به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، حجتالاسلام فلاحی قمی، در دومین نشست علمی از سلسله نشستهای «تأثیر علوم ادبی در فهم قرآن کریم»، که به همت معاونت پژوهش و با همکاری گروه معارف اسلامی مجتمع آموزش عالی فقه، در مسجد این مجتمع برگزار شد، با اشاره به علوم سیزدهگانه ادبی، اظهار کرد: علومی مانند صرف، نحو و بلاغت نقش مستقیم در درک و فهم آیات خداوند دارد که متأسفانه از نگاه برخی از مترجمین و مفسرین مغفول مانده است.
وی با بیان این که در لغت عرب، در واژههایی مانند "عین" معانی متعددی نهفته است، افزود: در قرآن لفظهای مترادف معنایی ندارد، چرا که آیات قرآن با توجه به لفظ خود آن معنا میگردد و نمیتوان مترادفی برای آن لفظ آورد و آن را ملاک قرار داد.
این مفسر قرآن کریم، با تأکید بر دقت روی واژههای مترادف قرآن کریم، اذعان نمود: در آیه 63 و 64 سوره واقعه، "حارث" به معنای کشتکننده است و زارع تنها به خداوند متعال اطلاق میگردد که از بذر ثمر به عمل میآورد، در نتیجه باید در معانی الفاظ قرآن به این امور ظریف و مهم نیز دقت نمود.
حجتالاسلام فلاحی اضافه نمود: مترجمین قرآن در آیه شریفه "ان اضرب بعصاک البحر" معنای "با عصایت به دریا بزن" را نمودند که برداشتی اشتباه است و در واقع برای اضافه شدن "ب" به "عصاک" به معنای "با عصایت به دریا اشاره کن" میآید.
وی خاطرنشان کرد: در این قسمت از آیه 43 سوره نساء "جاء أحد منکم من الغائط أو لامستم النساء فلم تجدوا ماء فتیمموا صعیدا طیبا"، برخی از علمای اهلسنت واژه "لامستم"(مقاربت، وضو را باطل میکند) را به "لمستم" ضبط کردند که مخالف ظاهر صریح آیه است و از آن نتیجه گرفتهاند که اگر دست مرد با وضو به همسرش بخورد، وضویش باطل میشود.
این مدرس علوم قرآن، با اشاره به اشتباه برخی مترجمین از معنای ساده برخی از الفاظ قرآن، بیان نمود: سوره قصص به "فتح ق"، به معنای بهترین قصهها است، اما برخی از مترجمین آن را به "کسر ق" ضبط کردهاند و به معنای بهترین داستانها دانستهاند که این موجب داستانسرایی خداوند میباشد که از شأن ایشان به دور است.
به گزارش مرکز خبر مجتمع آموزش عالی فقه، حجتالاسلام فلاحی اضافه کرد: "بیدک الخیر" در آیه 26 سوره آلعمران، نیز همانند "ایاک نعبد"، انحصار در خیر را میرساند، اما برخی از مترجمین از این معنای روشن نیز غافل ماندهاند و آن را به معنای "خیر در دست توست"، آوردهاند.
وی، در پایان، تأکید کرد: پژوهشگران حوزه علوم قرآن به ترجمهها و تفسیرهای موجود اکتفا نکنند و در کنار استفاده از این منابع گهربار، از علوم ادبیات عرب نیز برای استخراج معانی و مفاهیم آیات قرآن بهره گیرند.
پایان پیام/
نظر شما