به گزارش خبرنگار شبستان، دکتر صحرایی، از فعالان اردوهای جهادی، سخنان خود در بزرگداشت حاج عبدالله والی در دانشگاه تهران را با ذکر خاطره آخرین دیدار ناکام خود با حاج عبدالله آغاز کرد.
صحرایی گفت: پس از دیدارهایی با حاج عبدالله در بشاگرد، همواره امیدوار بودم که ایشان را بار دیگر ببینم، به همین منظور نیز قراری مشخص شده بود اما صبح روزی که قرار داشتیم، به یکباره تلفن زنگ زد و خبر ارتحال او را دادند. امروز سالگرد همان روز است.
وی در ادامه با اشاره به آیه 10 سوره حدید که در آن، به اجر و منزلت بالاتر آنان که در دوران سختی با پیامبر بوده اند نسبت به آنان که در زمان آسایش با پیامبر همراه شده اند، تأکید شده، گفت: حاج عبدالله والی از کسانی بود که در دوران سختی همراه انقلاب بود.
این فعال اردوهای جهادی هم چنین با ذکر خاطره نخستین دیدار دانشجویان جهادگر با حاج عبدالله ابراز داشت: نخستین بار که به بندرعباس رفتیم جوانانی بودیم که تصویر درستی از اردوهای جهادی نداشتیم و فضای این گونه فعالیت ها نیز مساعد نبود، اما حاجی خود به استقبالمان آمد و تک تک بچه ها را مورد تفقد قرار داد.
وی تأکید کرد: حاج عبدالله والی، شریک بدون شک اردوهای جهادی است و شاید اگر او اردوهای جهادی را تحویل نمی گرفت و حمایت نمی کرد، اردوهای جهادی به شکل امروزی وجود نداشت.
دکتر صحرایی با طرح این پرسش که چرا باید در این جلسات شرکت کرد، پاسخ داد: گرامیداشت حاج عبدالله، گرامی داشت یک یک شخص نیست. نام و یاد او، همواره یادآور تکلیف گرایی و هم چنین یادآور محرومان، این ولی نعمتان انقلاب است.
وی در پایان به سخنان حاج عبدالله والی اشاره کرد که می گفت: من بیش از نیاز به کار اجرایی دانشجویان در اردوهای جهادی به دنبال تقویت روح خدمت به مردم در آن ها و هم چنین حس دیده شدن از سوی محرومان هستم. من در این منطقه به دنبال یار برای امام زمان می گردم.
پایان پیام/
نظر شما