موضوع آسیب شناسی مهدویت پرداخت.
آیا تعیین وقت ظهور و انحراف تطبیق علائم ظهور با رخدادهای جاری از آسیب های مهدویت است و آیا از گرایش های معنوی مردم در این مسائل سو استفاده می شود؟
آسیب جدی در مهدویت تعیین وقت ظهور برای امام زمان(ع) است. ما باید مبنا را بشناسیم و براساس معرفت بر مبنا حرکت کنیم، مبنای ما در تعیین وقت ظهور این است که ما نمی توانیم زمان ظهور را تعیین کنیم؛ زیرا روایات زیادی داریم که ما را از این موضوع نهی می کند، مبنی بر اینکه سراغ آدم هایی که تعیین وقت ظهور می کنند، نروید چراکه آنها دروغگو هستند.
خود امام در توقیع خود به نایب چهارم گفته اند علی بن محمد سموری زمان ظهور من باید با اذن و اجازه خدای متعال باشد. پس اگر کسی بگوید من زمان ظهور را می دانم، عملا خود را شریک در علم خدا می کند، که این مساله درست نیست.
اما نسبت به تعیین وقت ظهور براساس نقل روایات چند نکته باید متذکر شویم، در روایتی فضیل از امام باقر(ع) می پرسند، آیا برای امر ظهور امام می توانیم وقت معین کنیم حضرت سه بار می فرمایند: تعیین کنندگان وقت ظهور دروغ گویند.
همچنین در روایتی ابی بصیر از امام صادق(ع) می پرسند که حضرت صاحب الزمان(ع) کی ظهور می کنند؟ حضرت می فرمایند: کسی که تعیین وقت می کند، دروغ می گوید. ما اهل بیت(ع) زمانی برای ظهور تعیین نمی کنیم و خدا با هر وقتی که تعیین کنند، مخالفت کرده است.
بر این اساس اولین پیامدهایی که تعیین وقت ظهور در جامعه دارد یاس و ناامیدی برای منتظران است. حتی ایجاد بدبینی برای عصر ظهور می شود، ایجاد بدبینی نسبت به امام و ایجاد قساوت قلب نیز از جمله این پیامدهاست.
بنابراین تنها راه درمان برای این معضل این است که ما نزدیک می دانیم ظهور حضرت را و در مقابل این تسلیم هستیم، امام صادق(ع) می فرمایند: شما تلاش برای زمینه سازی حضرت کنید اگر زمان ظهور را درک نکردید همانند کسی هستید که در خیمه امام خدمت می کند لذا تنها راه نجات تلاش برای زمینه سازی ظهور است.
همچنین باید در این عرصه برای کسانی که فریب تعیین کنندگان وقت ظهور را می خورند روشنگری کنیم و راهکار داشته باشیم.
آسیب دیگر تطبیق نشانه های ظهور است پس از تعیین زمان ظهور بعضی از افراد تطبیق های ناصوابی نسبت به بعضی از علائم و نشانه های ظهور می کنند.
بعضی ها در این فضا نسبت به نشانه های ظهور، علائم حتمی ظهور خروج یمانی و سفیانی را تطبیق می دهند به افراد دیگری که مخاطبین را دچار حیرت کنند. در این راستا مقام معظم رهبری فرمودند تطبیق نشانه های ظهورهم غلط و هم انحراف می آورد.
اگر در این فضا نشانه ای را با یکی از علامت های ظهور تطبیق بدهیم چطور آگاهی داریم که این علامت از نشانه های ظهور است که اگر این علامت واقعی نباشد منتظرین را به انحراف کشانده ایم.
تطبیق نشانه های ظهور پیامدهایی دارد و آن اینکه منتظران را دچار تزلزل می کند و فضای عدم درک درست و شک و تردید ایجاد می کند البته خاستگاه هایی هم دارد که معمولا از روی هوی و هوس و مشکل مطرح سازی افراد پیش می آید یا مسائل مالی است، در این فضا عدم تبیین علائم حتمی و غیر حتمی ضروری است، این بحث ها باید عالمانه تر از سوی علما تبیین شود تا کسی نتواند سواستفاده کند.
راه درمانش هم این است که منتظران تبیین و روشنگری نسبت به اصل ظهور، علائم و نشانه ها داشته باشند و بحث ها نوفهمی و زیبا فهمی شود، همچنین تکذیب و مبارزه با انحرافات صورت گیرد زیرا با مبارزه دیگر فضای امنی برای مدعیان باقی نمی ماند.
ما باید برای مردم نگاه اصلی به مهدویت و اینکه مهدویت تنها راه نجات است را تبیین کنیم اینکه مهدویت نه یک راه بلکه تنها راه است، مردم باید در این فضا احساس کنند که در زمینه سازی دخالت دارند که اگر اینطور شد بسیاری از آسیب ها به وجود نمی آید.
اگر آسیب تطبیق را جدی نگیریم عرصه برای مدعیان باز می شود، آنها به جای اینکه به منتظران محتوای ناب بدهند محتوای مسموم می دهند و به جای اینکه مردم را در فضایی قرار بدهند که با معارف اسلامی آشنا شوند در فضای دوری از مهدویت قرار می دهند.
سواستفاده از گرایش های معنوی مردم یکی دیگر از آسیب های مهدویت است، در شرایط حاضر که همه مردم در پی این هستند که فضای معنوی برای خود ایجاد کنند افرادی با تطبیق نشانه های ظهور به فریب مردم می پردازند که نشان می دهند این مدعیان به دنبال سواستفاده از گرایشات مردم از جریان مهدویت هستند.
به طور مثال در سال 74 در جنوب کشور فردی به مدت 4 سال جلسات سیر و سلوک برگزار کرده بود و در طی 4 سال هیچ ادعایی نکرده بود ولی بعد از اعتماد سازی ادعا کرده بود که من شعیب بن صالح هستم بعد گفت من سید یمانی هستم سال 80 گفت من امام زمانم. در اعترافات خود گفته بود وقتی من ادعا کردم مخاطبان دلیلی از من نخواستند. چون اعتماد سازی کرده بود و از سال80 تا 82 تکلیف گریزی، اباحه گری و دستورات و احکام تعریف کرده بود.
در بحث تطبیق مخاطب به جای اینکه تسلیم در برابر خدا باشد تسلیم در برابر اراده فرد است و با شتاب در امر فرج و فاصله گرفتن از مسائل علمی مهدویت و دین، بی طاقت و بی ظرفیت شده و با بی صبری در برابر سختی های امر غیبت به دامان افراد شیاد می افتد.
پایان پیام/
نظر شما