ما هستیم و تا هستیم، انقلاب و اسلام هست

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری شبستان، هرچند اعلام شده 10 مسیر برای راهپیمایی 22 بهمن در نظر گرفته شده است اما راهپیمایان از تمام مسیرهای عبوری چون رودهایی به سیل خروشان جمعیت حاضر در میدان آزادی می‌پیوندند و با دستانی گره‌کرده به روی یکدیگر لبخند می‌زنند لبخندی لبریز از عشق به رهبری، لبخندی که بیانگر رضایت و دلگرمی‌ از حضور آنان در کنار یکدیگر است.

این حضور گسترده و میلیونی می‌گوید ما هستیم، ما همیشه هستیم و ما تا ما هستیم خلیج‌فارس هست، انقلاب و اسلام هست چرا که هستی ما خود از این انقلاب و اسلام نشأت می‌گیرد.

پرچم‌های سه‌رنگ ایران در کنار پرچم‌های یامهدی، من انقلابی‌ام، ما برای نبرد بزرگ آماد‌ه‌ایم برافراشته‌شده توسط راهپیمایان انتظار واقعی ما را نشان می‌دهد و تداعی می‌کند که منتظر نباید سکوت کند بلکه جوشش و خروش خود از ملزومات انتظار است.

پرچم‌ها و عکس‌های سران ایادی استکبار به صورت واژگون در دست‌های راهپیمایان است که نشان از دشمن‌شناسی ملت است و بیانگر این است که ما دشمنان خود را می‌شناسیم و از آنها ترسی به دل نداریم و با خشم و کینه آنها را به آتش می‌کشیم تا شاید عبرت گیرند و دست از عناد و دشمنی بردارند.

حضور گسترده و میلیونی مردم بیانگر این است که آنها حامیان پیشرفت‌های علمی و عملی کشور در تمامی زمینه‌های هسته‌ای، پزشکی و موشکی هستند و هیچ‌گاه از تهدیدات توخالی استکبار هراسی به دل راه نمی‌دهند.

باز هم یأس و عجز پیام حضور گسترده مردم برای دژخیمان این مرز و بوم است، همان‌هایی که تمام توان و تلاش خود را به کار گیرند تا هرساله بتوانند از حضور گسترده مردم در خیابان‌ها جلوگیری نمایند اما گویی قوه ادراک آنها نمی‌تواند به تحلیل حمایت‌های گسترده‌ همه اقشار مردمی از انقلاب و رهبری بپردازند.

از شمال تا جنوب، از شرق تا غرب این پهنه بیکران، فارس، کرد، لر، ترک و پیر و جوان همه بندهای کفش خود را محکم بسته و دوشادوش هم با مشت‌های گره‌کرده صف‌های اتحاد و همدلی مردان و زنانی را جهانیان می‌بینند که همه با پرچم و سربند گزینه‌های ما هستند، گزینه‌هایی برای مقابله با هر نگاه بدی به این سرزمین و خاک مقدس.

22 بهمن هر سال روزی است که ما شاهد بیعت مجدد مردم با آرمان‌های انقلاب، رهبر کبیر آن و مقام معظم رهبری هستیم که اعلام نفرت و بیزاری از غیر همان‌هایی که هنوز هم چشم طمع به این انقلاب دارند و اگر می‌توانستند نه تنها پیچ و مهره‌های هسته‌ای را که تمام پیچ و مهره‌های این مرز و بوم را به تاراج می‌بردند و اگر چنین نیست نه اینکه نمی‌خواهند که نمی‌توانند چرا که حضور سیل‌آسای ملت را در دفاع از آرما‌ن‌های خود می‌بینند.

پایان پیام/