سیر تطور گروه‌های دوستی پارلمانی از دوره سوم تا نهم مجلس

به گزارش خبرگزاری شبستان، دفتر مطالعات سیاسی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اعلام کرد: در جهان امروز با توجه به گستردگی و پیچیدگی‌های مناسبات سیاسی لازم است یک کشور از تمام ظرفیت‌های خود برای بیان دیدگاه‌ها و تأمین حداکثری اولویت‌های منافع ملی‌اش استفاده کند.

یکی از ظرفیت‌های مغفول دیپلماسی پارلمانی جمهوری اسلامی ایران، گروه‌های دوستی به حساب می‌آیند که فاصله زیادی تا رسیدن به وضعیت آرمانی دارند.

مطالعه تطبیقی کشورهای دارای نظام پارلمانی پیشرفته نیز نشان از این واقعیت دارد که جایگاه گروه‌های دوستی در مجالس قانون‌گذاری این کشورها به صورت قاعده‌مندی تقویت شده است و بخش قابل توجهی از تحرکات دیپلماسی پارلمانی این کشورها از طریق نظام‌مند کردن فعالیت این گروه‌ها دنبال می‌شود.

ماهیت غیررسمی گروه‌های دوستی پارلمانی، قدرت مانور دیپلماتیک نمایندگان در حوزه سیاست خارجی را افزایش می‌دهد، زیرا برخی از محدودیت‌های فرا روی وزارت امور خارجه، برای آنها وجود ندارد، به همین دلیل در پارلمان اکثر کشورها، قانون‌گذارانی را برای مدیریت این گروه‌ها انتخاب می‌کنند که از دانش، تجربه و ابتکارات فردی لازم برای ارتقای روابط بین المجالسی با سایر کشورها برخوردار باشند.

از طرفی «قاعده مجاورت جغرافیایی» نیز در چینش این گروه‌ها لحاظ می‌شود، به طوری که کشورهای هر گروه از مجاورت سرزمینی و قرابت فرهنگی برخوردارند.

در این گزارش ضمن بررسی روند افزایشی گروه‌های دوستی از دوره سوم تا نهم مجلس شورای اسلامی، راهکارهایی برای ارتقای کارایی این گروه‌ها پیشنهاد می‌شوند.

موضوع تشکیل گروه‌های دوستی پارلمانی در دور دوم مجلس شورای اسلامی مطرح شد، در این دوره مجالس قانون‌گذاری برخی کشورهای نزدیک به جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد تشکیل گروه دوستی پارلمانی به مجلس شورای اسلامی را ارائه کردند که به دلایل شناخت کم قانون‌گذاران از کارکرد این گروه‌ها، مشکلات ناشی از جنگ تحمیلی و کمبود امکانات اجرایی؛ تشکیل این گروه‌ها محقق نشد، بنابراین بررسی روند افزایش گروه‌های دوستی را باید از مجلس سوم آغاز کرد.

با پایان یافتن جنگ تحمیلی و تأکید ریاست وقت قوه مقننه، موضوع تشکیل گروه‌های دوستی پارلمانی در آغاز دوره سوم در دستور کار قرار گرفت و نهایتا در تاریخ 12 مهر ماه 1368 آیین‌نامه تشکیل گروه‌های دوستی پارلمانی به تصویب رسید.

متعاقب آن، نخستین گروه دوستی در سال 1368 با پارلمان کشور مسلمان و همسایه ایران، پاکستان تشکیل شد، مجلس سوم در این دوره با چند کشور دیگر هم گروه‌های دوستی پارلمانی را تشکیل داد.

پایان پیام/
پایان پیام/